لیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== لیَه (بدون تشدید یاء) وادی ثقیف است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> برخی هم، آن را دره‌ای نزدیک طائف و در قسمت علیا و به نقلی بخش سفلای طائف گفته‌اند....» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
لیَه (بدون تشدید یاء) وادی ثقیف است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> برخی هم، آن را دره‌ای نزدیک [[طائف]] و در قسمت علیا و به [[نقلی]] بخش سفلای طائف گفته‌اند.<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> اما لیَّه (با تشدید یاء) از نواحی طائف است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> که به نقل [[تاریخ]]، [[رسول خدا]]{{صل}} در بازگشت خود از حنین و رفتن به [[طائف]] از آن عبور کردند و در آنجا ضمن بنای [[مسجد]]، دستور به انهدام [[قلعه]] [[مالک بن عوف]] دادند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۸۲، ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۴، ص۳۴۶.</ref> «بکری» نیز از [[لیّه]] به عنوان بخشی از طائف و با اندک فاصله از آن یاد کرده<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۷.</ref> و این مکان را [[مسکن]] [[بنی نصر]] - از تیره‌های [[هوازن]] - بر شمرده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۸.</ref> برخی از منابع هم در تحدید امروزی این موضع، لیّه، را دره‌ای مشهور از دره‌های طائف گفته‌اند با آب فراوان و [[زراعت]] و ساکنان بسیار. این دره دارای فروعاتی است که مهمترین آنها [[وادی]] خُماس، وادی الضیق و وادی عُرضَه می‌‌باشد. این دره‌ها پس از [[اجتماع]] با هم، متوجه شرق می‌‌شود و از ۱۵ کیلومتری جنوب طائف می‌‌گذرد تا این که در دو شاخه‌ای نزدیک البَرث در غرب [[کوه]] حَضَن به انتها می‌‌رسد. ساکنان این دره را در بالا دست، [[ثقیف]] و عده‌ای از اشراف، [[عتیبه]] و جمعی از اشراف در وسط و بنی [[عدوان]] و نیز مردمی از عتیبه در پایین دست تشکیل می‌‌دهند.<ref>[[عاتق بن غیث بلادی|بلادی، عاتق بن غیث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۷۴.</ref>
«لیَه» (بدون تشدید یاء) [[وادی ثقیف]] است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> برخی هم، آن را دره‌ای نزدیک [[طائف]] و در قسمت علیا و به [[نقلی]] بخش سفلای طائف گفته‌اند.<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> اما لیَّه (با تشدید یاء) از نواحی طائف است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.</ref> که به نقل [[تاریخ]]، [[رسول خدا]]{{صل}} در بازگشت خود از حنین و رفتن به [[طائف]] از آن عبور کردند و در آنجا ضمن بنای [[مسجد]]، دستور به انهدام [[قلعه]] [[مالک بن عوف]] دادند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۸۲، ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۴، ص۳۴۶.</ref> «بکری» نیز از [[لیّه]] به عنوان بخشی از طائف و با اندک فاصله از آن یاد کرده<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۷.</ref> و این مکان را [[مسکن]] [[بنی نصر]] - از تیره‌های [[هوازن]] - بر شمرده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۸.</ref> برخی از منابع هم در تحدید امروزی این موضع، لیّه، را دره‌ای مشهور از دره‌های طائف گفته‌اند با آب فراوان و [[زراعت]] و ساکنان بسیار. این دره دارای فروعاتی است که مهمترین آنها [[وادی]] خُماس، وادی الضیق و وادی عُرضَه می‌‌باشد. این دره‌ها پس از [[اجتماع]] با هم، متوجه شرق می‌‌شود و از ۱۵ کیلومتری جنوب طائف می‌‌گذرد تا این که در دو شاخه‌ای نزدیک البَرث در غرب [[کوه]] حَضَن به انتها می‌‌رسد. ساکنان این دره را در بالا دست، [[ثقیف]] و عده‌ای از اشراف، [[عتیبه]] و جمعی از اشراف در وسط و بنی [[عدوان]] و نیز مردمی از عتیبه در پایین دست تشکیل می‌‌دهند.<ref>[[عاتق بن غیث بلادی|بلادی، عاتق بن غیث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۲۷۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۸

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«لیَه» (بدون تشدید یاء) وادی ثقیف است.[۱] برخی هم، آن را دره‌ای نزدیک طائف و در قسمت علیا و به نقلی بخش سفلای طائف گفته‌اند.[۲] اما لیَّه (با تشدید یاء) از نواحی طائف است[۳] که به نقل تاریخ، رسول خدا(ص) در بازگشت خود از حنین و رفتن به طائف از آن عبور کردند و در آنجا ضمن بنای مسجد، دستور به انهدام قلعه مالک بن عوف دادند.[۴] «بکری» نیز از لیّه به عنوان بخشی از طائف و با اندک فاصله از آن یاد کرده[۵] و این مکان را مسکن بنی نصر - از تیره‌های هوازن - بر شمرده است.[۶] برخی از منابع هم در تحدید امروزی این موضع، لیّه، را دره‌ای مشهور از دره‌های طائف گفته‌اند با آب فراوان و زراعت و ساکنان بسیار. این دره دارای فروعاتی است که مهمترین آنها وادی خُماس، وادی الضیق و وادی عُرضَه می‌‌باشد. این دره‌ها پس از اجتماع با هم، متوجه شرق می‌‌شود و از ۱۵ کیلومتری جنوب طائف می‌‌گذرد تا این که در دو شاخه‌ای نزدیک البَرث در غرب کوه حَضَن به انتها می‌‌رسد. ساکنان این دره را در بالا دست، ثقیف و عده‌ای از اشراف، عتیبه و جمعی از اشراف در وسط و بنی عدوان و نیز مردمی از عتیبه در پایین دست تشکیل می‌‌دهند.[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.
  2. ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۰.
  4. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۸۲، ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۴، ص۳۴۶.
  5. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۷.
  6. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۶۸.
  7. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۷۴.