تفسیر پوزیتیویستی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵

مقدمه

تفسیر مبتنی بر اعتقاد به اصالت ماده و عینیت حسی اشیاء

متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و علوم تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به فلسفه و تعالیم اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه مذهب فلسفی مربوط به ماوراء الطبیعه را انکار می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد پژوهشی که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.

به شیوه‌ای از تفسیر قرآن که با این رویکرد صورت گرفته باشد، تفسیر پوزیتویستی می‌گویند ^[۱].^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

↑ خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)، صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی، صفحه ۱۰۲
↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۷۳.

[1] خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)، صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی، صفحه ۱۰۲

[2] فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۷۳.

[۱]

[۲]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 [[تفسیر]] مبتنی بر [[اعتقاد]] به اصالت ماده و عینیت [[حسی]] اشیاء
-متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و [[علوم]] تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به [[فلسفه]] و [[تعالیم]] اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه [[مذهب]] [[فلسفی]] مربوط به ماوراء الطبیعه را [[انکار]] می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد [[پژوهشی]] که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.
+متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و [[علوم]] تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به [[فلسفه]] و تعالیم اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه [[مذهب]] [[فلسفی]] مربوط به ماوراء الطبیعه را [[انکار]] می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد پژوهشی که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.
 به شیوه‌ای از [[تفسیر قرآن]] که با این رویکرد صورت گرفته باشد، تفسیر پوزیتویستی می‌گویند <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)، صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی، صفحه ۱۰۲</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۳.</ref>
 {{تفسیر}}
 == منابع ==
 {{منابع}}