ابوذؤیب هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه')
 
خط ۹: خط ۹:
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg     
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg     
| عرض تصویر =  
| عرض تصویر =  
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه
| نام کامل = ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی
| نام کامل = ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۰

ابوذؤیب هذلی
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی
جنسیتمرد
کنیهابوذؤیب
از قبیلهبنی‌هذیل
از تیرهبنی‌مخزوم
پدرخالد بن محرث هذلی مخضرمی
پسر
خویشاوندانمالک بن شویمر (پسرعمو)
محل زندگیمدینه
درگذشت۲۷ هجری
از اصحابپیامبر خاتم
حضور در جنگ

آشنایی اجمالی

ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی در مدینه می‌‌زیست.[۱] شاعری فصیح از قوم بنی هذیل بود [۲] و زمان جاهلیت و اسلام را درک کرد.[۳] وی که در زمان وفات پیامبر اسلام (ص) به مدینه آمده بود، در سقیفه بنی ساعده شرکت جست و پس از اینکه اسلام اختیار کرد، با ابوبکر بیعت نمود.[۴] او می‌‌گوید که در مراسم نماز بر پیامبر اسلام (ص) و دفن آن بزرگوار شرکت داشتم.[۵]

ابوذؤیب تا زمان عثمان در قید حیات بود و در سال ۲۶هـ با لشکر عبدالله بن سعد به آفریقا رفت و در فتح آفریقا شرکت جست.[۶] برخی گویند که او در جنگ روم نیز شرکت کرد و در روم درگذشت.[۷] برخی گویند که او وقتی از آفریقا به مصر برمی گشت در راه مصر[۸] و در سال ۲۶ [۹] یا حدود ۲۷ه‍ [۱۰] درگذشت و ابن زبیر او را به خاک سپرد.[۱۱] او دیوان شعری دارد.[۱۲] از جمله اشعارش، قصیده عینیه او در سوگ پنج پسرش که بر اثر طاعون در یک سال درگذشتند، می‌‌باشد [۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
  2. الاعلام، ج2، ص ۳۲۵.
  3. الاغانی، ج6، ص ۲۶۴؛ الشعر و الشعراء، ص ۴۴۰.
  4. تاریخ مدینة دمشق، ج17، ص ۵۳.
  5. اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
  6. الاغانی، ج6، ص ۲۶۶؛ اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
  7. الاصابه، ج7، ص ۶۳.
  8. الکامل فی التاریخ، ج3، ص ۹۴.
  9. الاغانی، ج6، ص ۲۶۶.
  10. معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
  11. اسد الغابه، ج5، ص ۱۸۸.
  12. تاریخ مدینة دمشق، ج17، ص ۵۳؛ معجم المؤلفین، ج4، ص ۱۳۱.
  13. الاصابه، ج7، ص ۶۳.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۱۸ - ۳۱۹.