غایت امامت در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امامت | | موضوع مرتبط = غایت امامت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = غایت امامت | ||
| مداخل مرتبط = [[غایت امامت در معارف و سیره رضوی]] | | مداخل مرتبط = [[غایت امامت در معارف و سیره رضوی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث غایت امامت است. غایت امامت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: غایت امامت در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در روایات اهل بیت(ع)، از امامت، به عنوان فلسفه یا غایت خلقت تعبیر شده است؛ به گونه‌ای که اگر لحظه‌ای زمین از امام خالی باشد، اهلش را در کام خود فرو خواهد برد.امام هشتم (ع) در سخنان متعدد با تعبیرهای گوناگون یکی از غایات و اهداف نصب امام توسط خدای متعال را به حجت بودن امام مرتبط دانسته و حیات بشر بر روی زمین را متوقف بر وجود امام می‌دانند. محمد بن فضیل می‌گوید: از امام رضا (ع) پرسیدم: آیا ممکن است زمین خالی از امام باشد؟ فرمود: نه، زیرا امام نباشد زمین نابود می‌شود[۱].
حضرت در حدیث دیگر می‌فرماید: اگر زمین یک چشم به هم زدن از حجت خالی باشد با اهلش نابود می‌شود[۲]. بر پایۀ حدیثی که ابراهیم بن ابی‌محمود نقل کرده، امام رضا (ع) بعد از توصیف بلیغ امامان می‌فرماید: اگر روزی زمین بدون حجت باشد همانند دریای پر تلاطم می‌شود[۳].