آل ابی سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|اندازه=100%|') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*خاندان و دودمان ابوسفیان. ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفه بنی امیه بود خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] و با [[دین]] [[اسلام]] دشمنی داشتند. ابوسفیان در لشکر کشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با [[امام علی|علی]] و [[امام حسن]] جنگید، نوه‌اش یزید، [[امام حسین|حسین بن علی]] را در کربلا کشت. نسل ابوسفیان ضد [[توحید]] بودند، از این رو [[پیامبر]] فرموده بود {{عربی|اندازه= | *خاندان و دودمان ابوسفیان. ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفه بنی امیه بود خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] و با [[دین]] [[اسلام]] دشمنی داشتند. ابوسفیان در لشکر کشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با [[امام علی|علی]] و [[امام حسن]] جنگید، نوه‌اش یزید، [[امام حسین|حسین بن علی]] را در کربلا کشت. نسل ابوسفیان ضد [[توحید]] بودند، از این رو [[پیامبر]] فرموده بود {{عربی|اندازه=100%|الخلافة محرمة علی آل ابی سفیان}}<ref>بحار ج ۴ ص ۳۲۶</ref> اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابو سفیان و این دودمان لعن شده‌اند {{عربی|اندازه=100%|اللهم العن ابا سفیان، اللهم العن...و آل ابی‌سفیان}} به خاطر درگیری و مبارزه آنان با اساس اسلام است. [[امام صادق]] نزاع میان [[اهل بیت]] [[پیامبر]] و آل ابی سفیان را، نزاعی مکتبی و بر سر عقیده می‌دانست، نه شخصی و می‌فرمود {{عربی|اندازه=100%|انا و آل ابی سفیان اهل بیتین تعادینا فی الله، قلنا: صدق الله و قالوا: کذب الله}}<ref>بحار ج ۳۳ ص ۱۶۵، ج ۵۲ ص ۱۹۰</ref> ما و دودمان ابو سفیان اهل دو خاندانیم که بر سر مسأله خدا باهم دشمنی کردیم. ما گفتیم خدا راست گفته آنان گفتند خدا دروغ گفته است. نیز، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون [[امام حسین|حسین]] می‌دانست {{عربی|اندازه=100%|ان آل ابی سفیان قتلوا الحسین بن علی صلوات الله علیه فنزع الله ملکهم}}<ref>بحار ج ۴۵ ص ۳۰۱؛ ج ۴۶ ص ۱۸۲</ref> [[امام حسین|سید الشهدا]] روز عاشورا، سپاه کوفه را که برای کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود {{عربی|اندازه=100%|و یحکم یا شیعة آل ابی سفیان! ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم}}<ref>بحار ج ۴۶ ص ۵۱</ref> اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابوسفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و برای خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جای دنیا و هر زمان دیگر<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۳۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۰
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آل ابی سفیان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- خاندان و دودمان ابوسفیان. ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفه بنی امیه بود خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنی داشتند. ابوسفیان در لشکر کشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با علی و امام حسن جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن علی را در کربلا کشت. نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر فرموده بود الخلافة محرمة علی آل ابی سفیان[۱] اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابو سفیان و این دودمان لعن شده‌اند اللهم العن ابا سفیان، اللهم العن...و آل ابی‌سفیان به خاطر درگیری و مبارزه آنان با اساس اسلام است. امام صادق نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابی سفیان را، نزاعی مکتبی و بر سر عقیده می‌دانست، نه شخصی و می‌فرمود انا و آل ابی سفیان اهل بیتین تعادینا فی الله، قلنا: صدق الله و قالوا: کذب الله[۲] ما و دودمان ابو سفیان اهل دو خاندانیم که بر سر مسأله خدا باهم دشمنی کردیم. ما گفتیم خدا راست گفته آنان گفتند خدا دروغ گفته است. نیز، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین می‌دانست ان آل ابی سفیان قتلوا الحسین بن علی صلوات الله علیه فنزع الله ملکهم[۳] سید الشهدا روز عاشورا، سپاه کوفه را که برای کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود و یحکم یا شیعة آل ابی سفیان! ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم[۴] اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابوسفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و برای خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جای دنیا و هر زمان دیگر[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار ج ۴ ص ۳۲۶
- ↑ بحار ج ۳۳ ص ۱۶۵، ج ۵۲ ص ۱۹۰
- ↑ بحار ج ۴۵ ص ۳۰۱؛ ج ۴۶ ص ۱۸۲
- ↑ بحار ج ۴۶ ص ۵۱
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا صفحه ۳۰.