بکر بن عجلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'تصویر نمادین دمشق' به 'تصویر کهنی از شهر دمشق')
برچسب‌ها: واگردانی دستی برگردانده‌شده
جز (جایگزینی متن - 'تصویر کهنی از شهر دمشق.jpg ' به 'تصویر نمادین دمشق.jpg ')
برچسب: واگردانی دستی
خط ۳: خط ۳:
| نام = بکر بن عجلی
| نام = بکر بن عجلی
| مشهور به =  
| مشهور به =  
| نام تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق.jpg           
| نام تصویر = تصویر نمادین دمشق.jpg           
| عرض تصویر =  
| عرض تصویر =  
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق           
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از شهر دمشق           

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۵

بکر بن عجلی
تصویر کهنی از شهر دمشق
نام کاملبکر بن عجلی
جنسیتمرد
محل زندگیشام
از اصحابامام علی

مقدمه

در کتاب‌های تاریخ شرحی از بکر نیامده، تنها از او حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که استفاده می‌شود او از اصحاب و نزدیکان حضرت بوده است. حدیث چنین است: او می‌گوید: در رحبة (میدان شهر) کوفه[۱] کنار حضرت علی (ع) نشسته بودیم که جمعی وارد شدند و سلام کردند و جواب شنیدند، اما حضرت آنها را نشناخت، لذا سؤال کرد: شما از اهل شام هستید یا جزیره؟ گفتند: ما از اهل شام هستیم. بعد آنان از حضرت پرسیدند: پدر ما از دنیا رفته و اموال زیادی بر جای گذاشته و چند برادر و خواهریم و یکی از ما خنثی است که هم آلت مردانه دارد و هم آلت زنانه، و او از ما حق ارث پسری طلب می‌کند، اینک وظیفه ما چیست؟ حضرت پرسید: "چرا از معاویه سؤال نکردید؟" گفتند: نزد او رفته‌ایم ولی از پاسخ این سؤال عاجز ماند! حضرت نگاهی به این طرف و آن طرف کرد و فرمود: "خدا لعنت کند مردمی را که به قضاوت ما راضی نمی‌باشند و در دین هم به ما طعن می‌زنند"[۲]؛ سپس خطاب به آن گروه شامی کرد و فرمود: "بروید نزد آن وارث خنثی نگاه کنید، اگر از مجرای مردانه بول می‌کند، برای او میراث مرد است و اگر از غیر آن بول می‌کند، او ارث زنانه می‌برد". آنان بازگشتند و دیدند که او از مجرای مردانه بول می‌کند و لذا به او ارث پسری دادند[۳][۴]

منابع

پانویس

  1. رحبه، محل وسیع را گویند، در قرآن آمده: ﴿وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ «و زمین با گستردگی‌اش بر شما تنگ شد» سوره توبه، آیه ۲۵.
  2. «لَعَنَ اَللَّهُ قَوْماً يَرْضَوْنَ بِقَضَائِنَا وَ يَطْعَنُونَ عَلَيْنَا فِي دِينِنَا»
  3. اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۹۴.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۰.