اطاعت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱۳: خط ۱۳:
[[برترین]] چیزی که می‌توان با آن به [[خداوند]] [[تقرب]] جست، [[اطاعت از خداوند]]، [[پیامبر]] {{صل}} و [[اولوالامر]] است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۶۱.</ref>. در ضمن، [[اطاعت]] آگاهانه از [[امام]] بالاترین جایگاه در [[دین اسلام]] و اساس آن معرفی شده است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۵۵؛ ج۳، ص۵۶؛ التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۲۵۹؛ المحاسن، ج۱، ص۲۸۷؛ الأمالی، مفید، ص۶۸-۶۹.</ref>.
[[برترین]] چیزی که می‌توان با آن به [[خداوند]] [[تقرب]] جست، [[اطاعت از خداوند]]، [[پیامبر]] {{صل}} و [[اولوالامر]] است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۶۱.</ref>. در ضمن، [[اطاعت]] آگاهانه از [[امام]] بالاترین جایگاه در [[دین اسلام]] و اساس آن معرفی شده است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۵۵؛ ج۳، ص۵۶؛ التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۲۵۹؛ المحاسن، ج۱، ص۲۸۷؛ الأمالی، مفید، ص۶۸-۶۹.</ref>.


[[ضرورت]] [[اطاعت از امام]] تا بدان حد است که اگر کسی تمام عمرش را هم [[عبادت]] کند، بدون آنکه امامی از طرف [[خداوند]] داشته باشد تا اعمالش را تحت نظر او انجام دهد، هیچ فایده‌ای به حالش نخواهد داشت<ref>المحاسن، ج۱، ص۲۸۷.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت ۲ - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۲.</ref>
[[ضرورت]] [[اطاعت از امام]] تا بدان حد است که اگر کسی تمام عمرش را هم [[عبادت]] کند، بدون آنکه امامی از طرف [[خداوند]] داشته باشد تا اعمالش را تحت نظر او انجام دهد، هیچ فایده‌ای به حالش نخواهد داشت<ref>المحاسن، ج۱، ص۲۸۷.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت ۲ - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]].</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۵

مقدمه

روایت‌های اهل بیت (ع) همراه و هماهنگ با قرآن، بر اطاعت از خداوند و رسول خدا (ص) و امامان معصوم (ع) تأکید نموده‌اند. ضرورت اطاعت از خداوند تا حد توان[۱]، در همه حال[۲] و در همۀ امور[۳] و برتری اطاعت از خداوند نسبت به هر چیزی[۴]، برخی از عناوینی است که اهمیت اطاعت الهی را نمایان می‌سازد. روایت‌های اهل بیت (ع) علاوه بر تأکید بر اطاعت از رسول خدا (ص)[۵]، اطاعت از امامان معصوم (ع) را نیز ضروری شمرده و این اطاعت را همسان با اطاعت از خداوند و رسولش دانسته‌اند[۶].

از منظر روایت‌ها، اطاعت از اهل بیت (ع)، اطاعت از خداوند است و معصیت آنان، معصیت خداوند[۷].

برترین چیزی که می‌توان با آن به خداوند تقرب جست، اطاعت از خداوند، پیامبر (ص) و اولوالامر است[۸]. در ضمن، اطاعت آگاهانه از امام بالاترین جایگاه در دین اسلام و اساس آن معرفی شده است[۹].

ضرورت اطاعت از امام تا بدان حد است که اگر کسی تمام عمرش را هم عبادت کند، بدون آنکه امامی از طرف خداوند داشته باشد تا اعمالش را تحت نظر او انجام دهد، هیچ فایده‌ای به حالش نخواهد داشت[۱۰].[۱۱]

منابع

پانویس

  1. الکافی، ج۱۵، ص۳۰.
  2. عیون الحکم و المواعظ، ص۸۶.
  3. نهج البلاغة، صبحی صالح، ص۴۶۰؛ عیون الحکم و المواعظ، ص۸۵.
  4. نهج البلاغة، صبحی صالح، ص۴۶۰؛ غرر الحکم، ص۱۴۲.
  5. الزهد، ابن سعید، ص۱۰۴؛ الکافی، ج۱۵، ص۳۲؛ المحاسن، ج۱، ص۱۵۰؛ نهج البلاغة، صبحی صالح، ص۲۸۲.
  6. تفسیر فرات الکوفی، ص۱۰۹؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۶۰-۲۶۲؛ الاعتقادات، ص۱۰۴؛ الاحتجاج، ج۱، ص۶۹؛ عمدة عیون صحاح الأخبار، ص۴۵۱.
  7. الکافی، ج۱۵، ص۳۲؛ الإمامة و التبصرة، ص۴۷-۴۸؛ التوحید، ص۸۲؛ الأمالی، صدوق، ص۵۴۱، ۵۵۸.
  8. الکافی، ج۱، ص۴۶۱.
  9. الکافی، ج۱، ص۴۵۵؛ ج۳، ص۵۶؛ التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۲۵۹؛ المحاسن، ج۱، ص۲۸۷؛ الأمالی، مفید، ص۶۸-۶۹.
  10. المحاسن، ج۱، ص۲۸۷.
  11. کاظمی بنچناری، محمد، مقاله «اطاعت»، دانشنامه امام رضا ج۲.