عبدالله بن بکیر بن اعین شیبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی از موالی و هم‌پیمانان قبیله بنی شیبان بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۲: خط ۲:
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی]] از [[موالی]] و [[هم‌پیمانان]] [[قبیله]] [[بنی شیبان]] بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]]<ref> قاموس الرجال ۵/۴۰۵.</ref> و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> و امام صادق{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.</ref> و محدثانی چون [[عبدالرحمان بن حجاج]]، [[ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی]]<ref>جامع المقال ۷۶.</ref> و [[حمزة بن طیار]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.</ref> [[روایت]] کرده است. [[راویان]] بسیاری نیز از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون [[عبدالله بن جبله]]،<ref>جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.</ref> و [[صفوان بن یحیی]]<ref> جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.</ref> را می‌‌توان نام برد. به گفته [[رجال‌نویسان]]، ایشان در زمره [[اصحاب اجماع]]، از فقهای برجسته<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> و محدثی [[موثق]] بوده<ref>معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.</ref> و به نقل برخی، در سلسله [[اسناد]] ۳۳۴ روایت واقع شده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> برخی ادعا کرده‌اند که وی [[فطحی مذهب]] بوده است.<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول<ref>الفهرست (الندیم) ۲۴۳.</ref> و کتاب الحدیث بوده است<ref> الذریعه ۶/۳۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۷۷.</ref>
[[ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی]] از [[موالی]] و [[هم‌پیمانان]] [[قبیله]] [[بنی شیبان]] بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]]<ref> قاموس الرجال ۵/۴۰۵.</ref> و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> و امام صادق{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.</ref> و محدثانی چون [[عبدالرحمان بن حجاج]]، [[ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی]]<ref>جامع المقال ۷۶.</ref> و [[حمزة بن طیار]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.</ref> [[روایت]] کرده است. [[راویان]] بسیاری نیز از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون [[عبدالله بن جبله]]،<ref>جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.</ref> و [[صفوان بن یحیی]]<ref> جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.</ref> را می‌‌توان نام برد. به گفته [[رجال‌نویسان]]، ایشان در زمره [[اصحاب اجماع]]، از فقهای برجسته<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> و محدثی [[موثق]] بوده<ref>معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.</ref> و به نقل برخی، در سلسله [[اسناد]] ۳۳۴ روایت واقع شده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> برخی ادعا کرده‌اند که وی [[فطحی مذهب]] بوده است.<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول<ref>الفهرست (الندیم) ۲۴۳.</ref> و کتاب الحدیث بوده است<ref> الذریعه ۶/۳۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۷۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[بکیر بن اعین شیبانی]] (پدر)


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۱

آشنایی اجمالی

ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی از موالی و هم‌پیمانان قبیله بنی شیبان بود[۱] و از اصحاب امام باقر[۲] و امام صادق(ع)[۳] به شمار می‌‌رفت و از امام باقر[۴] و امام صادق(ع)[۵] و محدثانی چون عبدالرحمان بن حجاج، ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی[۶] و حمزة بن طیار[۷] روایت کرده است. راویان بسیاری نیز از وی حدیث شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون عبدالله بن جبله،[۸] حسن بن علی بن فضال[۹] و صفوان بن یحیی[۱۰] را می‌‌توان نام برد. به گفته رجال‌نویسان، ایشان در زمره اصحاب اجماع، از فقهای برجسته[۱۱] و محدثی موثق بوده[۱۲] و به نقل برخی، در سلسله اسناد ۳۳۴ روایت واقع شده است.[۱۳] برخی ادعا کرده‌اند که وی فطحی مذهب بوده است.[۱۴] او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول[۱۵] و کتاب الحدیث بوده است[۱۶].[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.
  2. قاموس الرجال ۵/۴۰۵.
  3. اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.
  4. معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.
  5. اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.
  6. جامع المقال ۷۶.
  7. اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.
  8. جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.
  9. الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.
  10. جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.
  11. التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.
  12. معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.
  13. معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.
  14. التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.
  15. الفهرست (الندیم) ۲۴۳.
  16. الذریعه ۶/۳۴۴.
  17. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۷۷.