زرود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
زرود نام یکی از منزلگاه‌های مسیر [[کوفه]] که [[سید الشهدا]] {{ع}} در آنجا فرود آمد. زرود، منطقه‌ای ریگزار میان ثعلبیّه و خزیمیّه از راه [[کوفه]] به [[مکه]] بود. به خاطر شنزار بودن، آب‌های [[باران]] را در خود فرو می‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده است (بلعنده). | زرود نام یکی از منزلگاه‌های مسیر [[کوفه]] که [[سید الشهدا]] {{ع}} در آنجا فرود آمد. زرود، منطقه‌ای ریگزار میان ثعلبیّه و خزیمیّه از راه [[کوفه]] به [[مکه]] بود. به خاطر شنزار بودن، آب‌های [[باران]] را در خود فرو می‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده است (بلعنده). | ||
این محلّ برای | این محلّ برای نزول کاروان‌های [[حج]] که از [[بغداد]] می‌آمده‌اند. محلّ مشهور و مناسبی بوده و به [[بنی اسد]] و بنی نهشل اختصاص داشته است. در همین [[منزل]] بود که [[امام حسین]] {{ع}} به [[زهیر بن قین بجلی]] برخورد و او را به [[همراهی]] و [[یاری]] خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به [[کربلا]] آمد و [[شهید]] شد<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۸؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۶ تا ۷۲.</ref>. و در همین‌جا، خبر [[شهادت]] [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] را در [[کوفه]] از دو نفر از [[طایفه بنی اسد]] شنید که عازم [[حج]] بودند و از [[کوفه]] می‌آمدند. حضرت بر آن دو [[شهید]] [[رحمت]] فرستاد و گریست، [[بنی هاشم]] هم گریستند. و در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادی برداشته، از آنجا به سوی ثعلبیّه حرکت کردند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۱۱.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹
مقدمه
زرود نام یکی از منزلگاه‌های مسیر کوفه که سید الشهدا (ع) در آنجا فرود آمد. زرود، منطقه‌ای ریگزار میان ثعلبیّه و خزیمیّه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آب‌های باران را در خود فرو می‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده است (بلعنده).
این محلّ برای نزول کاروان‌های حج که از بغداد می‌آمده‌اند. محلّ مشهور و مناسبی بوده و به بنی اسد و بنی نهشل اختصاص داشته است. در همین منزل بود که امام حسین (ع) به زهیر بن قین بجلی برخورد و او را به همراهی و یاری خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد[۱]. و در همین‌جا، خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را در کوفه از دو نفر از طایفه بنی اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه می‌آمدند. حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، بنی هاشم هم گریستند. و در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادی برداشته، از آنجا به سوی ثعلبیّه حرکت کردند[۲].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۸؛ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۶ تا ۷۲.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۱۱.