ذات اطلاح: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '،-' به '-')
جز (جایگزینی متن - '، -' به ' -')
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
«اطلاح» (ذات أطلاح): در کتب [[سیره]] از این مکان سخن به میان آمده و آن را محل وقوع یکی از [[سرایای رسول خدا]]{{صل}} دانسته‌اند. در این سریه، [[کعب بن عمیر غفاری]] همراه با پانزده تن از [[مسلمانان]]، در [[ربیع الاول]] [[سال ۸ هجری]]، به این منطقه فرستاده شدند. در [[جنگی]] که بین این عده و مهاجمین به وقوع پیوست، -جز یک نفر- همه آنان به [[شهادت]] رسیدند.<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۵۲.</ref> کتب سیره در ضمن بیان این واقعه، ذات أطلاح را از سرزمین‌های [[شام]] به شمار آورده‌اند،<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۲۱.</ref> حال آنکه این سخن، [[اشتباه]] و برخاسته از بی‌توجهی و عدم اهتمام صاحبان سیره به تعیین دقیق مکان‌هاست. [[جغرافی‌دانان]] بالاتفاق ذات أطلاح را نه از بلاد شام، بلکه از سرزمین‌های [[حجاز]] و پس از [[وادی القری]] برشمرده‌اند.<ref>من باب نمونه ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۸.</ref> امروزه نام «ذات أطلاح»، نام شناخته شده‌ای در میان [[مردم]] منطقه نیست.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۰-۳۱.</ref>
«اطلاح» (ذات أطلاح): در کتب [[سیره]] از این مکان سخن به میان آمده و آن را محل وقوع یکی از [[سرایای رسول خدا]]{{صل}} دانسته‌اند. در این سریه، [[کعب بن عمیر غفاری]] همراه با پانزده تن از [[مسلمانان]]، در [[ربیع الاول]] [[سال ۸ هجری]]، به این منطقه فرستاده شدند. در [[جنگی]] که بین این عده و مهاجمین به وقوع پیوست -جز یک نفر- همه آنان به [[شهادت]] رسیدند.<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۵۲.</ref> کتب سیره در ضمن بیان این واقعه، ذات أطلاح را از سرزمین‌های [[شام]] به شمار آورده‌اند،<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۲۱.</ref> حال آنکه این سخن، [[اشتباه]] و برخاسته از بی‌توجهی و عدم اهتمام صاحبان سیره به تعیین دقیق مکان‌هاست. [[جغرافی‌دانان]] بالاتفاق ذات أطلاح را نه از بلاد شام، بلکه از سرزمین‌های [[حجاز]] و پس از [[وادی القری]] برشمرده‌اند.<ref>من باب نمونه ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۸.</ref> امروزه نام «ذات أطلاح»، نام شناخته شده‌ای در میان [[مردم]] منطقه نیست.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۰-۳۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«اطلاح» (ذات أطلاح): در کتب سیره از این مکان سخن به میان آمده و آن را محل وقوع یکی از سرایای رسول خدا(ص) دانسته‌اند. در این سریه، کعب بن عمیر غفاری همراه با پانزده تن از مسلمانان، در ربیع الاول سال ۸ هجری، به این منطقه فرستاده شدند. در جنگی که بین این عده و مهاجمین به وقوع پیوست -جز یک نفر- همه آنان به شهادت رسیدند.[۱] کتب سیره در ضمن بیان این واقعه، ذات أطلاح را از سرزمین‌های شام به شمار آورده‌اند،[۲] حال آنکه این سخن، اشتباه و برخاسته از بی‌توجهی و عدم اهتمام صاحبان سیره به تعیین دقیق مکان‌هاست. جغرافی‌دانان بالاتفاق ذات أطلاح را نه از بلاد شام، بلکه از سرزمین‌های حجاز و پس از وادی القری برشمرده‌اند.[۳] امروزه نام «ذات أطلاح»، نام شناخته شده‌ای در میان مردم منطقه نیست.[۴]

منابع

پانویس

  1. طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۵۲.
  2. طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۲۱.
  3. من باب نمونه ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۸.
  4. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰-۳۱.