بنی‌قرن: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
بنی قَرَن، قومی از [[اعراب قحطانی]]<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۹۴۶.</ref> و از شاخه‌های [[قبیله]] «[[بنی مراد بن مذحج]]» هستند که [[نسب]] از [[قرن بن ردمان بن ناجیة بن مراد]] می‌برند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ الحسین بن علی بن الحسین الوزیر المغربی، الإیناس بعلم الاأنساب، ج۱، ۳۴؛ نویری، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۲، ص۳۰۲.</ref>. آنان اصالتی [[یمنی]] داشته و پیش از [[اسلام]] در زمین‌های بی‌آب و علف و ریگزارهای آن [[سرزمین]] ساکن بوده‌اند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۳۲.</ref>. پس از [[فتوحات اسلامی]]، برخی از آنان به مناطق مفتوحه از جمله [[عراق]] و [[کوفه]] نقل مکان کردند و در آن سکنی گزیدند<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۰۴؛ سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۳۹۲.</ref>. از معروف‌ترین چهره‌ها و شخصیت‌های این [[قوم]] می‌توان از "خیر التابعین"<ref>بر اساس روایتی از رسول خاتم{{صل}} در کتب روایی اهل سنت، اویس بهترین و برترینِ تابعیان معرفی شده است. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۸۹؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۳۸.</ref> و "[[سید]] التابعین"<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۲، ص۵۴۴؛ ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.</ref> [[اویس بن عامر قرنی]] یاد کرد. [[اویس]] از [[افضل]] [[اصحاب]] و حواریان علی{{ع}}<ref>ابن داود، رجال ابن داود، ص۵۳</ref> و از زهاد هشتگانه<ref>شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۱۵؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۷۷.</ref> به شمار آمده است. برخی نسب شریفش را أویس بن عامر بن جزء بن مالک بن عمرو بن سعد بن عصوان بن قرن مذحجی مرادی دانسته‌اند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref> و با عباراتی نظیر ”ذو | بنی قَرَن، قومی از [[اعراب قحطانی]]<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۹۴۶.</ref> و از شاخه‌های [[قبیله]] «[[بنی مراد بن مذحج]]» هستند که [[نسب]] از [[قرن بن ردمان بن ناجیة بن مراد]] می‌برند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ الحسین بن علی بن الحسین الوزیر المغربی، الإیناس بعلم الاأنساب، ج۱، ۳۴؛ نویری، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۲، ص۳۰۲.</ref>. آنان اصالتی [[یمنی]] داشته و پیش از [[اسلام]] در زمین‌های بی‌آب و علف و ریگزارهای آن [[سرزمین]] ساکن بوده‌اند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۳۲.</ref>. پس از [[فتوحات اسلامی]]، برخی از آنان به مناطق مفتوحه از جمله [[عراق]] و [[کوفه]] نقل مکان کردند و در آن سکنی گزیدند<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۰۴؛ سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۳۹۲.</ref>. از معروف‌ترین چهره‌ها و شخصیت‌های این [[قوم]] می‌توان از "خیر التابعین"<ref>بر اساس روایتی از رسول خاتم{{صل}} در کتب روایی اهل سنت، اویس بهترین و برترینِ تابعیان معرفی شده است. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۸۹؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۳۸.</ref> و "[[سید]] التابعین"<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۲، ص۵۴۴؛ ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.</ref> [[اویس بن عامر قرنی]] یاد کرد. [[اویس]] از [[افضل]] [[اصحاب]] و حواریان علی{{ع}}<ref>ابن داود، رجال ابن داود، ص۵۳</ref> و از زهاد هشتگانه<ref>شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۱۵؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۷۷.</ref> به شمار آمده است. برخی نسب شریفش را أویس بن عامر بن جزء بن مالک بن عمرو بن سعد بن عصوان بن قرن مذحجی مرادی دانسته‌اند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref> و با عباراتی نظیر ”ذو المناقب الشهیره" و "سید زهاد زمانه" ستوده‌اند<ref>ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.</ref>. او که از منزلتی رفیع نزد [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} برخوردار بود، در [[نبرد صفین]] در کنار علی{{ع}} در حالی که از شدت [[پیکار]] شمشیرش شکسته شده بود و [[سپاه کوفه]] را به [[نبرد]] علیه [[شامیان]] [[تحریض]] می‌کرد، به [[شهادت]] رسید<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۲، ص۳۶۶؛ ابن‌حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۶۲.</ref>. | ||
<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | <ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
بنی قَرَن، قومی از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های قبیله «بنی مراد بن مذحج» هستند که نسب از قرن بن ردمان بن ناجیة بن مراد می‌برند[۲]. آنان اصالتی یمنی داشته و پیش از اسلام در زمین‌های بی‌آب و علف و ریگزارهای آن سرزمین ساکن بوده‌اند[۳]. پس از فتوحات اسلامی، برخی از آنان به مناطق مفتوحه از جمله عراق و کوفه نقل مکان کردند و در آن سکنی گزیدند[۴]. از معروف‌ترین چهره‌ها و شخصیت‌های این قوم می‌توان از "خیر التابعین"[۵] و "سید التابعین"[۶] اویس بن عامر قرنی یاد کرد. اویس از افضل اصحاب و حواریان علی(ع)[۷] و از زهاد هشتگانه[۸] به شمار آمده است. برخی نسب شریفش را أویس بن عامر بن جزء بن مالک بن عمرو بن سعد بن عصوان بن قرن مذحجی مرادی دانسته‌اند[۹] و با عباراتی نظیر ”ذو المناقب الشهیره" و "سید زهاد زمانه" ستوده‌اند[۱۰]. او که از منزلتی رفیع نزد پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) برخوردار بود، در نبرد صفین در کنار علی(ع) در حالی که از شدت پیکار شمشیرش شکسته شده بود و سپاه کوفه را به نبرد علیه شامیان تحریض می‌کرد، به شهادت رسید[۱۱]. [۱۲].
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۹۴۶.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ الحسین بن علی بن الحسین الوزیر المغربی، الإیناس بعلم الاأنساب، ج۱، ۳۴؛ نویری، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۲، ص۳۰۲.
- ↑ زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۳۲.
- ↑ ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۰۴؛ سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۳۹۲.
- ↑ بر اساس روایتی از رسول خاتم(ص) در کتب روایی اهل سنت، اویس بهترین و برترینِ تابعیان معرفی شده است. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۸۹؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۳۸.
- ↑ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۲، ص۵۴۴؛ ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ ابن داود، رجال ابن داود، ص۵۳
- ↑ شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۱۵؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۷۷.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۲، ص۳۶۶؛ ابن‌حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.