ابورافع قبطی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
خط ۵۶: خط ۵۶:
[[ابورافع اسلم قبطی بریه]] از قبطیان [[مصر]] و [[اهل]] [[مدینه]] به حساب می‌‌آمد.<ref>الثقات ۳/۱۶.</ref> [[صحابی پیامبر]] {{صل}}،<ref>رجال الطوسی ۵.</ref> [[امام علی]] و [[امام حسن]] {{ع}} بود<ref> رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref> و از [[پیامبر]]، امام علی و [[ابن مسعود]] [[روایت]] کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،<ref>الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.</ref>[[علی بن حسین]]، [[فضل بن عبیدالله]]<ref> سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.
[[ابورافع اسلم قبطی بریه]] از قبطیان [[مصر]] و [[اهل]] [[مدینه]] به حساب می‌‌آمد.<ref>الثقات ۳/۱۶.</ref> [[صحابی پیامبر]] {{صل}}،<ref>رجال الطوسی ۵.</ref> [[امام علی]] و [[امام حسن]] {{ع}} بود<ref> رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref> و از [[پیامبر]]، امام علی و [[ابن مسعود]] [[روایت]] کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،<ref>الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.</ref>[[علی بن حسین]]، [[فضل بن عبیدالله]]<ref> سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.</ref> و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.


وی از [[محدثان]] [[ثقه]] و [[شیعه]] بود.<ref>خلاصة الاقوال ۳.</ref> [[ابورافع]] [[غلام]] [[عباس بن عبدالمطلب]] بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر [[مسلمان]] شدن عباس را به پیامبر {{صل}} داد، [[حضرت]] او را [[آزاد]] کرد.<ref>الطبقات الکبری ۴/۷۳. </ref> او پیش از [[هجرت]] مسلمان شد و همراه [[جعفر بن ابی طالب]] به [[حبشه]] [[مهاجرت]] نمود. او در برخی از [[جنگ‌ها]] شرکت داشت و [[امین]] پیامبر {{صل}} بود. وی پس از [[رحلت]] آن حضرت، تا به [[خلافت]] رسیدن امام علی {{ع}} با او بود و در ۸۵ سالگی [[زمین]] و [[خانه]] خود را در [[خیبر]] و مدینه فروخت و همراه [[امام]] به [[کوفه]] آمد و از سوی حضرت به [[خزانه]] داری [[منصوب]] شد. پس از [[شهادت]] آن حضرت، به همراه امام حسن {{ع}} به مدینه آمد و حضرت نصف [[خانه علی]] {{ع}} و زمینی را به او واگذار کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.</ref> دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بودند.<ref>اسد الغابه ۱/۴۱.</ref> ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه<ref>المنتظم ۵/۱۶۷.</ref> یا مدینه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> از [[دنیا]] رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست <ref>رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>
وی از [[محدثان]] [[ثقه]] و [[شیعه]] بود.<ref>خلاصة الاقوال ۳.</ref> [[ابورافع]] [[غلام]] [[عباس بن عبدالمطلب]] بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر [[مسلمان]] شدن عباس را به پیامبر {{صل}} داد، [[حضرت]] او را [[آزاد]] کرد.<ref>الطبقات الکبری ۴/۷۳. </ref> او پیش از [[هجرت]] مسلمان شد و همراه [[جعفر بن ابی طالب]] به [[حبشه]] [[مهاجرت]] نمود. او در برخی از [[جنگ‌ها]] شرکت داشت و [[امین]] پیامبر {{صل}} بود. وی پس از [[رحلت]] آن حضرت، تا به [[خلافت]] رسیدن امام علی {{ع}} با او بود و در ۸۵ سالگی [[زمین]] و [[خانه]] خود را در [[خیبر]] و مدینه فروخت و همراه [[امام]] به [[کوفه]] آمد و از سوی حضرت به [[خزانه]] داری [[منصوب]] شد. پس از [[شهادت]] آن حضرت، به همراه امام حسن {{ع}} به مدینه آمد و حضرت نصف [[خانه علی]] {{ع}} و زمینی را به او واگذار کرد.<ref>رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.</ref> دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بودند.<ref>اسد الغابه ۱/۴۱.</ref> ابورافع در سال ۴۰ه‍ در کوفه<ref>المنتظم ۵/۱۶۷.</ref> یا مدینه<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.</ref> از [[دنیا]] رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست <ref>رجال النجاشی ۱/۶۴.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.</ref>


== مشایخ در روایت ==
== مشایخ در روایت ==

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۴

ابورافع
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملابورافع اسلم قبطی بریه
جنسیتمرد
از قبیلهقبطیان
همسرسلمی ام رافع
پسر
محل تولدمکه
محل زندگیمکه، مدینه، کوفه
درگذشت۴۰ هجری
طول عمر۸۵ سال
از اصحابپیامبر خاتم، امام علی، امام حسن
حضور در جنگ
مشخصات حدیثی
مشایخ او
راویان از او

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر (ص)،[۲] امام علی و امام حسن (ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر (ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر (ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی (ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن (ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی (ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی (ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ه‍ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳][۱۴]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الثقات ۳/۱۶.
  2. رجال الطوسی ۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. خلاصة الاقوال ۳.
  8. الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. موسوعة الحدیث
  16. موسوعة الحدیث