ابراهیم بن عبدالله محض: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «== آشنایی اجمالی== ابراهیم بن عبدالله محض معروف به «شهید باخَمْری»<ref>باخمری: نام مکانی میان کوفه و واسط که به کوفه نزدیک‌تر است؛ و گفته‌اند: از باخمری تا کوفه هفده فرسخ است، و در آنجا قبر ابراهیم بن عبد الله بن حسن بن حسن است. (معجم البلدان، ج...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۳: خط ۳:


[[شیخ طوسی]] در کتاب [[رجال]] خود او را در رجال [[امام صادق]] {{ع}} ذکر کرده است و [[ابن ندیم]] در فهرست گوید: [[ابراهیم بن عبدالله بن حسن]] [[شعر]] هم گفته است و در [[مقاتل الطالبیین]] آمده است: ابراهیم بر همان روش و طریقه برادرش [[محمد بن عبدالله]] در [[دین]]، [[علم]]، [[شجاعت]] و شدت بوده است<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۱۵.</ref>. ابراهیم از علمای بزرگ در [[فنون]] زیادی به شمار می‌رفت و او [[شاعری]] [[آگاه]] به لغت [[عربی]] و [[اسرار]] آن و عالم به [[اخبار]] [[عرب]] و روزها و اشعار آنان بوده است<ref>عمدة الطالب، ص۹۹.</ref>. ابراهیم مردی نیرومند و [[قوی]] بود.<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۱۶.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۴۰۶.</ref>
[[شیخ طوسی]] در کتاب [[رجال]] خود او را در رجال [[امام صادق]] {{ع}} ذکر کرده است و [[ابن ندیم]] در فهرست گوید: [[ابراهیم بن عبدالله بن حسن]] [[شعر]] هم گفته است و در [[مقاتل الطالبیین]] آمده است: ابراهیم بر همان روش و طریقه برادرش [[محمد بن عبدالله]] در [[دین]]، [[علم]]، [[شجاعت]] و شدت بوده است<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۱۵.</ref>. ابراهیم از علمای بزرگ در [[فنون]] زیادی به شمار می‌رفت و او [[شاعری]] [[آگاه]] به لغت [[عربی]] و [[اسرار]] آن و عالم به [[اخبار]] [[عرب]] و روزها و اشعار آنان بوده است<ref>عمدة الطالب، ص۹۹.</ref>. ابراهیم مردی نیرومند و [[قوی]] بود.<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۱۶.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۴۰۶.</ref>
== قیام ابراهیم ==
{{اصلی|قیام ابراهیم بن عبدالله محض}}
[[ابراهیم بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب]] در سال ۱۴۵ [[قیام]] کرد و برادرش «[[محمد بن عبدالله محض|محمد]]» هم در همین سال قیام کرده بود. پیش از اینکه ابراهیم ظاهر گردد منصور به شدت در تعقیب او بود و او را جستجو می‌نمود. ابراهیم خود حکایت کرده است: تعقیب در موصل مرا ناچار کرد تا اینکه بر سفره منصور نشستم، پس بیرون آمدم و از [[طلب]] کردن من دست برداشت. گروهی از [[سپاه]] منصور اظهار [[تشیع]] می‌نمودند و نامه‌ای برای ابراهیم نوشته و از او خواستند نزد آنان برود تا بر منصور [[یورش]] برند.
ابراهیم به [[بغداد]] در جایی که سپاه منصور بود رفت، پس منصور دستور داد پلی را بنا کنند، ابراهیم با [[مردم]] بیرون آمد تا آن را تماشا کند، [[چشم]] منصور بر او افتاد و ابراهیم در میان مردم رفت و خود را پنهان کرد، سپس نزد کسی به نام قامیا رفت و او ابراهیم را به اتاقی برد. منصور برای یافتن ابراهیم تلاش بسیاری کرد و همه جا [[نگهبان]] گذاشته بود تا اینکه مخفیگاه ابراهیم [[شناسایی]] شد<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص۴۱۰.</ref>.
۲۱۸٬۹۱۲

ویرایش