بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = شهادت امام علی| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = امام علی (پرسش)}} | ||
| موضوع مرتبط = شهادت امام علی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام علی (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}}<ref>«آیا مردم پنداشتهاند همان بگویند ایمان آوردهایم وانهاده میشوند و آنان را نمیآزمایند؟» سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمیشود. گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! این فتنهای که خداوند تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] میشوند". گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: لَمَّا أَنْزَلَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}} عَلِمْتُ أَنَّ اَلْفِتْنَةَ لاَ تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا هَذِهِ اَلْفِتْنَةُ اَلَّتِي أَخْبَرَكَ اَللَّهُ بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ }}؛ (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>. | [[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}}<ref>«آیا مردم پنداشتهاند همان بگویند ایمان آوردهایم وانهاده میشوند و آنان را نمیآزمایند؟» سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمیشود. گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! این فتنهای که خداوند تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] میشوند". گفتم: ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: لَمَّا أَنْزَلَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}} عَلِمْتُ أَنَّ اَلْفِتْنَةَ لاَ تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا هَذِهِ اَلْفِتْنَةُ اَلَّتِي أَخْبَرَكَ اَللَّهُ بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ }}؛ (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>. |