قمار در جامعه‌شناسی اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[قماربازی]]
[[قماربازی]] یکی دیگر از راه‌های غیرمجاز کسب [[ثروت]] و از جمله مصداق‌های بارز “اکل [[مال]] به باطل” قماربازی است. “قمار” به عنوان یک فعالیت [[اقتصادی]] غیرعقلایی دارای جنبه‌های تفریحی و [[سرگرمی]] - هر چند البته جنبه‌های تفریحی و سرگرمی آن غالباً تحت‌الشعاع جنبه‌های اقتصادی آن قرار می‌گیرد - علاوه بر پیامدهای [[سوء]] [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] همچون زمینه‌سازی برای [[تحمیل]] هیجان‌های آنی، ایجاد [[دشمنی]] و [[کینه‌ورزی]] و در مواردی [[تعارض]] و درگیری و احیاناً [[قتل]] و خودکشی، کاهش انگیزه برای تحرک و [[پویایی]] فعال و سازنده، سوق‌یابی به ذهنیت‌های تقدیری و [[توسل]] به شانس و اقبال و گمانه‌زنی‌های واهی، چرخه اقتصادی و روند عادی فعالیت‌های مادی و تبادل ثروت بر اساس [[قواعد]] متعارف را مختل می‌سازد. عده‌ای در یک چشم برهم زدن، همه مایملک خود را از کف داده و به [[خاک]] سیاه می‌نشینند و طرف مقابل آنها با کمترین [[زحمت]] و با [[اعمال]] برخی تدبیر‌های زیرکانه، به ثروت بادآورده دست می‌یابند. چنین موقعیتی، به‌رغم بالا بودن نصاب ریسک آن، برای بسیاری می‌تواند وسوسه‌انگیز و ترغیب‌کننده باشد. تردیدی نیست شیوع این سنخ مجاری کسب، پیامدهای بسیار ویرانگری برای [[جامعه]] به دنبال دارد و تقریباً هیچ جامعه‌ای، قمار را به اشکال و [[صور]] مختلف آن به عنوان یک شیوه مقبول و مجاز برای فعالیت اقتصادی در کنار سایر شیوه‌ها و مجاری عموماً پذیرفته شده، توصیه و تجویز نکرده است. در [[قرآن]]، از قمار به “میسر” به معنای پسر و [[آسانی]] تعبیر شده است.
یکی دیگر از راه‌های غیرمجاز کسب [[ثروت]] و از جمله مصداق‌های بارز “اکل [[مال]] به باطل” قماربازی است. “قمار” به عنوان یک فعالیت [[اقتصادی]] غیرعقلایی دارای جنبه‌های تفریحی و [[سرگرمی]] - هر چند البته جنبه‌های تفریحی و سرگرمی آن غالباً تحت‌الشعاع جنبه‌های اقتصادی آن قرار می‌گیرد - علاوه بر پیامدهای [[سوء]] [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] همچون زمینه‌سازی برای [[تحمیل]] هیجان‌های آنی، ایجاد [[دشمنی]] و [[کینه‌ورزی]] و در مواردی [[تعارض]] و درگیری و احیاناً [[قتل]] و خودکشی، کاهش [[انگیزه]] برای تحرک و [[پویایی]] فعال و سازنده، سوق‌یابی به ذهنیت‌های تقدیری و [[توسل]] به شانس و اقبال و گمانه‌زنی‌های واهی، چرخه اقتصادی و روند عادی فعالیت‌های مادی و تبادل ثروت بر اساس [[قواعد]] متعارف را مختل می‌سازد. عده‌ای در یک چشم برهم زدن، همه مایملک خود را از کف داده و به [[خاک]] سیاه می‌نشینند و طرف مقابل آنها با کمترین [[زحمت]] و با [[اعمال]] برخی تدبیر‌های زیرکانه، به ثروت بادآورده دست می‌یابند. چنین موقعیتی، به‌رغم بالا بودن نصاب ریسک آن، برای بسیاری می‌تواند وسوسه‌انگیز و ترغیب‌کننده باشد. تردیدی نیست شیوع این سنخ مجاری کسب، پیامدهای بسیار ویرانگری برای [[جامعه]] به دنبال دارد و تقریباً هیچ جامعه‌ای، قمار را به اشکال و [[صور]] مختلف آن به عنوان یک شیوه مقبول و مجاز برای فعالیت اقتصادی در کنار سایر شیوه‌ها و مجاری عموماً پذیرفته شده، توصیه و تجویز نکرده است. در [[قرآن]]، از قمار به “میسر” به معنای پسر و [[آسانی]] تعبیر شده است.
 
کلمه میسر در لغت به معنای قمار است و مقامر (قمارباز) را [[یاسر]] می‌گویند و اصل در معنایش سهولت و آسانی است، و اگر قمارباز را آسان خواندند به این مناسبت است که قمارباز بدون [[رنج]] و تعب و به آسانی مال دیگران را به چنگ می‌آورد، بدون اینکه کسبی کند، یا بیلی بزند و عرقی بریزد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۸۸.</ref>.
کلمه میسر در لغت به معنای قمار است و مقامر (قمارباز) را [[یاسر]] می‌گویند و اصل در معنایش سهولت و آسانی است، و اگر قمارباز را آسان خواندند به این مناسبت است که قمارباز بدون [[رنج]] و تعب و به آسانی مال دیگران را به چنگ می‌آورد، بدون اینکه کسبی کند، یا بیلی بزند و عرقی بریزد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۸۸.</ref>.
[[تفسیر نمونه]] نیز در بیان برخی آثار قمار می‌نویسد: بسیاری از قماربازان به علت اینکه گاهی برنده می‌شوند و در یک [[ساعت]] ممکن است هزاران تومان [[سرمایه]] دیگران را به جیب خود بریزند، حاضر نمی‌شوند به کارهای تولیدی و [[اقتصادی]] تن بدهند و در نتیجه چرخ‌های تولیدی و اقتصادی به همان نسبت تنگ می‌شود، و درست اگر دقت کنیم می‌بینیم که تمام قماربازان و عائله آنها سربار [[اجتماع]] هستند<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۲۸.</ref>.
[[تفسیر نمونه]] نیز در بیان برخی آثار قمار می‌نویسد: بسیاری از قماربازان به علت اینکه گاهی برنده می‌شوند و در یک [[ساعت]] ممکن است هزاران تومان [[سرمایه]] دیگران را به جیب خود بریزند، حاضر نمی‌شوند به کارهای تولیدی و [[اقتصادی]] تن بدهند و در نتیجه چرخ‌های تولیدی و اقتصادی به همان نسبت تنگ می‌شود، و درست اگر دقت کنیم می‌بینیم که تمام قماربازان و عائله آنها سربار [[اجتماع]] هستند<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۲۸.</ref>.


۱۰۸٬۴۶۶

ویرایش