ام وهب: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*وی دختر عبد و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه بنی علیم بود چون شوهرش تصمیم گرفت از کوفه به یاری [[امام حسین|حسین]] بیرون آید، ام وهب نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به یاران [[امام حسین|حسین]] در [[کربلا]] پیوستند. روز [[عاشورا]] وقتی شوهرش [[عبدالله بن عمیر]] به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی [[امام حسین]] مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نیست. اما پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک می‌کرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد. آن | *وی دختر [[عبد]] و همسر [[عبدالله]] بن عمیر کلبی از طایفه بنی علیم بود چون شوهرش تصمیم گرفت از [[کوفه]] به [[یاری]] [[امام حسین|حسین]] بیرون آید، [[ام وهب]] نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به [[یاران]] [[امام حسین|حسین]] در [[کربلا]] پیوستند. روز [[عاشورا]] وقتی شوهرش [[عبدالله بن عمیر]] به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی [[امام حسین]] مانع او شد و فرمود: بر زنان [[جهاد]] نیست. اما پس از [[شهادت]] شوهرش به بالین او رفت و صورت او را [[پاک]] می‌کرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد. آن [[غلام]]، با گرزی بر سر آن [[زن]] کوبید و او را [[شهید]] کرد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱ به نقل از تاریخ طبری</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۶۵.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۳۳
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از زیرشاخه‌های بحث یاران امام حسین، شهدای کربلا و مرتبط با مدخل امام حسین است. "یاران امام حسین" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل یاران امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- وی دختر عبد و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه بنی علیم بود چون شوهرش تصمیم گرفت از کوفه به یاری حسین بیرون آید، ام وهب نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به یاران حسین در کربلا پیوستند. روز عاشورا وقتی شوهرش عبدالله بن عمیر به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی امام حسین مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نیست. اما پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک می‌کرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد. آن غلام، با گرزی بر سر آن زن کوبید و او را شهید کرد[۱][۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۱ به نقل از تاریخ طبری
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۶۵.