علل گرایش به غلو چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان غلو]] | [[رده:پرسمان غلو]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۹
| علل گرایش به غلو چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ غلو |
| مدخل اصلی | غلو |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
علل گرایش به غلو چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث غلو است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی غلو مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی سلیمانیان در کتاب «مقامات امامان» در این‌باره گفته است:
«برای غلو علت‌ها و زمینه‌های مختلفی ذکر شده است که برخی از آنها از این قرار است[۱]:
- جهل مردم به معارف دینی و مقامات امامان[۲].
- دوست داشتن زیاد. از نظر روانی، کسی که شخصیتی را خیلی دوست دارد خیلی سریع‌تر و راحت‌تر مطالب غالیانه و افراطی را درباره فضائل آن شخص می‌پذیرد[۳].
- فرصت‌طلبی و جاه‌طلبی عده‌ای فاسق که از محبت شیعیان سوء استفاده کرده و با حرف‌های غلوآمیز فرقه‌سازی کرده و خود را منسوب به امامان می‌کردند تا با جذب طرف‌دارانی برای خود، بهره‌های دنیوی و مالی ببرند؛ مثل ابوالخطاب، مغیرة بن سعید، ابومنصور عجلی و...[۴].
- میل به گناه و هوس و شهوت، به این بهانه که در سایه ولایت امامان هر کاری را می‌توان انجام داد.
- گاهی رسوخ افکار غلوآمیز مربوط به گذشته در ذهن و دل مردم، زمینه را برای پذیرش چنین غلوهایی فراهم‌تر می‌کند.
- کم‌ظرفیت بودن افراد و توجه نداشتن به عظمت خداوند متعال[۵][۶]
منبع‌شناسی جامع غلو
پانویس
- ↑ غایان، ص۴۳ تا ۵۰.
- ↑ عیون أخبار الرضا (ع)، ص۳۲۶؛ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۷۱، ح۱۹ و ۲۰.
- ↑ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۸۸، ح۴۴.
- ↑ بحارالأنوار، ج۸۵، ص۳۱۸؛ الغلو و الفرق الغالیه فی الحضارة الاسلامیه، ص۱۵.
- ↑ الاحتجاج، ص۲۴۲؛ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۷۳، ح۲۰.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۴۴.