یلملم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۶

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«یلملم» که به آن «ألملم»^[۱]و «الململم»^[۲] هم گفته شده است، موضعی است به فاصله دو شب راه از مکه.^[۳] این موضع که «بکری» از آن به کوهی از کوههای تهامه یاد کرده،^[۴] در راه یمن به مکه واقع بوده^[۵]و میقات اهل یمن به شمار رفته است.^[۶] این کوه و دره‌اش -که تا دریای احمر امتداد دارد - ساکنانی از مردم کنانه دارد.^[۷] برخی هم آن را کوهی در طائف در دو یا سه شب راه به آن و برخی آن را نام وادی‌ای در آنجا گفته‌اند.^[۸] این دره مشهور، امروزه از ۱۰۰ کیلومتری جنوب مکه می‌‌گذرد. میقات یلملم که تا سال ۱۳۹۹ هجری قمری به «السّعدیه» شناخته می‌‌شد، با احداث جاده آسفالته در این دره، به دلیل دوری از این جاده، مهجور ماند. ساکنان این منطقه را در حال حاضر مردمانی از بنی فهم در ابتدای یلملم، بنی شعبه از کنانه در نقاط پست و هموار آن و عرامطه و جمعی از بنی حرب در قسمت ساحلی یلملم شکل می‌‌دهند.^[۹]

یلملم

یکی از میقات‌های شش گانه و از کوه‌های تهامه است. آخرین میقاتی است که در روایات از پیامبر اکرم(ص)، برای احرام اهل یمن و کسانی که از آن طریق عبور می‌کنند تعیین شده است. «یلملم» را «الملم»،«یرمرم» و «ململم» نیز گفته‌اند^[۱۰]. این میقات در جنوب شهر مکه^[۱۱] واقع شده که در آن سرزمین مسجد معاذ بن جبل نیز قرار دارد. «مرزوقی» می‌گوید «یلملم» اسم کوهی است^[۱۲] در ناحیه طائف، که دو تا سه شب مسافت آن تا مکه مکرمه است. از طرفی این میقات در جنوب جده واقع شده و زمانی که باران می‌بارد، سیل جاری می‌شود. ضمن این که رودهای زیادی به این وادی سرازیر است، و از این جهت این سرزمین قابلیت کشت و زرع بسیاری دارد^[۱۳].

ابن منظور در «لسان العرب»، «یلملم» را در لغت «یلم» و «یرمرم» را در لغت «رمم» و «الملم» را در لغت «لمم» آورده است. و این نشان می‌دهد که ماده اصلی این کلمات از نظر او سه حرفی (ثلاثی) است. یعنی یرمرم در اصل رمم، یلملم بدون تبدیل یاء به الف، در اصل یلم و با تبدیل یاء به همزه در اصل لمم بوده است^[۱۴]. «بلادی» گفته است: یلملم دره‌ای بزرگ از دره‌های حجاز در تهامه است، که بلندترین سرچشمه آب‌هایش، از کنار دره ابی سفیان، از حدود ۳۰ کیلومتری جنوب غربی طائف شروع می‌شود. و سپس با شیب تند و عمیق در میان قطعه سنگ‌های بزرگ کوه‌ها به سمت غرب سرازیر می‌گردد و سپس با عبور از سعدیه، «میقات اهل یمن» در راه تهامه که در صد کیلومتری مکه است قرار داده، در دو منزلی جنوب جده به دریا می‌ریزد. رودخانه‌های متعددی به این وادی منتهی می‌شود، مانند حشن، ودیان، تصیل، نمار، شکیل و امثال اینها که باعث می‌شود، سیل این وادی پرآب و خطرناک گردد. در این منطقه زمین‌های قابل کشاورزی وجود دارد، اما تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است^[۱۵].^[۱۶].

منابع

بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة

پانویس

↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.
↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.
↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.
↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.
↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۳۹.
↑ محقق ثانی درباره یلملم نقل کرده است که آن را «ململم» و «یرمرم» نیز می‌گویند. جامع المقاصد، ج۳، ص۱۹۵، صهبای حج، ص۱۴۲. ضمنا لغت نامه‌ها، یلملم را به صورت مختلف ضبط کرده‌اند.
↑ این میقات در جنوب شرقی مکه در فاصله ۸۴ کیلومتری واقع و این میقات اهل یمن و کسانی که از آن طریق عبور می‌کنند. قبل از حج بخوانید، ص۸۶.
↑ در مناسک حج آمده است: یلملم اسم کوهی است و آن میقات کسانی است که از راه یمن به حج می‌روند. مناسک محشی، ص۱۱۵.
↑ فصلنامه میقات حج، شماره ۶، ص۱۵۰.
↑ لسان العرب.
↑ معجم المعالم الحجاز، ج۱۰، ص۲۹-۲۸.
↑ تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۱۰۴.

[1] بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.

[2] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.

[3] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.

[4] بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.

[5] بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.

[6] بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.

[7] بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.

[8] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.

[9] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۳۹.

[10] محقق ثانی درباره یلملم نقل کرده است که آن را «ململم» و «یرمرم» نیز می‌گویند. جامع المقاصد، ج۳، ص۱۹۵، صهبای حج، ص۱۴۲. ضمنا لغت نامه‌ها، یلملم را به صورت مختلف ضبط کرده‌اند.

[11] این میقات در جنوب شرقی مکه در فاصله ۸۴ کیلومتری واقع و این میقات اهل یمن و کسانی که از آن طریق عبور می‌کنند. قبل از حج بخوانید، ص۸۶.

[12] در مناسک حج آمده است: یلملم اسم کوهی است و آن میقات کسانی است که از راه یمن به حج می‌روند. مناسک محشی، ص۱۱۵.

[13] فصلنامه میقات حج، شماره ۶، ص۱۵۰.

[14] لسان العرب.

[15] معجم المعالم الحجاز، ج۱۰، ص۲۹-۲۸.

[16] تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۱۰۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 ==مقدمه==
 «یلملم» که به آن «ألملم»<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.</ref>و «الململم»<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.</ref> هم گفته شده است، موضعی است به فاصله دو شب راه از [[مکه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.</ref> این موضع که «بکری» از آن به کوهی از کوههای تهامه یاد کرده،<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.</ref> در راه [[یمن]] به مکه واقع بوده<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.</ref>و [[میقات]] [[اهل یمن]] به شمار رفته است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.</ref> این [[کوه]] و دره‌اش -که تا [[دریای احمر]] امتداد دارد - ساکنانی از [[مردم]] [[کنانه]] دارد.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۳۹۸.</ref> برخی هم آن را کوهی در [[طائف]] در دو یا سه شب راه به آن و برخی آن را نام وادی‌ای در آنجا گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۴۴۱.</ref> این دره مشهور، امروزه از ۱۰۰ کیلومتری جنوب مکه می‌‌گذرد. میقات یلملم که تا [[سال ۱۳۹۹ هجری]] [[قمری]] به «السّعدیه» شناخته می‌‌شد، با احداث جاده آسفالته در این دره، به دلیل دوری از این جاده، مهجور ماند. ساکنان این منطقه را در حال حاضر مردمانی از بنی [[فهم]] در ابتدای یلملم، [[بنی شعبه]] از کنانه در نقاط [[پست]] و هموار آن و عرامطه و جمعی از [[بنی حرب]] در قسمت ساحلی یلملم شکل می‌‌دهند.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۳۹.</ref>
+==یلملم==
+یکی از میقات‌های شش گانه و از کوه‌های تهامه است. آخرین میقاتی است که در [[روایات]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، برای [[احرام]] [[اهل یمن]] و کسانی که از آن طریق عبور می‌کنند تعیین شده است. «یلملم» را «الملم»،«یرمرم» و «ململم» نیز گفته‌اند<ref>محقق ثانی درباره یلملم نقل کرده است که آن را «ململم» و «یرمرم» نیز می‌گویند. جامع المقاصد، ج۳، ص۱۹۵، صهبای حج، ص۱۴۲. ضمنا لغت نامه‌ها، یلملم را به صورت مختلف ضبط کرده‌اند.</ref>.
+این [[میقات]] در جنوب [[شهر مکه]]<ref>این میقات در جنوب شرقی مکه در فاصله ۸۴ کیلومتری واقع و این میقات اهل یمن و کسانی که از آن طریق عبور می‌کنند. قبل از حج بخوانید، ص۸۶.</ref> واقع شده که در آن [[سرزمین]] [[مسجد]] [[معاذ بن جبل]] نیز قرار دارد. «مرزوقی» می‌گوید «یلملم» اسم کوهی است<ref>در مناسک حج آمده است: یلملم اسم کوهی است و آن میقات کسانی است که از راه یمن به حج می‌روند. مناسک محشی، ص۱۱۵.</ref> در ناحیه [[طائف]]، که دو تا سه شب مسافت آن تا [[مکه مکرمه]] است. از طرفی این میقات در جنوب [[جده]] واقع شده و زمانی که [[باران]] می‌بارد، سیل جاری می‌شود. ضمن این که رودهای زیادی به این [[وادی]] سرازیر است، و از این جهت این سرزمین قابلیت کشت و زرع بسیاری دارد<ref>فصلنامه میقات حج، شماره ۶، ص۱۵۰.</ref>.
+ابن منظور در «لسان العرب»، «یلملم» را در لغت «یلم» و «یرمرم» را در لغت «رمم» و «الملم» را در لغت «[[لمم]]» آورده است. و این نشان می‌دهد که ماده اصلی این کلمات از نظر او سه حرفی (ثلاثی) است. یعنی یرمرم در اصل رمم، یلملم بدون تبدیل یاء به الف، در اصل یلم و با تبدیل یاء به همزه در اصل لمم بوده است<ref>لسان العرب.</ref>.
+«بلادی» گفته است: یلملم دره‌ای بزرگ از دره‌های [[حجاز]] در تهامه است، که بلندترین سرچشمه آب‌هایش، از کنار دره [[ابی سفیان]]، از حدود ۳۰ کیلومتری جنوب [[غربی]] طائف شروع می‌شود. و سپس با شیب تند و عمیق در میان قطعه سنگ‌های بزرگ [[کوه‌ها]] به سمت غرب سرازیر می‌گردد و سپس با عبور از سعدیه، «[[میقات]] [[اهل یمن]]» در راه تهامه که در صد کیلومتری [[مکه]] است قرار داده، در دو منزلی جنوب [[جده]] به دریا می‌ریزد. رودخانه‌های متعددی به این [[وادی]] منتهی می‌شود، مانند حشن، ودیان، تصیل، نمار، شکیل و امثال اینها که باعث می‌شود، سیل این وادی پرآب و خطرناک گردد. در این منطقه زمین‌های قابل [[کشاورزی]] وجود دارد، اما تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است<ref>معجم المعالم الحجاز، ج۱۰، ص۲۹-۲۸.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۱۰۴.</ref>.
 == منابع ==