جز
جایگزینی متن - ':«' به ': «'
جز (جایگزینی متن - '، -' به ' -') |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
خط ۲۷۱: | خط ۲۷۱: | ||
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]»'' در اینباره گفتهاند: | | پاسخ = '''[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]»'' در اینباره گفتهاند: | ||
:«در [[روایات اسلامی]] آمده است که [[انتظار]] برای [[فرج]] از بهترینِ [[اعمال]] [[مسلمانان]] است و نزد [[خدای متعال]] از والاترین [[عبادات]] شمرده میشود و محبوبترین [[اعمال]] نزد [[خدای متعال]] است<ref>بحارالانوار، ۵۲/ ۱۲۵- ۱۲۲.</ref>. برخی بر آن رفتهاند که "[[انتظار فرج]]" در این [[روایات]] به معنای [[انتظار]] [[گشایش]] است. در این صورت نیز میتوان گفت که یکی از مصادیق [[گشایش]]، [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} و برپایی [[حکومت عدل جهانی]] است<ref>ر.ک: مهدی انقلابی بزرگ، ۱۰۱.</ref>. اما [[روایات]] فراوانی در دستاند که به صراحت، [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} را ستودهاند و از [[فضایل]] منتظِران سخن گفتهاند. در روایتی آمده است که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[فضیلت]] کسی میپرسند که دارای [[ولایت]] [[امامان]] است و به حال [[انتظار حضرت مهدی]] {{ع}} از [[دنیا]] میرود. [[حضرت]] پاسخ میدهد: "او همانند کسی است که با [[حضرت مهدی]] در یک [[خیمه]] همنشین است". آن گاه میفرماید: "او همانند کسی است که در رکاب [[پیامبر]] {{صل}} جنگیده است"<ref>بحارالانوار، ۵۲/ ۱۲۵.</ref>. این مضمون در [[روایات]] فراوانی دیده میشود. این [[روایات]] [[پاداش]] فراوانی برای [[منتظران]] برشمردهاند و یکی از [[وظایف]] مهم [[دینی]] در [[عصر غیبت]] را [[انتظار]] دانستهاند. پاداشها برای منتظرانی است که صادقانه در [[انتظار]] اویند و هر [[قدر]] شرایط [[انتظار]] در [[منتظران]] بیشتر شود و [[آمادگی]] آنان فزونی یابد، بر [[پاداش]] نیز افزوده میگردد»<ref>[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 136.</ref>. | : «در [[روایات اسلامی]] آمده است که [[انتظار]] برای [[فرج]] از بهترینِ [[اعمال]] [[مسلمانان]] است و نزد [[خدای متعال]] از والاترین [[عبادات]] شمرده میشود و محبوبترین [[اعمال]] نزد [[خدای متعال]] است<ref>بحارالانوار، ۵۲/ ۱۲۵- ۱۲۲.</ref>. برخی بر آن رفتهاند که "[[انتظار فرج]]" در این [[روایات]] به معنای [[انتظار]] [[گشایش]] است. در این صورت نیز میتوان گفت که یکی از مصادیق [[گشایش]]، [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} و برپایی [[حکومت عدل جهانی]] است<ref>ر.ک: مهدی انقلابی بزرگ، ۱۰۱.</ref>. اما [[روایات]] فراوانی در دستاند که به صراحت، [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} را ستودهاند و از [[فضایل]] منتظِران سخن گفتهاند. در روایتی آمده است که از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[فضیلت]] کسی میپرسند که دارای [[ولایت]] [[امامان]] است و به حال [[انتظار حضرت مهدی]] {{ع}} از [[دنیا]] میرود. [[حضرت]] پاسخ میدهد: "او همانند کسی است که با [[حضرت مهدی]] در یک [[خیمه]] همنشین است". آن گاه میفرماید: "او همانند کسی است که در رکاب [[پیامبر]] {{صل}} جنگیده است"<ref>بحارالانوار، ۵۲/ ۱۲۵.</ref>. این مضمون در [[روایات]] فراوانی دیده میشود. این [[روایات]] [[پاداش]] فراوانی برای [[منتظران]] برشمردهاند و یکی از [[وظایف]] مهم [[دینی]] در [[عصر غیبت]] را [[انتظار]] دانستهاند. پاداشها برای منتظرانی است که صادقانه در [[انتظار]] اویند و هر [[قدر]] شرایط [[انتظار]] در [[منتظران]] بیشتر شود و [[آمادگی]] آنان فزونی یابد، بر [[پاداش]] نیز افزوده میگردد»<ref>[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 136.</ref>. | ||
}} | }} | ||