انسان در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۵

انسان از نظر فلسفه

انسان را نوع الانواع می‌نامیدند^[۱]

انسان از نظر قدما و بوعلی سینا

بنابر آنچه قدما، امثال بوعلی می‌گفتند، انسان مرکب است از جوهری عقلانی و از بدن، تمام قوای ادراکی کیفیاتی بدنی می‌باشند و با فناء بدن فانی می‌گردند، تنها قوه‌ای که باقی می‌ماند قوه عاقله است که به اصل خود باز می‌گردد^[۲].^[۳]

انسان از نظر برخی از مکاتب فلسفی غرب

به عقیده برخی از فیلسوفان غرب، انسان مجموعه‌ای است از جسم و جان؛ جسم انسان مانند همه اجسام دیگر از جماد و نبات و حیوان، یک ماشین است و بس، ولی روح انسان جوهری است صددرصد مغایر با بدن^[۴]. برخی دیگر تفاوت او را در جان داشتن می‌دانند؛ یعنی معتقدند جاندار و ذی‌حیات منحصر به انسان است؛ حیوانات دیگر نه احساس دارند و نه میل و نه درد و نه لذّت؛ ماشین‌هایی بی‌جانند شبیه جاندار؛ تنها موجود جاندار انسان است؛ پس تعریف حقیقی او آن است که موجودی است جاندار^[۵].^[۶].^[۷]

منابع

زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

↑ شرح مبسوط منظومه، جلد چهارم، ص۱۹۸.
↑ مقالات فلسفی (۱)، ص۱۹۷.
↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۵۶-۱۵۹.
↑ مجموعه آثار، ج۶، ص۸۱۹.
↑ نظریه معروف دکارت.
↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۲۵.
↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۵۶-۱۵۹.

[1] شرح مبسوط منظومه، جلد چهارم، ص۱۹۸.

[2] مقالات فلسفی (۱)، ص۱۹۷.

[3] زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۵۶-۱۵۹.

[4] مجموعه آثار، ج۶، ص۸۱۹.

[5] نظریه معروف دکارت.

[6] مجموعه آثار، ج۲، ص۲۵.

[7] زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۱۵۶-۱۵۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == [[انسان]] از نظر [[فلسفه]] ==
-انسان را نوع الانواع می‌نامیدند<ref>شرح مبسوط منظومه، جلد چهارم، ص۱۹۸.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۶-۱۵۹.</ref>
+انسان را نوع الانواع می‌نامیدند<ref>شرح مبسوط منظومه، جلد چهارم، ص۱۹۸.</ref>
 === انسان از نظر قدما و [[بوعلی سینا]] ===
-بنابر آنچه قدما، امثال [[بوعلی]] می‌گفتند، انسان مرکب است از جوهری [[عقلانی]] و از [[بدن]]، تمام [[قوای ادراکی]] کیفیاتی بدنی می‌باشند و با فناء بدن فانی می‌گردند، تنها قوه‌ای که باقی می‌ماند [[قوه عاقله]] است که به اصل خود باز می‌گردد<ref>مقالات فلسفی (۱)، ص۱۹۷.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۶-۱۵۹.</ref>
+بنابر آنچه قدما، امثال [[بوعلی]] می‌گفتند، انسان مرکب است از جوهری [[عقلانی]] و از [[بدن]]، تمام [[قوای ادراکی]] کیفیاتی بدنی می‌باشند و با فناء بدن فانی می‌گردند، تنها قوه‌ای که باقی می‌ماند [[قوه عاقله]] است که به اصل خود باز می‌گردد<ref>مقالات فلسفی (۱)، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۶-۱۵۹.</ref>
 === انسان از نظر برخی از مکاتب فلسفی غرب ===
-به [[عقیده]] برخی از فیلسوفان غرب، انسان مجموعه‌ای است از [[جسم]] و [[جان]]؛ جسم انسان مانند همه اجسام دیگر از جماد و نبات و حیوان، یک ماشین است و بس، ولی [[روح انسان]] جوهری است صددرصد مغایر با [[بدن]]<ref>مجموعه آثار، ج۶، ص۸۱۹.</ref>. برخی دیگر تفاوت او را در جان داشتن می‌دانند؛ یعنی معتقدند جاندار و ذی‌حیات منحصر به انسان است؛ حیوانات دیگر نه [[احساس]] دارند و نه میل و نه درد و نه [[لذّت]]؛ ماشین‌هایی بی‌جانند شبیه جاندار؛ تنها موجود جاندار انسان است؛ پس تعریف [[حقیقی]] او آن است که موجودی است جاندار<ref>نظریه معروف دکارت.</ref><ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۵.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۶-۱۵۹.</ref>
+به [[عقیده]] برخی از فیلسوفان غرب، انسان مجموعه‌ای است از [[جسم]] و [[جان]]؛ جسم انسان مانند همه اجسام دیگر از جماد و نبات و حیوان، یک ماشین است و بس، ولی [[روح انسان]] جوهری است صددرصد مغایر با [[بدن]]<ref>مجموعه آثار، ج۶، ص۸۱۹.</ref>. برخی دیگر تفاوت او را در جان داشتن می‌دانند؛ یعنی معتقدند جاندار و ذی‌حیات منحصر به انسان است؛ حیوانات دیگر نه [[احساس]] دارند و نه میل و نه درد و نه [[لذّت]]؛ ماشین‌هایی بی‌جانند شبیه جاندار؛ تنها موجود جاندار انسان است؛ پس تعریف [[حقیقی]] او آن است که موجودی است جاندار<ref>نظریه معروف دکارت.</ref>.<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۵.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۶-۱۵۹.</ref>
 == منابع ==
@@ خط ۲۲: / خط ۲۳: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:انسان در فلسفه اسلامی]]
+[[رده:انسان]]