مدیران رابط کاربری، مدیران، templateeditor
۲۴٬۵۵۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[حمزة]] [[فرزند]] [[عتبة بن ابی وقاص]]، همراه برادرش ([[هاشم مرقال]] از [[سرداران سپاه]] [[علی]] {{ع}}) [[امیرمؤمنان]] {{ع}} را در [[صفین]] [[همراهی]] کرد. وی در همان [[جنگ]] با اشعار خود [[سپاه]] [[حضرت]] را به [[جنگ]] [[تشویق]] می‌نمود. | [[حمزة]] [[فرزند]] [[عتبة بن ابی وقاص]]، همراه برادرش ([[هاشم مرقال]] از [[سرداران سپاه]] [[علی]] {{ع}}) [[امیرمؤمنان]] {{ع}} را در [[صفین]] [[همراهی]] کرد. وی در همان [[جنگ]] با اشعار خود [[سپاه]] [[حضرت]] را به [[جنگ]] [[تشویق]] می‌نمود. | ||
[[نصر ابن مزاحم]] می‌نویسد: [[معاویه]]، برای [[پیروزی در جنگ]] [[صفین]]، [[عمرو عاص]] را با [[سپاهیان]] زیادی به سوی [[لشکریان]] [[حضرت علی]] {{ع}} اعزام کرد؛ اما [[حمزة بن عتبه]] به مصاف وی رفت و جنگید، سرانجام پس از رجز خوانی و نیزه زدن و [[قتال]]، [[عمروعاص]] [[احساس]] [[شکست]] کرد و از ادامه [[جنگ]] خودداری نمود و به سوی [[معاویه]] بازگشت و از [[فضایل]]، سلحشوری‌ها و حمله‌های | [[نصر ابن مزاحم]] می‌نویسد: [[معاویه]]، برای [[پیروزی در جنگ]] [[صفین]]، [[عمرو عاص]] را با [[سپاهیان]] زیادی به سوی [[لشکریان]] [[حضرت علی]] {{ع}} اعزام کرد؛ اما [[حمزة بن عتبه]] به مصاف وی رفت و جنگید، سرانجام پس از رجز خوانی و نیزه زدن و [[قتال]]، [[عمروعاص]] [[احساس]] [[شکست]] کرد و از ادامه [[جنگ]] خودداری نمود و به سوی [[معاویه]] بازگشت و از [[فضایل]]، سلحشوری‌ها و حمله‌های «[[حمزه]]» بسیار تعریف کرد<ref>وقعة صفين، ص۳۷.</ref>. | ||
از اشعار [[حمزه]] در مقابل [[عمروعاص]] این سروده است: [[عمرو عاص]] مرا برای [[دیدار]]، خوانده و من رد نمی‌کنم و کدام کریمی است که او را [[اجابت]] نکند. او سوار بر اسب خوش‌نژاد، باریک میان، [[غرق]] در [[اسلحه]] که به جولان درآید، روی آورده است. اگر نیزه در زیر [[پرچم]] وی به او اصابت کند، به [[خاک]] در میغلتد و نیزه‌ها [[جان]] او را از پا می‌افکند. به زیر ضربات تیغ درخشانی چون شهاب و تیرهای [[دل]] دوز پیکرش غرقه به [[خون]] می‌شود<ref>{{عربی|دعاني عمرة للقاء فلم أقل و أي جوا لا يقال له هني و ولي على طرف يحول بشكة مقلصة أحشاؤه ليس ينثني فلو أدركته البيض تحت لوائه لغودر مجدولا تعاوره القنی علیه نجیع من دما تنوشه قشاعم شهب فی السباسب تجتنی}}وقعة صفين، ص۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۷-۴۵۸.</ref> | از اشعار [[حمزه]] در مقابل [[عمروعاص]] این سروده است: [[عمرو عاص]] مرا برای [[دیدار]]، خوانده و من رد نمی‌کنم و کدام کریمی است که او را [[اجابت]] نکند. او سوار بر اسب خوش‌نژاد، باریک میان، [[غرق]] در [[اسلحه]] که به جولان درآید، روی آورده است. اگر نیزه در زیر [[پرچم]] وی به او اصابت کند، به [[خاک]] در میغلتد و نیزه‌ها [[جان]] او را از پا می‌افکند. به زیر ضربات تیغ درخشانی چون شهاب و تیرهای [[دل]] دوز پیکرش غرقه به [[خون]] می‌شود<ref>{{عربی|دعاني عمرة للقاء فلم أقل و أي جوا لا يقال له هني و ولي على طرف يحول بشكة مقلصة أحشاؤه ليس ينثني فلو أدركته البيض تحت لوائه لغودر مجدولا تعاوره القنی علیه نجیع من دما تنوشه قشاعم شهب فی السباسب تجتنی}}وقعة صفين، ص۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۷-۴۵۸.</ref> | ||