افضلیت امام در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۳۷: خط ۳۷:
=== حدیث طیر مشوی ===
=== حدیث طیر مشوی ===
{{همچنین ببینید|حدیث طیر مشوی}}
{{همچنین ببینید|حدیث طیر مشوی}}
از جمله [[نصوص]] فراوانی که به وضوح و صراحت [[افضلیت]] و [[برتری]] [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} را [[بیان]] می‌کند [[حدیث متواتر]] طیر مشوی است که از اعتبار والایی برخوردار است و بیش از ده [[صحابی]] و نود تابعی آن را [[نقل]] کرده‌اند و نویسنده کتاب [[عبقات الانوار]] به تفصیل درباره علو [[سند]] این [[حدیث]] سخن گفته است<ref>ر. ک: عبقات الانوار، ج ۱۳.</ref>.
از جمله [[نصوص]] فراوانی که به وضوح و صراحت [[افضلیت]] و [[برتری]] [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} را بیان می‌کند حدیث متواتر طیر مشوی است که از اعتبار والایی برخوردار است و بیش از ده [[صحابی]] و نود تابعی آن را [[نقل]] کرده‌اند و نویسنده کتاب [[عبقات الانوار]] به تفصیل درباره علو سند این [[حدیث]] سخن گفته است<ref>ر.ک: عبقات الانوار، ج ۱۳.</ref>.


برای [[رسول خدا]] {{صل}} مرغ بریانی فراهم شد و از آن میل نکرده و به درگاه [[الهی]] عرضه داشتند تا [[بهترین]] بندگانش را برساند تا با او هم [[خوراک]] شوند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ}}<ref>ر. ک: فضائل امیرالمؤمنین {{ع}} ص۷۳ و المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۳۱ و معجم کبیر طبرانی، ج۷، ص۸۲. ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵ خصائص نسائی، ص ۵۲.</ref>. در این هنگام بود که [[علی]] {{ع}} بر آن [[حضرت]] وارد شد و با هم از آن مرغ بریان تناول نمودند. در برخی از نقل‌ها این [[برتری]] و [[افضل]] بودن با این عبارت [[بیان]] شده است: {{متن حدیث|عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالکٍ أَنَّ النَّبِيٌّ {{صل}} کَانَ عِنْدَهُ طَائِرٌ فَقَالَ:‌ اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ، فَجَاءَ أَبُوبَکْرٍ فَرَدَّهُ، ثُمَّ جاءَ عُمَرُ فَرَدَّهُ ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَذِنَ لَهُ}}<ref>ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶؛ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵؛ خصائص نسائی، ص ۵۲.</ref> این ماجرا با الفاظ گوناگون در منابع معتبر [[فریقین]] [[نقل]] شده است<ref>- در برخی از نقل‌ها ضمن بیان ماجرای طیر مشوی و اثبات افضلیت امیر المؤمنین، پیامبر اکرم {{صل}} نسبت به از اتفاقات و حوادث بعد از خودشان پیشگوئی فرموده‌اند ر.ک: الإحتجاج علی اهل اللجاج، ج۱، ص۱۹۷.</ref>.
برای [[رسول خدا]] {{صل}} مرغ بریانی فراهم شد و از آن میل نکرده و به درگاه [[الهی]] عرضه داشتند تا [[بهترین]] بندگانش را برساند تا با او هم خوراک شوند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ}}<ref>ر.ک: فضائل امیرالمؤمنین {{ع}} ص۷۳ و المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۳۱ و معجم کبیر طبرانی، ج۷، ص۸۲. ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵ خصائص نسائی، ص ۵۲.</ref>. در این هنگام بود که [[علی]] {{ع}} بر آن حضرت وارد شد و با هم از آن مرغ بریان تناول نمودند. در برخی از نقل‌ها این [[برتری]] و [[افضل]] بودن با این عبارت بیان شده است: {{متن حدیث|عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالکٍ أَنَّ النَّبِيٌّ {{صل}} کَانَ عِنْدَهُ طَائِرٌ فَقَالَ:‌ اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ، فَجَاءَ أَبُوبَکْرٍ فَرَدَّهُ، ثُمَّ جاءَ عُمَرُ فَرَدَّهُ ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَذِنَ لَهُ}}<ref>ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶؛ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵؛ خصائص نسائی، ص ۵۲.</ref> این ماجرا با الفاظ گوناگون در منابع معتبر [[فریقین]] [[نقل]] شده است<ref>- در برخی از نقل‌ها ضمن بیان ماجرای طیر مشوی و اثبات افضلیت امیر المؤمنین، پیامبر اکرم {{صل}} نسبت به از اتفاقات و حوادث بعد از خودشان پیشگوئی فرموده‌اند ر.ک: الإحتجاج علی اهل اللجاج، ج۱، ص۱۹۷.</ref>.


بعد از توضیح [[نصوص]] حاکی از [[افضلیت]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} نوبت به ذکر نصوصی می‌رسد که موارد [[افضلیت]] را [[بیان]] کرده‌اند<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۱]].</ref>.
بعد از توضیح [[نصوص]] حاکی از [[افضلیت]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} نوبت به ذکر نصوصی می‌رسد که موارد [[افضلیت]] را بیان کرده‌اند<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۱]].</ref>.


=== [[حدیث رایت]] ===
=== [[حدیث رایت]] ===

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۰

معناشناسی

افضلیت از ریشه «ف ض ل» به معنای زیاده و برتری است و «افضل» به معنای برتری کسی یا چیزی نسبت به دیگری است[۱]. افضلیت بنابر یک تقسیم در دو مورد به کار می‌رود:

  1. افضلیت در امور دنیوی مانند: برخوردای از نَسب و حَسب، مقام اجتماعی، مال و ثروت و...؛
  2. افضلیت در امور اخروی و صفات انسانی مانند علم، تقوا و ورع، شجاعت و زهد[۲].

امام" در لغت به معنای "پیشوا"، "پیشرو"[۳] و راهنماست[۴] و در اصطلاح به ریاست فراگیر در تمام مسائل دینی و دنیایی، به نیابت از پیامبر اکرم (ص) تعریف شده است[۵].[۶] البته تعریف کامل‌تر امامت در مکتب اهل‌بیت (ع) طبق کتاب و سنت، این است که گفته شود: امامت، ولایت‌الامر است و اساساً تقابل دین و دنیا در این مکتب معنا و مفهوم ندارد[۷].

ادله روایی افضلیت امامان (ع)

حدیث ثقلین

یکی از مهم‌ترین ادلۀ روایی در مورد برتری و حقانیت اهل بیت (ع)، حدیث "ثقلین" است که مورد پذیرش دانشمندان شیعه و سنی بوده و به کثرت آن را نقل کرده‌اند. پیامبر اسلام (ص) در این حدیث فرمودند: «من از بین شما می‌روم و دو چیز گران بها و ارزشمند از خودم به یادگار می‌گذارم، یکی کتاب خدا و دیگری عترتم را و مادامی که به هر دو آنها متوسل شوید هرگز گمراه نخواهید شد»[۸]. مراد از عترت اهل بیت و اخص نزدیکان پیامبر (ص) است. به قرآن ثقل اکبر و به عترت پیامبر ثقل اصغر می‌‌گویند، چنانکه در روایتی امیرالمؤمنین (ع) به کمیل فرمودند: «ای کمیل ما ثقل اصغر و قرآن ثقل اکبر است»[۹].[۱۰]

حدیث سفینه

یکی از احادیث مشهوری که نقش اهل بیت پیامبر و افضلیت ایشان را در میان مردم روشن و مشخص می‌‌کند حدیث سفینه است. براساس این حدیث ابوذر غفاری نقل می‌کند که پیامبر (ص) در مورد اهل بیتشان فرمودند: «اهل بیت من در میان شما همانند کشتی نوح است که هر کس بر آن سوار شد نجات یافت و هر کسی از آن جدا شد، غرق و نابود شد»[۱۱].[۱۲]

مراد از "سفینه نوح" همان کشتی مشهور حضرت نوح (ع) است. قرآن کریم در این باره می‌‌فرماید: در زمان حضرت نوح (ع) طوفانی عظیم به پا شد و جهان را آب فراگرفت و تنها کسانی سالم ماندند که به او ایمان آورده و در کشتی او نشستند. در طوفان نوح، هرکس از مؤمنان و نیز از حیوانات که سوار کشتی نوح شدند از آن طوفان نجات یافته و هرکس که بر آن کشتی سوار نشد غرق شد. کشتی نوح، سمبل نجات از گرداب‌ها و ایمنی در تلاطم طوفان‌هاست و پیامبر چون می‌‌دانستند بعد از خودش طوفانی از گمراهی و ظلمت بر مردم حاکم می‌‌شود، اهل بیتش را به سفینه نوح تشبیه کرد که هر کسی به آنها متوسل شود نجات یافته و هر که از آنان دور شود، گمراه و اسیر ظلمت خواهد شد[۱۳].

ادله روایی افضلیت امیرالمؤمنین (ع)

حدیث منزلت

از جمله نصوصی که دلالت بر امامت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) دارد حدیث منزلت است: «أَنْتَ‏ مِنِّي‏ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ‏ مِنْ‏ مُوسَى‏ إِلَّا أَنَّهُ‏ لَا نَبِيَّ بَعْدِي‏». پیامبر گرامی (ص) در موارد مختلف ـ که یکی از آنها در جریان سپردن امور مدینه به علی (ع) در مدتی که رسول خدا (ص) سپاه اسلام را در غزوه تبوک فرماندهی می‌کرد، بود ـ نسبت علی (ع) به خود را نسبت هارون به موسی (ع) تشبیه کرده است. با این تفاوت که هارون پیامبر بود، ولی چون پیامبری با رسول خدا (ص) پایان پذیرفته است علی (ع) پیامبر نخواهد بود. حدیث منزلت در منابع روایی شیعه به صورت متواتر نقل شده است[۱۴].[۱۵]

با تأمّل در این شرایط سیاسی، اجتماعی می‌توان نتیجه گرفت که امیرمؤمنان (ع) حتّی در زمان پیامبر (ص) شخص دوم حکومتی بودند، به گونه‌ای که خلا وجودی رسول خدا (ص) را تنها ایشان می‌توانست پر کند و در کارهای مهم مانند این رویداد یا ابلاغ برائت مشرکان، کسی جز حضرت، شایستگی چنین کاری را نداشت و این خود دلیل گویایی بر امامت و خلافت آن بزرگوار است[۱۶].

حدیث دار

حدیث طیر مشوی

از جمله نصوص فراوانی که به وضوح و صراحت افضلیت و برتری امیر مؤمنان علی (ع) را بیان می‌کند حدیث متواتر طیر مشوی است که از اعتبار والایی برخوردار است و بیش از ده صحابی و نود تابعی آن را نقل کرده‌اند و نویسنده کتاب عبقات الانوار به تفصیل درباره علو سند این حدیث سخن گفته است[۱۷].

برای رسول خدا (ص) مرغ بریانی فراهم شد و از آن میل نکرده و به درگاه الهی عرضه داشتند تا بهترین بندگانش را برساند تا با او هم خوراک شوند: «اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ»[۱۸]. در این هنگام بود که علی (ع) بر آن حضرت وارد شد و با هم از آن مرغ بریان تناول نمودند. در برخی از نقل‌ها این برتری و افضل بودن با این عبارت بیان شده است: «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالکٍ أَنَّ النَّبِيٌّ (ص) کَانَ عِنْدَهُ طَائِرٌ فَقَالَ:‌ اللَّهُمَّ‏ ائْتِنِي‏ بِأَحَبِّ‏ خَلْقِكَ‏ إِلَيْكَ‏ يَأْكُلُ‏ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّيْرِ، فَجَاءَ أَبُوبَکْرٍ فَرَدَّهُ، ثُمَّ جاءَ عُمَرُ فَرَدَّهُ ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَذِنَ لَهُ»[۱۹] این ماجرا با الفاظ گوناگون در منابع معتبر فریقین نقل شده است[۲۰].

بعد از توضیح نصوص حاکی از افضلیت امیر المؤمنین (ع) نوبت به ذکر نصوصی می‌رسد که موارد افضلیت را بیان کرده‌اند[۲۱].

حدیث رایت

حدیث اخوت

حدیث ولایت

حدیث تشبیه

حدیث نور

حدیث غدیر

حدیث منزلت

احادیث افضلیت امیرالمؤمنین (ع)

اولهم اسلاما

اعلمهم...

افقههم...

سایر احادیث

جمع‌بندی

منابع

پانویس

  1. کتاب العین ج ۷ ص ۴۴.
  2. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۹۳.
  3. فرهنگ فارسی، ج۱، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷، «امامت».
  4. لسان العرب، ج ۱، ص ۲۱۳ ـ ۲۱۵، «امم».
  5. مفید، محمد بن محمد، النکت الاعتقادیة، ص۳۹؛ طوسی، محمد بن حسن، الرسائل العشر، ص۱۰۳؛ ابن‌میثم بحرانی، میثم، النجاة فی القیامة، ص۴۱؛ سیوری، فاضل مقداد، إرشاد الطالبین، ص۳۲۵.
  6. یارمحمدیان، محمد تقی، ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت، ص ۲۱.
  7. فاریاب، محمد حسین، معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان، ص ۱۱۲.
  8. « إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ»؛ ‏ بصائرالدرجات، ج ۱، ص ۴۱۳؛ سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۶۳، ح ۳۷۸۸ و....
  9. اهل البیت فی الکتاب و السّنه، ص ۱۲۰ به نقل از بشارة المصطفی، ص ۲۹. نیز ر.ک: عترت، ثقل کبیر، کمالی دزفولی.
  10. ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۷۹؛ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۱۱۰.
  11. « مَثَلُ أَهْلِ بَيْتِي كَمَثَلِ سَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا هَلَكَ »، اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۸۷؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، امالی طوسی، احتجاج طبرسی؛ کنز العمال، ج۱، ص۲۵۰.
  12. ربانی گلپایگانی، علی، امامت اهل بیت، ص ۱۹۰؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱۴؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۱.
  13. ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱۴؛ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص ۱۱۶.
  14. حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج۳؛ بحرانی، سیدهاشم، غایة المرام، ج۲.
  15. ربانی گلپایگانی، علی، مقاله «امامت امام علی»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص ۴۵۵؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۱.
  16. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۱۴۰ ـ ۱۴۲؛ فرهنگ شیعه، ص ۲۲۶ـ۲۲۷.
  17. ر.ک: عبقات الانوار، ج ۱۳.
  18. ر.ک: فضائل امیرالمؤمنین (ع) ص۷۳ و المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۳۱ و معجم کبیر طبرانی، ج۷، ص۸۲. ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵ خصائص نسائی، ص ۵۲.
  19. ر. ک مسند ابی یعلی، ج ۷، ص ۱۰۶؛ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۲۵؛ خصائص نسائی، ص ۵۲.
  20. - در برخی از نقل‌ها ضمن بیان ماجرای طیر مشوی و اثبات افضلیت امیر المؤمنین، پیامبر اکرم (ص) نسبت به از اتفاقات و حوادث بعد از خودشان پیشگوئی فرموده‌اند ر.ک: الإحتجاج علی اهل اللجاج، ج۱، ص۱۹۷.
  21. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۱.