عیسی بن حمزه مدائنی ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == عیسی بن حمزه مدائنی ثقفی صحابی حضرت امام باقر و امام صادق{{عم}}<ref>رجال الطوسی ۱۳۱و ۲۵۷.</ref> بود و از امام صادق{{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۱۴۶ ج...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
عیسی بن حمزه مدائنی ثقفی [[ | عیسی بن حمزه مدائنی ثقفی از [[اصحاب حضرت امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>رجال الطوسی ۱۳۱و ۲۵۷.</ref> بود و از امام صادق{{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۱۴۶ جامع الرواة ۱/۶۵۰.</ref> [[روایت]] نقل کرده است. [[عمرو بن سعید]] از او روایت نقل کرده است.<ref>طرائف المقال ۱/۵۵۲.</ref> وی به [[خدمت]] [[حضرت امام صادق]]{{ع}} رسید و عرض کرد که من کارم ساحری بوده و از این راه کسب روزی می‌‌کردم، ولی الان [[توبه]] کرده‌ام. [[امام]]{{ع}} فرمود: «[[گره گشایی]] کن، ولی نبند».<ref>من لا یحضره الفقیه ۱۳/۱۱۰.</ref> برخی توبه او را به منزله [[مدح]]<ref>تنقیح المقال ۲/۳۵۹.</ref> و برخی او را در زمره [[راویان ضعیف]]<ref>حاوی الاقوال ۴/۱۴۶.</ref> و برخی دیگر وی را [[مجهول الحال]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال ۲/۳۵۹.</ref> برخی ایشان را با [[عیسی بن احمد مدائنی]] یکی دانسته‌اند.<ref>دائرة المعارف الشیعیة العامه ۱۳/۵۶۲.</ref> او دارای کتاب الحدیث است که آن را جماعتی چون [[عمرو بن سعید]] نقل کرده‌اند.<ref>الذریعه ۶/۳۵۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۹۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۶
آشنایی اجمالی
عیسی بن حمزه مدائنی ثقفی از اصحاب حضرت امام باقر و امام صادق(ع)[۱] بود و از امام صادق(ع)[۲] روایت نقل کرده است. عمرو بن سعید از او روایت نقل کرده است.[۳] وی به خدمت حضرت امام صادق(ع) رسید و عرض کرد که من کارم ساحری بوده و از این راه کسب روزی می‌‌کردم، ولی الان توبه کرده‌ام. امام(ع) فرمود: «گره گشایی کن، ولی نبند».[۴] برخی توبه او را به منزله مدح[۵] و برخی او را در زمره راویان ضعیف[۶] و برخی دیگر وی را مجهول الحال دانسته‌اند.[۷] برخی ایشان را با عیسی بن احمد مدائنی یکی دانسته‌اند.[۸] او دارای کتاب الحدیث است که آن را جماعتی چون عمرو بن سعید نقل کرده‌اند.[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
