جنگ احد در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جنگ احد در معارف و سیره علوی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹

۶٬۸۴۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۳

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۶٬۱۲۴

ویرایش

@@ خط ۵۴: / خط ۵۴: @@
 # امام علی {{ع}} در این [[جنگ]] همواره در کنار پیامبر قرار داشت و به گونه‌ای به او نزدیک بود که رسول خدا {{صل}} او را متوجه می‌ساخت‌ تا مهاجمان را از او دور کند و نیز هنگام [[سقوط]] [[پیامبر اکرم]] در یکی از چاله‌هایی که توسط [[ابو عامر راهب]] در میدان جنگ برای سقوط [[مسلمانان]] حفر شده بود<ref>سیره ابن هشام، ج۳، ص۸۰.</ref>، علی {{ع}} دست [[مبارک]] آن حضرت را گرفت و وی را از آن خارج ساخت. نیز تنها علی {{ع}} بود که با سپر خود برای [[پیامبر خدا]] {{صل}} آب آورد تا [[خاک]] و [[خون]] را از سر و صورت مبارکش شستشو دهد.
 # با اینکه علی {{ع}} در این جنگ جراحات زیادی برداشت و به تلاش فراوانی دست زد رسول اکرم {{ع}} پس از آن‌که [[سپاه قریش]] میدان جنگ را ترک کرد، وی را برای کسب اطلاع از وضعیت آنان در پی [[دشمن]] اعزام کرد. این عمل دلالت بر [[اعتماد]] [[رسول خدا]] {{صل}} به [[قدرت]] و توان علی {{ع}} و دقت [[حضرت]] در [[صحت]] اطلاعات و [[تدبیر]] وی در سروسامان حوادث ناگهانی داشت، در صورتی که هنوز [[جنگ]] کاملا پایان نیافته بود<ref>علامه سید محسن امین در أعیان الشیعه، ج۱، ص۳۹۰ به بیان امتیازات علی {{ع}} در جنگ احد پرداخته بدان‌جا مراجعه شود.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۱۰۸.</ref>
+==جنگ احد==
+در این [[غزوه]] مهم نیز همچون [[جنگ بدر]] [[پرچم]] [[رسول خدا]] به دست [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود. در [[احد]] هم مانند [[بدر]]، فتح به وسیله او سامان یافت امتیازی که در جنگ احد نصیب علی{{ع}} شد، به سبب [[شکیبایی]] و [[استواری]] و به [[جان]] خریدن [[رنج]] و [[بلا]]، بیش از جنگ بدر بود. با این که همه گریختند و مردان [[دلاور]] [[جنگی]] لغزیدند، او از میدان نگریخت و رنجی که در این [[جنگ]] برای رسول خدا{{صل}} کشید، هیچ کس نکشید. [[خداوند]] به وسیله [[شمشیر علی]]{{ع}} سرهای [[اهل]] [[شرک]] و [[گمراهی]] را [[برید]] و [[غم]] و [[اندوه]] [[پیغمبر]] خود را از میان برد. در اینجا بود که [[جبرئیل]] در میان [[فرشتگان]] [[زمین]] و [[آسمان]] در فضل او سخن گفت و [[پیامبر]] از فضیلت‌هایی نام برد که تاکنون آشکارشان نساخته بود<ref>شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۶۹.</ref>.
+امیرمؤمنان{{ع}} در آغاز این جنگ [[پرچمدار]] [[مغرور]] [[مشرکان]]، «[[طلحة بن ابی طلحه]]» را به [[هلاکت]] رسانید<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۳، ص۱۵۸؛ واقدی، مغازی، ج۱، ص۱۶۴؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۵۰۹. طبری نام پرچمدار مشرکان را «طلحة بن عثمان» روایت کرده است.</ref>. پس از [[قتل]] پرچمدار مشرکان، هشت تن دیگر از دلاوران [[قریش]] را، که پرچم به دست گرفته و به میدان آمدند، یکی پس از دیگری کشت؛ به گونه‌ای که پس از آنان دیگر پرچم شرک بالا نرفت<ref>واقدی، مغازی، ج۱، ص۱۶۶؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۵۱۸؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۷۸.</ref>. پس از کشتن این [[پرچمداران]] بود که [[لشکر]] [[کفار]] رو به هزیمت نهاد و [[مسلمانان]] به گردآوری [[غنائم]] پرداختند<ref>الارشاد، ج۱، ص۷۲.</ref>.
+به [[روایت]] [[طبری]]، هنگامی که [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} پرچمداران را کشت، رسول خدا{{صل}} گروهی از [[مشرکان قریش]] را دید، به علی{{ع}} [[فرمان]] داد به آنان [[حمله]] کند و علی{{ع}} بر آنان حمله برد و جمعشان را پراکنده کرد و [[عمرو بن عبدالله جمحی]] را کشت. سپس [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} گروه دیگری از [[مشرکان قریش]] را دید و به علی{{ع}} دستور [[حمله]] داد. علی{{ع}} بر آن گروه نیز حمله برد و آنان را پراکنده کرد. و [[شیبة بن مالک]] را کشت. در این هنگام [[جبرئیل]] خطاب به [[پیغمبر]] گفت: یا [[رسول الله]]، [[ایثار]] و [[فداکاری]] این است». [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «او از من است و من از اویم». جبرئیل گفت: «و من نیز از شمایم». پس از این بود که [[مردم]] ندایی شنیدند که می‌گفت:
+{{متن حدیث|لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ}}<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۵۱۴.</ref>؛
+پس از آن‌که برخی [[مسلمانان]] [[تدبیر پیغمبر اکرم]]{{صل}} را برای [[پاسداری]] از تنگه عینین به [[فراموشی]] سپردند و همین امر موجب شد خالدبن ولید از پشت بر مسلمانان [[یورش]] آورد، اوضاع [[تغییر]] کرد و مسلمانان [[شکست]] خوردند و بیش‌ترشان پا به [[فرار]] گذاشتند. در این هنگام، علی{{ع}} بود که رسول خدا{{صل}} را در برابر [[دشمن]]، در این لحظه‌های سخت و سرنوشت‌ساز [[حمایت]] کرد<ref>ر.ک: واقدی، مغازی، ج۱، ص۱۷۴؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۵۱۸؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۷۵.</ref>. علی{{ع}} در این [[جنگ]]، بنابر [[نقلی]]، نود زخم برداشت و دستی که نگاه دارنده [[مظلوم]] و درهم شکننده [[ظالم]] بود، در این [[پیکار]] شکست<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۹۹.</ref>. به روایتی دیگر، در [[جنگ احد]] مچ دست علی{{ع}} که [[پرچم]] رسول خدا{{صل}} را در دست داشت، شکست و پرچم از دستش افتاد. مسلمانان به علی{{ع}} کمک کردند تا پرچم را بالا برد. [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} فرمود: «پرچم را در دست چپش بگذارید که علی [[پرچمدار]] من در [[دنیا]] و [[آخرت]] است»<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۹۹.</ref>. همچنین، [[روایت]] است که بر سر و صورت و سینه و شکم و دستان و پاهای علی{{ع}} در این جنگ نود زخم وارد شد<ref>محمدی ری شهری، محمد موسوعة الامام علی{{ع}}، ج۱، ص۲۰۲، به نقل از: تفسیر القمی، ج۱، ص۱۱۶، بحارالانوار، ج۴۱، ص۳، ح۴.</ref>. [[ابن اثیر]] نیز [[روایت]] می‌کند که در [[جنگ احد]]، شانزده ضربه بر علی{{ع}} زدند که هر ضربه کافی بود او را بر خاک افکند، اما این نشد مگر آن‌که [[جبرئیل]] او را بلند می‌کرد<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ج۴، ص۹۳.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی|رجبی، محمد حسین]]، [[امام علی در عهد پیامبر (مقاله)| مقاله «امام علی در عهد پیامبر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۸]] ص ۱۶۶.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
 # [[پرونده:151916.jpg|22px]] [[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌'''پیشوایان هدایت ج۲''']]
+# [[پرونده:1368106.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی|رجبی، محمد حسین]]، [[امام علی در عهد پیامبر (مقاله)| مقاله «امام علی در عهد پیامبر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۸''']]
 {{پایان منابع}}