ام رعله قشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| اهل = | | اهل = | ||
| از قبیله = | | از قبیله = [[سعدالعشیره]] | ||
| از تیره = | | از تیره = [[بنی‌قشیر]] | ||
| پدر = | | پدر = | ||
| مادر = | | مادر = | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ام رعله قشیریه از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]] {{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]] {{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا {{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]] {{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]] {{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]] {{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref> | ام رعله قشیریه از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]] {{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]] {{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا {{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]] {{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]] {{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]] {{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[سعدالعشیره]] (قبیله) | |||
* [[بنی‌قشیر]] (قبیله) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۶۴: | خط ۷۱: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
{{زنان صحابی}} | {{زنان صحابی}} | ||
[[رده: | [[رده:سعدالعشیره]] | ||
[[رده:بنی‌قشیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ام رعله قشیریه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام رعله قشیریه در تاریخ اسلامی - ام رعله قشیریه در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| ام رعله قشیریه | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | ام رعله قشیریه |
| جنسیت | زن |
| از قبیله | سعدالعشیره |
| از تیره | بنی‌قشیر |
| از اصحاب | |
مقدمه
ام رعله قشیریه از زنان با فصاحت و بلاغت و از اصحاب رسول خدا (ص) بود که در مدینه به محضر پیامبر خدا (ص) شرفیاب شد و اظهار ایمان و ارادت کرد و سپس به قوم خود بازگشت[۱] و پس از وفات رسول خدا (ص) و شهادت حضرت فاطمۀ زهرا (س) باز به مدینه آمد و نزد حضرت علی (ع) شرفیاب شد و اشعاری در رثای پیامبر خدا (ص) و حضرت فاطمه زهرا (س) خواند و اعلان حزن و اندوه بسیار نمود و سپس امام حسن و امام حسین (ع) را در آغوش کشید و به دور مدینه گردانید و بسیار گریه کرد و اشعاری در رثای حضرت فاطمه (س) خواند و حرکت و گریه او کاری کرد که خانه‌ای از انصار در مدینه نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم گریه شدند[۲][۳]
جستارهای وابسته
- سعدالعشیره (قبیله)
- بنی‌قشیر (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۷۳.