ابوالکنود ازدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۵۰: خط ۵۰:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از دو تن به نام «ابو الکنود ازدی» نام برده می‌شود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر. ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیه‌اش «ابوالکنود ازدی کوفی» مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.</ref>، [[عویمر]] و سعد<ref>ر. ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref> گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را [[عمرو بن حبشی]]<ref>ر. ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر. ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.</ref>. گفته‌اند
از دو تن به نام «ابو الکنود ازدی» نام برده می‌شود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر.ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیه‌اش «ابوالکنود ازدی کوفی» مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.</ref>، [[عویمر]] و سعد<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref> گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را [[عمرو بن حبشی]]<ref>ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.</ref>. گفته‌اند


او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر. ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]] {{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]] {{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر. ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]] {{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و وصف [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی {{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]] {{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۴-۴۸۵.</ref>
او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر.ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]] {{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]] {{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]] {{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و وصف [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی {{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]] {{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref>.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱]] ص۴۸۴-۴۸۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶

ابوالکنود ازدی کوفی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملابوالکنود ازدی کوفی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
محل زندگیکوفه
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

از دو تن به نام «ابو الکنود ازدی» نام برده می‌شود: یکی صحابی و مصری، که به نامش سعد بن مالک بن اقیصر معروف است[۱] و دیگری تابعی و از شیعیان کوفه، که به کنیه‌اش «ابوالکنود ازدی کوفی» مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را عبدالله و نام پدرش را به اختلاف عوف[۲]، عامر[۳]، عمران[۴]، عویمر و سعد[۵] گفته‌اند. برخی نیز نام ابو الکنود را عمرو بن حبشی[۶]. گفته‌اند

او درک کننده دوره جاهلی و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتاب‌های صحابی‌شناسی آمده است. بر اساس آن روایت، در غزوه احد مردی[۷] از رسول خدا (ص) شمشیری خواست تا با آن بجنگد[۸]. او روایات کمی از امام علی (ع)، ابن عباس، ابن مسعود، خباب بن ارت و ابن عمر روایت کرده و در نقل روایت، ثقه است[۹]. یکی بودن روایات و راویان ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کرده‌اند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است[۱۰]. ابواسحاق سبیعی از وی خطبه امام حسن (ع) را پس از شهادت امیرمؤمنان (ع)[۱۱] و وصف جنگیدن آن حضرت و لشکریانی که با آن حضرت جنگیده‌اند[۱۲] را روایت کرده است. ابوالکنود در نماز امام علی (ع) شرکت کرده و خبر داده که آن حضرت، السلام علیکم پایانی نماز را دو مرتبه گفته است[۱۳]. وی از اصحاب عبدالله بن مسعود بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد[۱۴]. این نشان می‌دهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر تشیع خود استوار مانده است. اخبار ابن ابی الکنود درباره امام علی (ع) و پیکار صفین را، عبدالرحمان بن عبید یا (عبد) نواده ابوالکنود وائلی روایت کرده است[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.
  2. ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.
  3. خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.
  4. ابن ابی‌حاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.
  5. ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.
  6. ر.ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی می‌داند، که صحیح نیست. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.
  7. ابودجانه، ر.ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.
  8. ر.ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.
  9. ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.
  10. ر.ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.
  11. ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.
  12. صدوق، ص۶۰۳.
  13. ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.
  14. خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.
  15. منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.
  16. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱ ص۴۸۴-۴۸۵.