بنی‌نمره: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
«بنی‌نَمِره» را از شاخه‌های [[قبیله]] [[بنی مراد]] [[مذحج]] و از [[نسل]] [[نمرة بن ناجیة بن مراد]] گفته‌اند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶.</ref>. از نمره، پسرانی به اسامی [[حداء]] و سلهم متولد شدند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref> که هر یک از آنها، بعدها سرشاخه‌های [[طوایف]] بنی حداء<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۴۰۷؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۳۴۷.</ref> و بنی سلهم<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref> - مهمترین طوایف [[بنی نمرة بن ناجیه]] - را تشکیل دادند. [[فرزندان]] بنی سلهم نقش مؤثری در [[فتوحات اسلامی]] بخصوص در [[فتوحات]] [[مصر]] داشتند<ref>ر.ک: ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. آنان پس از فتح این [[سرزمین]]، در مناطقی از آن، از جمله در شرق [[فسطاط]] و نزدیک [[حصن]] [بابلیون]<ref>ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۷-۲۲۸؛</ref> و [[صعید]]<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.</ref>[[سکونت]] گزیدند. گفته شده برخی از طوایف آن در مصر، خطّه‌ای خاص خود داشتند<ref>محمد عبد القادر بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۵۳۳.</ref>. این خطه بین محدوده اختصاصی [[بنی عامر]] و بنی غطیف و [[قبایل]] مراد و بین صحرا واقع بود<ref>ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۴ و۲۲۷-۲۲۸؛</ref>. [[ابن کلبی]] از اختصاص مسجدی در مصر به بنی سلهم - از شاخه‌های اصلی بنی نمره - خبر داده است<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.</ref>. همچنین برخی از منابع، از سکونت برخی از [[مردم]] بنی نمره در [[کوفه]] خبر داده‌اند<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶.</ref>. | |||
از شخصیت‌های نامی بسیار این [[طایفه]] می‌توان از [[مالک بن قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی]] و پدرش [[قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی]] - از حاضران در [[فتح مصر]] -<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.</ref>، [[ابوثور حبیب بن ابی ملیکه حدئی]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶.</ref>، [[عمار بن سعد سلهمی]]<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۷؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۸۴-۲۸۵؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.</ref> و پسرش [[عبدالکریم بن عمار بن سعد سلهمی]]<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۲۳؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.</ref>، [[حجاج بن زبان]]<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.</ref> و [[احمد بن زبان]]<ref>ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱.</ref> - از [[موالیان]] بنی سهلم - جملگی از [[محدثین]] و [[راویان]] [[اهل سنت]] یاد کرد.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref> | از شخصیت‌های نامی بسیار این [[طایفه]] می‌توان از [[مالک بن قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی]] و پدرش [[قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی]] - از حاضران در [[فتح مصر]] -<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.</ref>، [[ابوثور حبیب بن ابی ملیکه حدئی]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶.</ref>، [[عمار بن سعد سلهمی]]<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۷؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۸۴-۲۸۵؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.</ref> و پسرش [[عبدالکریم بن عمار بن سعد سلهمی]]<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۲۳؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.</ref>، [[حجاج بن زبان]]<ref>ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.</ref> و [[احمد بن زبان]]<ref>ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱.</ref> - از [[موالیان]] بنی سهلم - جملگی از [[محدثین]] و [[راویان]] [[اهل سنت]] یاد کرد.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref> | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۶
مقدمه
«بنی‌نَمِره» را از شاخه‌های قبیله بنی مراد مذحج و از نسل نمرة بن ناجیة بن مراد گفته‌اند[۱]. از نمره، پسرانی به اسامی حداء و سلهم متولد شدند[۲] که هر یک از آنها، بعدها سرشاخه‌های طوایف بنی حداء[۳] و بنی سلهم[۴] - مهمترین طوایف بنی نمرة بن ناجیه - را تشکیل دادند. فرزندان بنی سلهم نقش مؤثری در فتوحات اسلامی بخصوص در فتوحات مصر داشتند[۵]. آنان پس از فتح این سرزمین، در مناطقی از آن، از جمله در شرق فسطاط و نزدیک حصن [بابلیون][۶] و صعید[۷]سکونت گزیدند. گفته شده برخی از طوایف آن در مصر، خطّه‌ای خاص خود داشتند[۸]. این خطه بین محدوده اختصاصی بنی عامر و بنی غطیف و قبایل مراد و بین صحرا واقع بود[۹]. ابن کلبی از اختصاص مسجدی در مصر به بنی سلهم - از شاخه‌های اصلی بنی نمره - خبر داده است[۱۰]. همچنین برخی از منابع، از سکونت برخی از مردم بنی نمره در کوفه خبر داده‌اند[۱۱].
از شخصیت‌های نامی بسیار این طایفه می‌توان از مالک بن قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی و پدرش قدامة بن مالک بن خارجه سهلمی - از حاضران در فتح مصر -[۱۲]، ابوثور حبیب بن ابی ملیکه حدئی[۱۳]، عمار بن سعد سلهمی[۱۴] و پسرش عبدالکریم بن عمار بن سعد سلهمی[۱۵]، حجاج بن زبان[۱۶] و احمد بن زبان[۱۷] - از موالیان بنی سهلم - جملگی از محدثین و راویان اهل سنت یاد کرد.[۱۸]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۴۰۷؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۳۴۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ ر.ک: ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
- ↑ ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۷-۲۲۸؛
- ↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
- ↑ محمد عبد القادر بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۵۳۳.
- ↑ ابن ابی الحکم، فتوح مصر و اخبارها، ص۲۲۴ و۲۲۷-۲۲۸؛
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶.
- ↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۶، ص۲۱۶.
- ↑ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۸۶.
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۷؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۸۴-۲۸۵؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۹۲.
- ↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۳۲۳؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.
- ↑ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱؛ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ سمعانی، الانساب، ج۷، ص۱۹۱.
- ↑ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۴، ص۱۱۹؛ ابن یونس، تاریخ ابن یونس، ج۱، ص۱۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.