حکومت اهواز: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۷: خط ۷:


== حاکمان اهواز ==
== حاکمان اهواز ==
=== [[خریت بن راشد]] ===
=== خریت بن راشد ===
{{اصلی|خریت بن راشد}}
بنابر نقل [[اعثم کوفی]]، [[خریت بن راشد]] ابتدا کارگزار [[حضرت امیر]]{{ع}} در اهواز<ref>تاریخ اعثم کوفی، ص۳۰۹؛ الفتوح، ج۲، ص۲۴۰.</ref> بوده که بعدها در [[سال سی و هشتم هجری]] پس از اتمام قضیه [[تحکیم]]، همراه سیصد تن از [[بنی ناجیه]] که در [[جنگ صفین]] حضور داشتند، [[شورش]] کرد و از [[کوفه]] به منطقه اهواز و عمان فرار کرد.
 
اما باید دانست وی در سال ۲۹ هجری برابر دستور [[عثمان]] یا [[عبدالله بن عامر]]، بر یکی از مناطق [[فارس]] [[امارت]] یافت<ref>تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۲۶۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۶۴.</ref> و بنابر نقل استیعاب، [[اسد الغابه]] و [[تاریخ طبری]] وی در [[جنگ جمل]] همراه [[طلحه]] و [[زبیر]] بود و [[فرماندهی]] مُضَر را بر عهده داشت<ref>الإستیعاب، ج۲، ص۶۹۲؛ اسدالغابه، ج۲، ص۱۱۰؛ تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۵۰۵.</ref>، بنابراین، [[انتصاب]] وی به امارت [[خوزستان]] در ابتدای [[خلافت امیرالمؤمنین]]{{ع}} صحیح نیست؛ مگر اینکه بگوییم وی از [[زمان عثمان]] در آن منطقه امارت داشته و بعداً به طلحه و زبیر پیوسته است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص ۴۱۱-۴۱۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۹

حاکمان اهواز

خریت بن راشد

بنابر نقل اعثم کوفی، خریت بن راشد ابتدا کارگزار حضرت امیر(ع) در اهواز[۱] بوده که بعدها در سال سی و هشتم هجری پس از اتمام قضیه تحکیم، همراه سیصد تن از بنی ناجیه که در جنگ صفین حضور داشتند، شورش کرد و از کوفه به منطقه اهواز و عمان فرار کرد.

اما باید دانست وی در سال ۲۹ هجری برابر دستور عثمان یا عبدالله بن عامر، بر یکی از مناطق فارس امارت یافت[۲] و بنابر نقل استیعاب، اسد الغابه و تاریخ طبری وی در جنگ جمل همراه طلحه و زبیر بود و فرماندهی مُضَر را بر عهده داشت[۳]، بنابراین، انتصاب وی به امارت خوزستان در ابتدای خلافت امیرالمؤمنین(ع) صحیح نیست؛ مگر اینکه بگوییم وی از زمان عثمان در آن منطقه امارت داشته و بعداً به طلحه و زبیر پیوسته است[۴].

منابع

پانویس

  1. تاریخ اعثم کوفی، ص۳۰۹؛ الفتوح، ج۲، ص۲۴۰.
  2. تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۲۶۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۶۴.
  3. الإستیعاب، ج۲، ص۶۹۲؛ اسدالغابه، ج۲، ص۱۱۰؛ تاریخ طبری (ده جلدی)، ج۴، ص۵۰۵.
  4. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص ۴۱۱-۴۱۳.