رشید هجری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = رشید هجری | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در رجال و | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = رشید هجری | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در تراجم و رجال]] - [[رشید هجری در معارف و سیره علوی]] - [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]] - [[رشید هجری در نهج البلاغه]]| پرسش مرتبط = }} | ||
[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]] {{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | [[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]] {{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. رشید هجری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رشید هجری در تراجم و رجال - رشید هجری در معارف و سیره علوی - رشید هجری در تاریخ اسلامی - رشید هجری در نهج البلاغه - پرسش مرتبط نداردرُشَیْد هَجَری از یاران باوفای امام علی (ع) و از دوستان صمیمی میثم تمار و حبیب بن مظاهر بود. اهل یمن بود. پس از شهادت علی (ع) در کوفه دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به شهادت رساندند.[۱][۲].
| رشید هجری | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | رشید هجری |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | اباعبدالله |
| لقب | رشید بلایا |
| از قبیله | اوس |
| پسر | |
| دختر | قنواء بنت رشید هجری |
| محل زندگی | |
| محل آرامگاه | کوفه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | جنگ احد |
مقدمه
رُشَید هَجَری از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی و از یاران بیدار دل و استوارگام علی (ع) است. او را از یاران امام حسن (ع) و امام حسین (ع) نیز شمرده‌اند. علی (ع) رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او «رشید بلایا» می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر دنیا راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و آینده دانسته‌اند. علی (ع) روزی به رُشید فرمود: «آن گاه که فرزندْ خوانده بنی‌امیه، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را قطع کند، چگونه شکیبایی خواهی کرد؟». رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، بهشت است؟[۳] و بدین‌سان، شکوه شکیبایی را رقم زد و استوارگامی در عشق علی (ع) را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و زیاد بن ابیه چنان کرد، او از حق، روی برنتافت و شهد شهادت نوشید و به دار کشیده شد[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.
- ↑ الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۷.