محمد بن فضیل ازرق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن فضیل ازرق در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن فضیل ازرق در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
او از ضعفای [[اهل حدیث]] و [[غالیان]] شمرده شده و [[روایات]] وی مورد قبول نیست، [[محمد بن فضیل]] از [[امام کاظم]]{{ع}} و [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند، نام او در کتب [[رجال حدیث]] آمده، ولی همگان او را [[تضعیف]] کرده‌اند و او را متهم به [[غلو]] و ارتفاع در [[عقیده]] نموده‌اند، و اینک گفته‌های [[علمای رجال]] را درباره او ذکر می‌کنیم.
[[ابوجعفر محمد بن فضیل بن کثیر ازرق صیرفی ازدی کوفی رقی]] [[صحابی امام صادق]]، [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{ع}} است<ref>رجال الطوسی، ص۲۹۷، ۳۶۰ و ۳۸۹.</ref> و از آن [[امامان]] بزرگوار و [[امام جواد]]{{ع}}،<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۴۶.</ref> [[اسحاق بن عمار]] و [[ابوحمزه ثمالی]] [[روایت]] کرده و افرادی چون [[محمد بن حسین بن ابی خطاب]]، [[ابن ابی نجران]] و [[حسین بن سعید]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۲، ص۱۷۴.</ref> [[شیخ طوسی]] او را [[ضعیف]] و غالی می‌‌داند،<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۰ و ۳۸۹.</ref> ولی برخی بر این باورند که چون در [[اسناد]] کامل الزیارات قرار دارد و [[ابن قولویه]] جز از افراد [[ثقه]] روایت نقل نمی‌کند، می‌‌توان وی را ثقه دانست.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۴۷. </ref> اثر ابوجعفر یکی کتاب و دیگر مجموعه مسائل می‌‌باشد.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۷۲.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] از کتاب او به کتاب الحدیث تعبیر کرده است<ref>الذریعه، ج۴، ص۳۶۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۶۳ - ۶۶۴.</ref>
 
[[احمد بن ابی عبدالله برقی]] در [[رجال برقی|رجال]] خود وی را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} و امام کاظم{{ع}} ذکر می‌کند و سخنی از [[جرح]] و یا تعدیل درباره او نمی‌گوید، ولی [[شیخ طوسی]] در رجال او را از [[راویان امام رضا]]{{ع}} می‌داند و گوید: وی از ضعفای [[اهل کوفه]] و از [[قبیله ازد]] است و درباره [[اصحاب حضرت کاظم]]{{ع}} هم او را ذکر می‌کند.
 
در [[الفهرست]] هم او را از مؤلفان [[شیعه]] به حساب آورده و گوید: محمد بن فضیل ازرق کتابی دارد که [[علی بن حکم]] از وی روایت می‌کند، [[نجاشی]] هم گوید: محمد بن فضیل ازرق از [[اصحاب]] [[موسی بن جعفر]] و [[علی بن موسی]]{{عم}} است و کتابی هم تألیف کرده که [[محمد بن حسین بن ابی خطاب]] از او روایت می‌کند.
 
او از [[امام رضا]]{{ع}} روایات زیادی نقل می‌کند، او می‌گوید: [[حضرت رضا]] از پدرانش{{عم}} روایت کردند که [[رسول خدا]]{{صل}} [[روز]] اول [[محرم]] دو رکعت [[نماز]] می‌گزاردند، هنگامی که از نماز فارغ می‌شدند این [[دعا]] را سه بار می‌خواندند:{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلَهُ الْقَدِيمُ وَ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِيدَةٌ}}، تا آخر [[دعاء]].<ref>[[عزیزالله عطاردی قوچانی|عطاردی قوچانی، عزیزالله]]، [[راویان امام رضا در مسند الرضا (کتاب)|راویان امام رضا در مسند الرضا]]، ص 470-471.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده: IM010449.jpg|22px]] [[عزیزالله عطاردی قوچانی|عطاردی قوچانی، عزیزالله]]، [[راویان امام رضا در مسند الرضا (کتاب)|'''راویان امام رضا در مسند الرضا''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۸: خط ۱۲:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن فضیل بن کثیر ازرق صیرفی ازدی کوفی رقی صحابی امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) است[۱] و از آن امامان بزرگوار و امام جواد(ع)،[۲] اسحاق بن عمار و ابوحمزه ثمالی روایت کرده و افرادی چون محمد بن حسین بن ابی خطاب، ابن ابی نجران و حسین بن سعید از وی روایت کرده‌اند.[۳] شیخ طوسی او را ضعیف و غالی می‌‌داند،[۴] ولی برخی بر این باورند که چون در اسناد کامل الزیارات قرار دارد و ابن قولویه جز از افراد ثقه روایت نقل نمی‌کند، می‌‌توان وی را ثقه دانست.[۵] اثر ابوجعفر یکی کتاب و دیگر مجموعه مسائل می‌‌باشد.[۶] آقابزرگ تهرانی از کتاب او به کتاب الحدیث تعبیر کرده است[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۲۹۷، ۳۶۰ و ۳۸۹.
  2. معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۴۶.
  3. جامع الرواة، ج۲، ص۱۷۴.
  4. رجال الطوسی، ص۳۶۰ و ۳۸۹.
  5. معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۴۷.
  6. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۷۲.
  7. الذریعه، ج۴، ص۳۶۴.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۶۳ - ۶۶۴.