حنش بن ربیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:قبیله نامعلوم]] | |||
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. حنش بن ربیعه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حنش بن ربیعه در تاریخ اسلامی - حنش بن ربیعه در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| حنش بن ربیعه | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | حنش بن ربیعه |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابو المعتمر |
| محل زندگی | کوفه |
| از اصحاب | |
مقدمه
در اسم پدر حنش اختلاف است، برخی او را ربیعه و برخی معتمر نامیده‌اند کنیه‌اش «ابو المعتمر»[۱] و از اهل کوفه و در زمره اصحاب رسول خدا (ص) بود[۲]. اما ابن حجر او را جزو تابعین ذکر کرده است[۳]. به نقل شیخ طوسی، وی از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) بود[۴]. اما متأسفانه او در واقعه کربلا و حمایت از حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) کوتاهی کرد، لذا پس از شهادت آن امام مظلوم و یارانش سخت پشیمان و نادم گردید و در تأیید خالد بن سعد بن نفیل که در مقام پشیمانی از عدم یاری امام حسین (ع) گفته بود: آگاه باشید، به خدا سوگند اگر می‌دانستم رضایت خدا و نجات من از گناه، کشتن خودم است، خودم را می‌کشتم[۵] پس از سخن خالد، بلافاصله حنش بن ربیعه برخاست و همان سخن را تأیید کرد و حاضرین را شاهد گرفت و گفت: «من شما را به مثل آن‌چه خالد گفت شاهد می‌گیرم». و حنش عملاً هم این حقیقت را به اثبات رسانید و هنگامی که سلیمان بن صرد خزاعی به خون خواهی سیدالشهدا (ع) و یاران باوفایش قیام کرد، او نیز در زمره توابین، سلیمان را در این هدف مقدس یاری نمود[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ أعیان الشیعة، ج۶، ص۲۵۷.
- ↑ اسد الغابه، ج۲، ص۵۵.
- ↑ الاصابه، ج۲، ص۲۱۶.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۰، ش۳۷ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۷.
- ↑ «اما انا والله لو اعلم ان قتلي نفسي يخرجني من ذنبي ويرضى ربي لقتلها»
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۶۲۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۵۸-۴۵۹.