تمیم بن حاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ']]↵رده:قبیله نامعلوم' به ']]')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = تمیم بن حاتم | مداخل مرتبط = [[تمیم بن حاتم در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن حاتم در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = تمیم بن حاتم | مداخل مرتبط = [[تمیم بن حاتم در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = تمیم بن حاتم
| نام = تمیم بن حاتم
خط ۴۸: خط ۴۸:
| آخرین راوی از او =  
| آخرین راوی از او =  
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
تمیم بن حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از [[صالح]] از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]] از تمیم بن حاتم [[نقل]] می‌کند که تمیم بن حاتم گفت: ما با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} عازم [[بصره]] بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان [[زمین]] به لرزه درآمد و مضطرب شد. [[حضرت]] دست مبارکش را بر [[زمین]] زد و خطاب به [[زمین]] فرمود: «تو را چه می‌شود سکون و [[آرامش]] پیدا کن؟» سپس رو به ما کرد و فرمود: «این [[زمین]] لرزه‌ای که شد اگر همان زلزله‌ای می‌بود که [[خدای عزوجل]] در کتاب عزیزش یاد کرده از من [[اجابت]] می‌کرد و ساکت می‌شد، ولکن این آن [[زلزله]] نیست»<ref>ر. ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. و به اشاره [[حضرت]] [[زمین]] ساکت شد و آرام گرفت<ref>سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۴.</ref>
تمیم بن حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از صالح از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]] از تمیم بن حاتم [[نقل]] می‌کند که تمیم بن حاتم گفت: ما با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} عازم [[بصره]] بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان [[زمین]] به لرزه درآمد و مضطرب شد. [[حضرت]] دست مبارکش را بر [[زمین]] زد و خطاب به [[زمین]] فرمود: «تو را چه می‌شود سکون و [[آرامش]] پیدا کن؟» سپس رو به ما کرد و فرمود: «این [[زمین]] لرزه‌ای که شد اگر همان زلزله‌ای می‌بود که [[خدای عزوجل]] در کتاب عزیزش یاد کرده از من [[اجابت]] می‌کرد و ساکت می‌شد، ولکن این آن [[زلزله]] نیست»<ref>ر. ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. و به اشاره [[حضرت]] [[زمین]] ساکت شد و آرام گرفت<ref>سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۴.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۵۹: خط ۵۸:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۰

تمیم بن حاتم
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملتمیم بن حاتم
جنسیتمرد
از اصحابامام علی
مشخصات حدیثی
مشایخ اوامام علی
راویان از اوابوبکر حضرمی

مقدمه

تمیم بن حاتم از کسانی است که از امیرالمؤمنین (ع) نقل حدیث کرده است، و در تاریخ شرح بیشتری از او نیامده است، اما این نقل حدیث حکایت از نزدیکی و تقرب او به امیرالمؤمنین (ع) دارد. متن حدیث بدین شرح است: کلینی از صالح از محمد بن سنان از ابن مسکان از ابی بکر حضرمی از تمیم بن حاتم نقل می‌کند که تمیم بن حاتم گفت: ما با امیرالمؤمنین (ع) عازم بصره بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان زمین به لرزه درآمد و مضطرب شد. حضرت دست مبارکش را بر زمین زد و خطاب به زمین فرمود: «تو را چه می‌شود سکون و آرامش پیدا کن؟» سپس رو به ما کرد و فرمود: «این زمین لرزه‌ای که شد اگر همان زلزله‌ای می‌بود که خدای عزوجل در کتاب عزیزش یاد کرده از من اجابت می‌کرد و ساکت می‌شد، ولکن این آن زلزله نیست»[۱]. و به اشاره حضرت زمین ساکت شد و آرام گرفت[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.
  2. سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۴.