محبت و مودت به امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[انسان]] وقتی به کسی علاقه داشته باشد، یاد و خاطره [[محبوب]] همیشه در [[فکر]] و ذهنش حضور دارد و این موجب می‌شود زندگیش رنگ و بوی [[معشوق]] بگیرد. اگر [[محبوب]] [[انسان]] موجودی متعالی و ملکوتی باشد، این الگوپذیری زمینۀ رشد و تعالی او را فراهم می‌سازد و اگر [[محبوب]] و [[معشوق]] او موجودی [[پست]] و فرومایه باشد، این [[الگو]] پذیری موجب سقوط و [[هلاکت]] وی خواهد شد. به خاطر اهمیت [[محبت]] به [[اهل بیت]] {{ع}} [[خداوند]] در [[قرآن کریم]]، مزد [[رسالت پیامبر]] اکرم {{صل}} را [[مودت]] و [[دوستی]] [[خاندان]] او قرار داده است و می‌فرماید {{متن قرآن|قُل لّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> <ref>ر. ک. [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص۷۰؛ [[محمد جواد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد جواد]]، [[گفتارهای مهدوی (کتاب)|گفتارهای مهدوی]]، ص ۱۲۲ـ ۱۲۴. </ref>  

=== [[مسلمانان]] و [[محبت]] و [[دوستی]] با [[اهل بیت]] ===

* از [[وظایف]] مهم [[مسلمانان]] در هر عصر و زمان، [[محبت]] و [[دوستی]] با [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}} در [[جایگاه]] [[دوستان]] [[خداوند]] است. تا زمانی که [[محبت به امام زمان]] {{ع}} در وجود [[انسان]] شکل نگرفته و شعله ور نشده باشد، او نمی‌تواند به [[وظایف]] [[منتظر واقعی]] عمل نماید<ref>ر. ک. [[محمد جواد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد جواد]]، [[گفتارهای مهدوی (کتاب)|گفتارهای مهدوی]]، ص ۱۲۲ـ ۱۲۴.</ref>. [[منتظران واقعی]] کسانی هستند که وضعیت روحی و [[عاطفی]] خود را به گونه‌ای سامان می‌دهند که با [[حضرت]] [[بقیة الله الاعظم]] {{ع}} بیشترین سنخیت را داشته باشند. زیرا بدیهی است [[انتظار]]، ملازم با سنخیت داشتن با [[منتظر]] است و ایجاد سنخیت با [[امام زمان]] {{ع}} از طریق تقویت [[ایمان]]، تثبیت [[تقوا]]، تحکیم [[فضایل]] [[اخلاقی]] و توسعه درجات [[معنوی]] حاصل می‌شود. زیرا فقط در صورتی که امیال [[انسان]]، مطابق میل [[امام زمان]] {{ع}} باشد، [[آتش]] [[محبت]] آن [[امام]] فرزانه در [[دل]] [[منتظر]] زبانه خواهد کشید و دوری‌اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت<ref>ر. ک. [[محمد جواد فاضل لنکرانی|فاضل لنکرانی، محمد جواد]]، [[گفتارهای مهدوی (کتاب)|گفتارهای مهدوی]]، ص ۱۲۲ـ ۱۲۴.</ref>.  

=== [[روایات]] [[محبت]] و [[مودت]] به [[امام مهدی]] {{ع}} ===

* در برخی از [[روایات]] درباره [[محبت]] و [[مودت]] به [[امام مهدی]] {{ع}} چنین آمده است:

# [[رسول اکرم]] {{صل}}، فرمودند<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ص ۱۵۶؛ {{متن حدیث|"بِأَبِی وَ أُمِّی سَمِیی وَ شَبِیهِی وَ شَبِیهُ مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ عَلَیهِ جُیوبُ النُّور"}}.</ref>: «[[پدر]] و مادرم فدایش [[باد]]! که او هم نام من و شبیه من و [[شبیه]] [[موسی بن عمران]] است که بر او نورهایی احاطه دارد».<ref>ر. ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۲۲۲ـ ۲۲۸؛ [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۲۰۱ـ ۲۰۹.</ref>

# همچنین [[حضرت]] فرمودند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۳۴، ص ۲۷۳، ح ۵۰؛ {{متن حدیث|"أَمَا إِنِّی لَوْ أَدْرَکْتُ ذَلِکَ لاَبقَیْتُ نَفْسِی لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ"}}.</ref>: «به درستی که اگر من آن روز را [[درک]] می‌کردم، جانم را برای [[صاحب]] این امر نگه می‌داشتم»<ref>ر. ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۲۲۲ـ ۲۲۸؛ [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۲۰۱ـ ۲۰۹.</ref>.  

# و نیز فرمودند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۷۵؛ امالی، ص ۸۶، ح ۳۰؛ {{متن حدیث|"لَا یُؤْمِنُ‏ عَبْدٌ حَتَّی‏ أَکُونَ‏ أَحَبَ‏ إِلَیْهِ‏ مِنْ‏ نَفْسِهِ‏ وَ أَهْلِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ أَهْلِهِ وَ عِتْرَتِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ وَ ذَاتِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ ذَاتِه‏"}}.</ref>: «هیچ بنده‌ای [[ایمان]] [واقعی] نمی‌آورد مگر این که در نزد او من از خودش محبوب‌تر و [[اهل بیت]] من و [[خاندان]] من از [[اهل بیت]] و [[خاندان]] او محبوب‌تر باشند و ذات من از ذات خودش محبوب‌تر باشد».<ref>ر. ک. [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[وظایف منتظران در عصر غیبت (مقاله)|وظایف منتظران در عصر غیبت]]، ص۷۰. </ref>

* با توجه به روایت‌های یاد شده، جای تردیدی نیست که [[محبت]] [[اهل بیت]] {{ع}} به [[آخرین حجت الهی]] در [[دوران غیبت]]، کاری بس مهم و ارزشمند است<ref>ر. ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۲۲۲ـ ۲۲۸؛ [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۲۰۱ـ ۲۰۹.</ref>.