تعهن: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این موضع که به صورت تِعهِن،<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.</ref> تَعهِن، تُعهِن<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵.</ref> و طِعَهَّن نیز تلفظ شده است، اسم چشمه‌ای است در سه میلی السقیا -بین [[مکه]] و [[مدینه]]- که منطقه‌ای به واسطه آن بدین نام نامگذاری شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵. بکری نیز، این آب را از آن بنی لیث بن بکر برشمرده محدوده آن را بین القاحه و السقیاء در مسیر مکه به مدینه دانسته است. بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.</ref> دره‌ای که چشمه تعهن در آن قرار دارد از بزرگترین نواحی القاحه است که از [[شرق]] کوه‌های [[قدس]] آغاز و از پایین السّقیا تا چشم کار می‌‌کند پیش می‌‌رود. آب‌های روان این دره، بین [[وادی القری]] و القاحه قرار دارد. در [[کتب سیره]]، از این مکان در جریان [[هجرت رسول خدا]]{{صل}} ذکری به میان آمده است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۸۹.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۲-۶۳.</ref> | این موضع که به صورت تِعهِن،<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.</ref> تَعهِن، تُعهِن<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵.</ref> و طِعَهَّن نیز تلفظ شده است، اسم چشمه‌ای است در سه میلی السقیا - بین [[مکه]] و [[مدینه]] - که منطقه‌ای به واسطه آن بدین نام نامگذاری شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵. بکری نیز، این آب را از آن بنی لیث بن بکر برشمرده محدوده آن را بین القاحه و السقیاء در مسیر مکه به مدینه دانسته است. بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.</ref> دره‌ای که چشمه تعهن در آن قرار دارد از بزرگترین نواحی القاحه است که از [[شرق]] کوه‌های [[قدس]] آغاز و از پایین السّقیا تا چشم کار می‌‌کند پیش می‌‌رود. آب‌های روان این دره، بین [[وادی القری]] و القاحه قرار دارد. در [[کتب سیره]]، از این مکان در جریان [[هجرت رسول خدا]]{{صل}} ذکری به میان آمده است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۸۹.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۲-۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
این موضع که به صورت تِعهِن،[۱] تَعهِن، تُعهِن[۲] و طِعَهَّن نیز تلفظ شده است، اسم چشمه‌ای است در سه میلی السقیا - بین مکه و مدینه - که منطقه‌ای به واسطه آن بدین نام نامگذاری شده است.[۳] دره‌ای که چشمه تعهن در آن قرار دارد از بزرگترین نواحی القاحه است که از شرق کوه‌های قدس آغاز و از پایین السّقیا تا چشم کار می‌‌کند پیش می‌‌رود. آب‌های روان این دره، بین وادی القری و القاحه قرار دارد. در کتب سیره، از این مکان در جریان هجرت رسول خدا(ص) ذکری به میان آمده است.[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵. بکری نیز، این آب را از آن بنی لیث بن بکر برشمرده محدوده آن را بین القاحه و السقیاء در مسیر مکه به مدینه دانسته است. بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۸۹.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۶۲-۶۳.