مالکیت پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه. ق.' به 'ﻫ.ق') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = مالکیت | | موضوع مرتبط = مالکیت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
همه [[دنیا]] و ما فیها از آن [[رسول خدا]] {{صل}} است و هرگونه [[مالکیّت]] و نیز [[فرمانروایی]] سایر افراد، منوط به [[اذن]] آن [[حضرت]] است. اولویّت [[رسول خدا]] {{صل}} بر [[جان]] [[انسان‌ها]]، مورد تصریح [[قرآن]] است؛ پس به طریق اولی، ایشان بر [[اموال]] [[انسان‌ها]] نیز اولویّت دارند. | |||
اساساً جواز [[حکم جهاد]] توسط ایشان، با همه تبعاتش، از جمله [[شهادت]] [[مؤمنین]] و کشته شدن [[کفّار]] و [[تخریب]] [[شهرها]] و خانه‌ها و [[اموال]]، مبتنی بر همین [[ولایتی]] است که [[خداوند]] به ایشان عطا نموده است. این موضوع در [[روایات]] متعدد بیان گردیده که در اینجا نمونه‌هایی از آن را ذکر می‌کنیم.{{متن حدیث|عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الرَّيَّانِ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى الْعَسْكَرِيِّ {{ع}} جُعِلْتُ فِدَاكَ رُوِيَ لَنَا أَنْ لَيْسَ لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا الْخُمُسُ فَجَاءَ الْجَوَابُ إِنَّ الدُّنْيَا وَ مَا عَلَيْهَا لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}} <ref>الکافی (ط. الإسلامیه، ۱۴۰۷ ﻫ.ق)، ج۱، ص۴۰۸.</ref>، {{متن حدیث|عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ {{ع}} وَ أَقْطَعَهُ الدُّنْيَا قَطِيعَةً فَمَا كَانَ لآِدَمَ {{ع}} فَلِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ مَا كَانَ لِرَسُولِ اللَّهِ فَهُوَ لِلْأَئِمَّةِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}}}}<ref>الکافی (ط. الإسلامیه، ۱۴۰۷ ﻫ.ق)، ج۱، ص۴۰۸.</ref>. | |||
به تعبیر [[امام باقر]] {{ع}}: {{متن حدیث|الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ وَ لَنَا...}}<ref>الکافی (ط. الإسلامیه، ۱۴۰۷ ﻫ.ق)، ج۱، ص۴۰۸.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱]]، ص۵۰۹-۵۱۰.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379151.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مالکیت | [[رده:مالکیت]] | ||
[[رده:پیامبران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵
مقدمه
همه دنیا و ما فیها از آن رسول خدا (ص) است و هرگونه مالکیّت و نیز فرمانروایی سایر افراد، منوط به اذن آن حضرت است. اولویّت رسول خدا (ص) بر جان انسان‌ها، مورد تصریح قرآن است؛ پس به طریق اولی، ایشان بر اموال انسان‌ها نیز اولویّت دارند.
اساساً جواز حکم جهاد توسط ایشان، با همه تبعاتش، از جمله شهادت مؤمنین و کشته شدن کفّار و تخریب شهرها و خانه‌ها و اموال، مبتنی بر همین ولایتی است که خداوند به ایشان عطا نموده است. این موضوع در روایات متعدد بیان گردیده که در اینجا نمونه‌هایی از آن را ذکر می‌کنیم.«عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الرَّيَّانِ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى الْعَسْكَرِيِّ (ع) جُعِلْتُ فِدَاكَ رُوِيَ لَنَا أَنْ لَيْسَ لِرَسُولِ اللَّهِ (ص) مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا الْخُمُسُ فَجَاءَ الْجَوَابُ إِنَّ الدُّنْيَا وَ مَا عَلَيْهَا لِرَسُولِ اللَّهِ (ص)» [۱]، «عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ (ع) وَ أَقْطَعَهُ الدُّنْيَا قَطِيعَةً فَمَا كَانَ لآِدَمَ (ع) فَلِرَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ مَا كَانَ لِرَسُولِ اللَّهِ فَهُوَ لِلْأَئِمَّةِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (ص)»[۲].
به تعبیر امام باقر (ع): «الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ وَ لَنَا...»[۳].[۴]
