ابوشریح خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از تیره [[بنی‌کعب]] از [[خزاعه]] که به او کعبی نیز گفته‌اند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱.</ref>. نامش را به [[اختلاف]]، [[خویلد]]، هانیء<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>، کعب<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۵۲؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref> و [[عبدالرحمان]]<ref>مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.</ref> و نام پدرش را [[عمرو]] آورده‌اند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبد البر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>. به [[ابوشریح]]، عمرو بن خویلد نیز گفته شده است<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰؛ مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.</ref>. اما نام درست و مشهور او، همان [[خویلد بن عمرو]] است وبه [[کنیه]] [[شهرت]] دارد<ref>ابن عبد البر، ج۲، ص۳۷.</ref>. وی را از عاقلان [[أهل]] [[مدینه]] شمرده<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref> و حجازی دانسته‌اند<ref>بخاری، ج۳، ص۲۲۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۵۰.</ref>.
از تیره [[بنی‌کعب]] از [[خزاعه]] که به او کعبی نیز گفته‌اند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱.</ref>. نامش را به [[اختلاف]]، «خویلد»، «هانیء»<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>، «کعب»<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۵۲؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref> و «عبدالرحمن»<ref>مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.</ref> و نام پدرش را «عمرو» آورده‌اند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبد البر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>. به [[ابوشریح]]، «[[عمرو بن خویلد]]» نیز گفته شده است<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰؛ مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.</ref>. اما نام درست و مشهور او، همان «[[خویلد بن عمرو]]» است و به [[کنیه]] [[شهرت]] دارد<ref>ابن عبد البر، ج۲، ص۳۷.</ref>. وی را از عاقلان [[أهل]] [[مدینه]] شمرده<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref> و [[حجازی]] دانسته‌اند<ref>بخاری، ج۳، ص۲۲۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۵۰.</ref>.


وی پیش از [[فتح مکه]] [[اسلام]] آورد. منابع به شرکت او در فتح مکه تصریح کرده و گفته‌اند در آن [[روز]]، یکی از پرچم‌های بنی کعب از خزاعه را حمل می‌کرد<ref>واقدی، ص۸۹۶؛ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>. از گزارشی در [[مغازی]] برمی‌آید که در [[صلح حدیبیه]] نیز حضور داشته است<ref>واقدی، ص۶۱۶.</ref>.
وی پیش از [[فتح مکه]] [[اسلام]] آورد. منابع به شرکت او در فتح مکه تصریح کرده و گفته‌اند در آن [[روز]]، یکی از پرچم‌های بنی کعب از خزاعه را حمل می‌کرد<ref>واقدی، ص۸۹۶؛ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.</ref>. از گزارشی در [[مغازی]] برمی‌آید که در [[صلح حدیبیه]] نیز حضور داشته است<ref>واقدی، ص۶۱۶.</ref>.


از [[زندگی]] او پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} به جز یکی دو گزارش اطلاعی در دست نیست. بنا بر روایتی، ابوشریح در سال سی و هنگام [[جنگ]] [[سعید بن عاص]] در [[طبرستان]]، به [[کوفه]] رفت تا از نزدیک [[شاهد]] ماجرا باشد. در همین [[زمان]]، هنگامی که برخی [[جوانان]] کوفه، [[ابن حیسمان خزاعی]] را محاصره کردند و به [[قتل]] رساندند، ابوشریح و پسرش بر [[ضد]] محاصره کنندگان [[شهادت]] دادند و [[عثمان]] [[دستور]] داد محاصره کنندگان را [[مجازات]] کنند و به قتل برسانند<ref>طبری، ج۴، ص۲۷۳.</ref>. در روایتی دیگر، هنگامی که [[عمرو بن زبیر]] برای کشتن برادرش [[عبدالله]] وارد [[مکه]] شد، ابوشریح با استناد به سخنی - که در آن [[رسول خدا]] {{صل}} [[قتال]] در مکه را [[حرام]] اعلام کرده بود. [[عمرو]] را از [[کشتار]] در [[مکه]] [[نهی]] کرد<ref>ابن هشام، ج۴، ص۵۸.</ref>.
از [[زندگی]] او پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} به جز یکی دو گزارش اطلاعی در دست نیست. بنا بر روایتی، ابوشریح در سال سی و هنگام [[جنگ]] [[سعید بن عاص]] در [[طبرستان]]، به [[کوفه]] رفت تا از نزدیک [[شاهد]] ماجرا باشد. در همین [[زمان]]، هنگامی که برخی [[جوانان]] کوفه، [[ابن‌حیسمان خزاعی]] را محاصره کردند و به [[قتل]] رساندند، ابوشریح و پسرش بر [[ضد]] محاصره کنندگان [[شهادت]] دادند و [[عثمان]] [[دستور]] داد محاصره کنندگان را [[مجازات]] کنند و به قتل برسانند<ref>طبری، ج۴، ص۲۷۳.</ref>. در روایتی دیگر، هنگامی که [[عمرو بن زبیر]] برای کشتن برادرش [[عبدالله]] وارد [[مکه]] شد، ابوشریح با استناد به سخنی - که در آن [[رسول خدا]] {{صل}} [[قتال]] در مکه را [[حرام]] اعلام کرده بود. [[عمرو]] را از [[کشتار]] در [[مکه]] [[نهی]] کرد<ref>ابن هشام، ج۴، ص۵۸.</ref>.


[[حدیثی]] نقل شده است که در آن، نافرمان‌ترین [[مردم]] به سه دسته تقسیم شده‌اند<ref>ر. ک: احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۲؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۳.</ref>. برخی این [[حدیث]] را به ابوشریح خزاعی نسبت داده‌‍‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۷۴ و ۱۸۲.</ref>.
[[حدیثی]] نقل شده است که در آن، نافرمان‌ترین [[مردم]] به سه دسته تقسیم شده‌اند<ref>ر. ک: احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۲؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۳.</ref>. برخی این [[حدیث]] را به ابوشریح خزاعی نسبت داده‌‍‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۷۴ و ۱۸۲.</ref>.

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۴

ابوشریح خزاعی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوشریح خزاعی در تراجم و رجال - ابوشریح خزاعی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

از تیره بنی‌کعب از خزاعه که به او کعبی نیز گفته‌اند[۱]. نامش را به اختلاف، «خویلد»، «هانیء»[۲]، «کعب»[۳] و «عبدالرحمن»[۴] و نام پدرش را «عمرو» آورده‌اند[۵]. به ابوشریح، «عمرو بن خویلد» نیز گفته شده است[۶]. اما نام درست و مشهور او، همان «خویلد بن عمرو» است و به کنیه شهرت دارد[۷]. وی را از عاقلان أهل مدینه شمرده[۸] و حجازی دانسته‌اند[۹].

وی پیش از فتح مکه اسلام آورد. منابع به شرکت او در فتح مکه تصریح کرده و گفته‌اند در آن روز، یکی از پرچم‌های بنی کعب از خزاعه را حمل می‌کرد[۱۰]. از گزارشی در مغازی برمی‌آید که در صلح حدیبیه نیز حضور داشته است[۱۱].

از زندگی او پس از رحلت رسول خدا (ص) به جز یکی دو گزارش اطلاعی در دست نیست. بنا بر روایتی، ابوشریح در سال سی و هنگام جنگ سعید بن عاص در طبرستان، به کوفه رفت تا از نزدیک شاهد ماجرا باشد. در همین زمان، هنگامی که برخی جوانان کوفه، ابن‌حیسمان خزاعی را محاصره کردند و به قتل رساندند، ابوشریح و پسرش بر ضد محاصره کنندگان شهادت دادند و عثمان دستور داد محاصره کنندگان را مجازات کنند و به قتل برسانند[۱۲]. در روایتی دیگر، هنگامی که عمرو بن زبیر برای کشتن برادرش عبدالله وارد مکه شد، ابوشریح با استناد به سخنی - که در آن رسول خدا (ص) قتال در مکه را حرام اعلام کرده بود. عمرو را از کشتار در مکه نهی کرد[۱۳].

حدیثی نقل شده است که در آن، نافرمان‌ترین مردم به سه دسته تقسیم شده‌اند[۱۴]. برخی این حدیث را به ابوشریح خزاعی نسبت داده‌‍‌اند[۱۵].

درگذشت او را بیشتر به سال ۶۸ آورده‌اند[۱۶] اما برخی به سال ۵۸ گفته‌اند[۱۷] که ابن حجر آن را نادرست می‌داند[۱۸].

از ابوشریح بیست حدیث روایت شده است[۱۹]. وی از رسول خدا و عبدالله بن مسعود روایت نقل کرده، و ابوسعید مقبری، سفیان بن ابی العوجاء و نافع بن جبیر بن مطعم نیز از او روایت کرده‌اند[۲۰][۲۱]

منابع

  1. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوشریح خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱.
  2. ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.
  3. ↑ ابن حبان، ج۳، ص۳۵۲؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.
  4. ↑ مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.
  5. ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبد البر، ج۴، ص۲۵۰.
  6. ↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰؛ مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.
  7. ↑ ابن عبد البر، ج۲، ص۳۷.
  8. ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.
  9. ↑ بخاری، ج۳، ص۲۲۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۱۰؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۵۰.
  10. ↑ واقدی، ص۸۹۶؛ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.
  11. ↑ واقدی، ص۶۱۶.
  12. ↑ طبری، ج۴، ص۲۷۳.
  13. ↑ ابن هشام، ج۴، ص۵۸.
  14. ↑ ر. ک: احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۲؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۳.
  15. ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۷۴ و ۱۸۲.
  16. ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۸۱؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۱۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۰.
  17. ↑ طبرانی، ج۲۲، ص۱۸۱.
  18. ↑ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۱۳۸.
  19. ↑ ابن حزم، اسماء الصحابة الرواه، ص۱۲۱.
  20. ↑ مزی، ج۲۱، ص۲۹۰.
  21. ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابوشریح خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۷۲.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابوشریح_خزاعی&oldid=1189841»