جهان‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵
، ۱ دسامبر ۲۰۲۲←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
علاوه بر [[پیوستگی]] و عدم تفکیک دنیا و آخرت، اگر [[توحید]]، [[اعتقاد]] به [[خدا]] و [[التزام]] به این اعتقاد، و نیز توجه به [[معاد]] و [[محاسبه]] [[اخروی]]، به بدنه [[زندگی]] [[بشر]] بسط داده شود، [[مشکلات]] [[جامعه بشری]] حل و راه پیشرفت [[حقیقی]] گشوده خواهد شد؛ مثلاً موجب منطقی شدن [[تحمل]] همه [[دشواری‌ها]] و [[ترویج]] [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] است؛ لذا این مفاهیم اساسی و سرنوشت‌ساز، باید در الگوی [[اسلامی]] - [[ایرانی]] پیشرفت، معنا یابند<ref>ر.ک: نخستین نشست اندیشه‌های [[راهبردی]] با موضوع الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، ۱۰/۹/۱۳۸۹. | علاوه بر [[پیوستگی]] و عدم تفکیک دنیا و آخرت، اگر [[توحید]]، [[اعتقاد]] به [[خدا]] و [[التزام]] به این اعتقاد، و نیز توجه به [[معاد]] و [[محاسبه]] [[اخروی]]، به بدنه [[زندگی]] [[بشر]] بسط داده شود، [[مشکلات]] [[جامعه بشری]] حل و راه پیشرفت [[حقیقی]] گشوده خواهد شد؛ مثلاً موجب منطقی شدن [[تحمل]] همه [[دشواری‌ها]] و [[ترویج]] [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] است؛ لذا این مفاهیم اساسی و سرنوشت‌ساز، باید در الگوی [[اسلامی]] - [[ایرانی]] پیشرفت، معنا یابند<ref>ر.ک: نخستین نشست اندیشه‌های [[راهبردی]] با موضوع الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، ۱۰/۹/۱۳۸۹. | ||
[online]available: http://farsi.khamenei. ir/index.html</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهان‌شناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهان‌شناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲]] ص ۲۷۹.</ref> | [online]available: http://farsi.khamenei. ir/index.html</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهان‌شناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهان‌شناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲]] ص ۲۷۹.</ref> | ||
==جهان‌شناسی معنوی== | |||
[[جهان بینی]] معنوی، توجه و [[ارتباط با خدا]] را تسهیل می‌کند و عالم را یکسر پژواک [[نور خدا]] می‌نماید و ذکر توحید و [[تسبیح]] را از هر ذره‌ای به گوش می‌رساند. «همه هستی [[آفریده]] خداست و جلوه‌گاه [[علم]] و [[قدرت]] او و پوینده به سوی اوست»<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات، ۳۱/۶/۱۳۶۶.</ref>. هر چه هست، پر از [[نور]] و حضور او و [[غرق]] در ذکر و یاد خداست و هیچ چیز بدون خدا معنا و حقیقتی ندارد. موجودات [[جهان هستی]] با همه تفاوت‌ها و تنوعی که دارند، «مثل کاروانی است که به طرف یک مقصد حرکت می‌کند و آن مقصد خداست»<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات، ۱۸/۷/۱۳۷۵.</ref>. | |||
[[خداوند]]، نه تنها آغاز و آفریننده [[جهان]]، بلکه همراه و [[نگهدارنده]] آن و مقصد و سرانجام جهان است. همه جهان برپا به [[عشق]] و قدرت و [[دانش بی‌کران]] اوست و به سوی او می‌رود. کسی که خود را در میان این حرکت پر از [[شور]] و [[روشنایی]] می‌یابد، می‌فهمد که همه عالم او را به سوی خدا می‌راند. همان طور که [[امام حسین]] در [[دعای عرفه]] به خداوند عرض می‌کند: {{متن حدیث|فَقَدْ دَفَعَتْنِي الْعَوَالِمُ إِلَيْكَ}} به [[راستی]] که همه جهان‌ها مرا به سوی تو می‌راند. | |||
از منظر [[معنویت اسلامی]] نه تنها هر پدیده‌ای در [[آفرینش]] نشانه‌ای از خداست، بلکه هر پدیده در هر لحظه یک نشانه است و اگر حجات [[عادت]] کنار رود خواهیم دید که تکراری در کار نیست و عالم همواره نو و سرشار از نشانه‌های تازه و بی‌نظیر [[الهی]] است. «احوال گوناگون [[طبیعت]]، پی در پی می‌آیند و [[تغییر]] پیدا می‌کنند؛ اینها همه‌اش [[آیات الهی]] است. ما [[عادت]] کردیم، اهمیت آنها را نمی‌فهمیم؛ و الا اگر [[انسان]] به این تغییر و تحولی که در [[طبیعت]] وجود دارد، عادت نکرده باشد و بار اولی باشد که اینها را می‌بیند، خواهد دید که خیلی حوادث شگفت‌آوری است. همین روئیدن گیاهان، نوشدن طبیعت، بارور شدن درختان، اینها همه علائم [[قدرت الهی]] است که همین طور ما با چشم عادت کرده خودمان از اینها آسان می‌گذریم»<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات، ۱۷/۱/۱۳۸۹.</ref>. | |||
[[عالم آفرینش]] سرشار از [[نور]] و نشانه خداست و انسان هم به عنوان یک پدیده در این عالم نام و نشان اوست و هماهنگ با کل هستی به سوی او در حرکت است. به این ترتیب «با نگاه و نگرش [[توحیدی]]، اشیاء و اجزای عالم و حیوانات و جمادات و [[آسمان]] و [[زمین]] و همه چیز، به یکدیگر متصل و مرتبط‌اند و همه با انسان خویشاوندند. بنابراین، همه آنچه که انسان می‌بیند و [[احساس]] و [[درک]] می‌کند، یک افق و یک عالم و یک مجموعه است که در یک دنیای سالم و یک محیط [[امن]] قرار می‌گیرد»<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات، ۳۱/۶/۱۳۶۶.</ref>. [[امنیت]] و [[آرامش]] با درک [[هماهنگی]] عالم و اینکه همه هستی دست [[قدرت]] و [[رحمت]] خداست، حاصل می‌شود. این [[احساس آرامش]] به عمیق‌ترین لایه‌های هستی انسان می‌رسد و به گستردگی کل [[جهان هستی]] است. [[جهانی]] که همه چیزش در هر لحظه یاد و [[نام خدا]] و سرشار از نور و حضور اوست.<ref>[[حمید رضا مظاهری‌سیف|مظاهری‌سیف، حمید رضا]]، [[نظام معنویت اسلامی - مظاهری‌سیف (مقاله)|مقاله «نظام معنویت اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲]] ص ۳۷۱.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||