جز
جایگزینی متن - '، -' به ' -'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، -' به ' -') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[شیخ طوسی]] در کتاب رجالش می‌نویسد: تمیم بن عمرو که کنیه او ابوحبش است، [[کارگزار علی]]{{ع}} بر [[شهر پیامبر]]{{صل}} [[مدینه طیبه]] بود تا این که سهل بن حنیف آمد و این سمت را به عهده گرفت<ref>رجال طوسی، ص۳۶؛ اردبیلی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۳.</ref>. | [[شیخ طوسی]] در کتاب رجالش می‌نویسد: تمیم بن عمرو که کنیه او ابوحبش است، [[کارگزار علی]]{{ع}} بر [[شهر پیامبر]]{{صل}} [[مدینه طیبه]] بود تا این که سهل بن حنیف آمد و این سمت را به عهده گرفت<ref>رجال طوسی، ص۳۶؛ اردبیلی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۳.</ref>. | ||
درباره نامگذاری تمیم به «ابوحبش»، یا «ابو حُبَیش» از [[ابن انباری]] در کتاب [[اضداد (کتاب)|اضداد]] نقل شده است: [[فرزدق]] [[شاعر]] درباره مردی به نام حبیش که در میان لشکری بود که [[فرماندهی]] آن را تمیم به عهده | درباره نامگذاری تمیم به «ابوحبش»، یا «ابو حُبَیش» از [[ابن انباری]] در کتاب [[اضداد (کتاب)|اضداد]] نقل شده است: [[فرزدق]] [[شاعر]] درباره مردی به نام حبیش که در میان لشکری بود که [[فرماندهی]] آن را تمیم به عهده داشت - در [[زمان]] [[عمر]] یا [[عثمان]] - [[درخواست شفاعت]] کرد. نام آن مرد حبیش بود. فرزدق در اشعاری [[آزادی]] او را درخواست کرد، ای تمیم بن عمرو [[حاجت]] مرا برآورده کن و مرا بی‌جواب مگذار. حبیش را [[آزاد]] کن و بر او [[منت]] گذار و او را به مادرش ببخش که از [[آشامیدن]] بازمانده است. از آنجا که در آن [[زمان]]، خط دارای نقطه نبوده و [[اعراب]] نداشت و نقطه‌گذاری بعدها به وجود آمد، اسم او بین چند احتمال مردد شد. | ||
تمیم به خاطر [[احترام]] به فرزدق، دستور داد که تمام افرادی را که نام آنها «حنیش»، «حبیش» و «خنیس» بود جمع کردند و او همگی آنها را آزاد کرد و به سوی خانواده‌هایشان فرستاد. این جا بود که به تمیم کنیه ابوحبیش داده شد<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷؛ قمی، سفینة البحار، ج۱، ص۱۲۶.</ref>. | تمیم به خاطر [[احترام]] به فرزدق، دستور داد که تمام افرادی را که نام آنها «حنیش»، «حبیش» و «خنیس» بود جمع کردند و او همگی آنها را آزاد کرد و به سوی خانواده‌هایشان فرستاد. این جا بود که به تمیم کنیه ابوحبیش داده شد<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۷؛ قمی، سفینة البحار، ج۱، ص۱۲۶.</ref>. | ||