مصادر نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[شریف رضی]] از آن‌جا که خود از | [[شریف رضی]] از آن‌جا که خود از راویان موثق و حدیث‌شناسی پژوهشگر به‌شمار می‌رفت و در تدوین نهج البلاغه نیز بیشتر موضوع [[فصاحت]] و [[بلاغت]] را مورد توجه قرار داده و بنای او از تدوین کتاب در واقع خلق کتابی ادبی بود، از ذکر اسناد [[روایات]] نهج البلاغه خودداری کرده است. از این‌رو برخی محققان [[شیعی]] به بررسی و تحقیق در مصادر و اسناد نهج البلاغه پرداختند. از جمله این کتاب‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: | ||
# [[مدارک نهج البلاغة و دفع الشبهات عنه (کتاب)|مدارک نهج البلاغة و دفع الشبهات عنه]]: [[سید هادی کاشف الغطاء]] (م: ۱۳۶۱ ق)؛ | # [[مدارک نهج البلاغة و دفع الشبهات عنه (کتاب)|مدارک نهج البلاغة و دفع الشبهات عنه]]: [[سید هادی کاشف الغطاء]] (م: ۱۳۶۱ ق)؛ | ||
# [[مصادر نهج البلاغة فی مدارک نهج البلاغة (کتاب)|مصادر نهج البلاغة فی مدارک نهج البلاغة]]: [[سید هبة الدین شهرستانی]] (م: ۱۳۸۶ ق)؛ | # [[مصادر نهج البلاغة فی مدارک نهج البلاغة (کتاب)|مصادر نهج البلاغة فی مدارک نهج البلاغة]]: [[سید هبة الدین شهرستانی]] (م: ۱۳۸۶ ق)؛ | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
# [[مدارک نهج البلاغه (کتاب)|مدارک نهج البلاغه]]: [[آیت الله]] [[رضا استادی]]؛ | # [[مدارک نهج البلاغه (کتاب)|مدارک نهج البلاغه]]: [[آیت الله]] [[رضا استادی]]؛ | ||
# [[پژوهشی در اسناد و مدارک نهج البلاغه (کتاب)|پژوهشی در اسناد و مدارک نهج البلاغه]]: [[سید محمد مهدی جعفری]]؛ | # [[پژوهشی در اسناد و مدارک نهج البلاغه (کتاب)|پژوهشی در اسناد و مدارک نهج البلاغه]]: [[سید محمد مهدی جعفری]]؛ | ||
# [[پرتوی از نهج البلاغه (کتاب)|پرتوی از نهج البلاغه]]: [[سید محمد مهدی جعفری]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص | # [[پرتوی از نهج البلاغه (کتاب)|پرتوی از نهج البلاغه]]: [[سید محمد مهدی جعفری]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۵۴ ـ ۸۵۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵
مقدمه
شریف رضی از آن‌جا که خود از راویان موثق و حدیث‌شناسی پژوهشگر به‌شمار می‌رفت و در تدوین نهج البلاغه نیز بیشتر موضوع فصاحت و بلاغت را مورد توجه قرار داده و بنای او از تدوین کتاب در واقع خلق کتابی ادبی بود، از ذکر اسناد روایات نهج البلاغه خودداری کرده است. از این‌رو برخی محققان شیعی به بررسی و تحقیق در مصادر و اسناد نهج البلاغه پرداختند. از جمله این کتاب‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مدارک نهج البلاغة و دفع الشبهات عنه: سید هادی کاشف الغطاء (م: ۱۳۶۱ ق)؛
- مصادر نهج البلاغة فی مدارک نهج البلاغة: سید هبة الدین شهرستانی (م: ۱۳۸۶ ق)؛
- استناد نهج البلاغة: امتیاز علیخان عرشی. این کتاب در مجموعه، منابع ۱۰۵ خطبه، ۳۷ نامه و ۷۹ حکمت را مشخص کرده است؛
- مصادر نهج البلاغة و أسانیده: عبدالزهراء حسینی خطیب. مؤلف در مسندسازی نهج البلاغه کوششی بلیغ داشته و در این راه از حشو و زوائد و اغراق در تعداد مصادر خودداری ورزیده است. این کتاب که در ۴ جلد تدوین شده، منابع ۱۴۴ خطبه، ۶۸ نامه، ۳۴۰ حکمت را مشخص کرده است؛
- نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغة: محمد باقر محمودی. این کتاب در ۱۴ جلد منتشر شده و بیش از ۸۰ درصد مطالب نهج البلاغه را مستند کرده است؛
- مدارک نهج البلاغه: آیت الله رضا استادی؛
- پژوهشی در اسناد و مدارک نهج البلاغه: سید محمد مهدی جعفری؛
- پرتوی از نهج البلاغه: سید محمد مهدی جعفری[۱].
منابع
پانویس
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۸۵۴ ـ ۸۵۵.