نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
(←منابع) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']] | # [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']] | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۵
نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع) بوده و شب و روز آن دارای فضیلت بسیاری است و اعمالی برای آن بیان شده است.
فضیلت نیمه شعبان
نیمه شعبان سالروز تولد حضرت مهدی (ع)، امام دوازدهم مسلمانان است و اگرچه شرافت این شب به هم دلیل است اما در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده[۱]، فضیلتهای بسیاری برای عبادت و راز و نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان بیان شده است:
- رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلبها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"[۲].
- از امام صادق (ع) روایت شده است که پدر بزرگوارش ـ در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود ـ فرمود: "این شب، برترین شبها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری میسازد و از منت خویش، گناهان آنان را میبخشد، پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کنندهای را ـ تا آنگاه که درخواست گناه نداشته باشد ـ از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنانکه شب قدر را برای پیامبر (ص) قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواستهای دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواستهایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواستهایی که اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آنها آگاه است"[۳].
در شب نیمه شعبان، خواندن دعایی سفارش شده است که آغاز آن چنین است: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلًا فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا...»[۴]
بر اساس روایتهای بسیاری که از شیعه و برخی اهل سنت نقل شده، میلاد خجسته امام عصر (ع) در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷.
- ↑ «مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ »، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳.
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷.
- ↑ نجم الثاقب، باب یازدهم.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۵۹ – ۴۶۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۰.