الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش)| چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟]]''' <span class="nomobile">
'''[[ارکان انتظار چیست؟]]''' <span class="nomobile">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
پرونده: 11130.jpg|''[[محمد جواد مروجی طبسی| مروجی]]''|link= محمد جواد مروجی طبسی
پرونده: 11760.jpg|''[[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای]]''|link= سید علی حسینی خامنه‌ای
پرونده: 11431.jpg|''[[محمد فاکر میبدی| فاکر]]''|link= محمد فاکر میبدی
پرونده: 11046759983.jpg|''[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری|ری‌ش‍ه‍ری]]''|link= محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌
پرونده: 13681157.jpg|''[[محمد رسول آهنگران| آهنگران]]''|link= محمد رسول آهنگران
پرونده: 136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان
پرونده: 151879.jpg|''[[نصرت‌الله آیتی| آیتی]]''|link= نصرت‌الله آیتی
پرونده: 5784577.jpg|''[[علی رضا پناهیان|پناهیان]]''|link= علی رضا پناهیان
پرونده: 13681061.jpg|''[[ابراهیم شفیعی سروستانی| شفیعی]]''|link= ابراهیم شفیعی سروستانی
پرونده: 1368239.jpg|''[[مهدی مهریزی|مهریزی]]''|link= مهدی مهریزی
</gallery>
</gallery>


هر [[انقلاب]] که بخواهد ابعاد آن شناخته شده و با [[شکست]] روبرو نشود، [[نیاز]] به زمینه سازی دارد، [[قیام]] و [[انقلاب مهدی]] {{ع}} برای اینکه ابعاد آن برای همگان روشن شود، باید پیشاپیش برای آن زمینه سازی کرد. البته این زمینه سازی از [[قرآن]] شروع شده سپس [[پیامبر]] و [[ائمه معصومین]] {{ع}} به آن پرداخته‌اند. [[قرآن مجید]] در چند [[آیه]] [[وراثت]] [[صالحان]] را نسبت به [[زمین]] نوید داده مانند: {{متن قرآن|وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فىِ الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصَّلِحُون}} و وعدۀ [[حکومت]] روی [[زمین]] را که در [[آینده]] به آنها واگذار خواهد کرد بیان نموده است.
ارکان جمع رکن است و به پایه و بخش اصلی هر چیزی گفته می‌شود که سبب پایندگی آن می‌شود. مراد از [[ارکان انتظار]]، عناصر اصلی و پایه‌های اساسیِ [[انتظار ظهور]] و فرج امام مهدی{{ع}} است که نبودن هر یک از آنها سبب [[انحراف]] در معنای راستین [[انتظار]] می‌گردد. به دیگر سخن، ارکان انتظار، بینش‌ها و کنش‌هایی هستند که تحقق ماهیتِ [[انتظار راستین]] وابسته به آنهاست و هر [[مسلمانی]] بدون داشتن آنها [[منتظِر]] شمرده نمی‌شود.


‌دلالت [[روایات]] نیز بر [[ضرورت]] آمادگی و [[زمینه‌سازی برای ظهور]] بسیار شفاف است. [[امام صادق]] {{ع}} می‌‌فرماید: «هریک از شما باید برای [[خروج قائم]] و لو یک تیر فراهم نماید. پس اگر [[خداوند]] بلندمرتبه [[نیت]] او در این باره را بداند، [[امید]] دارم که عمرش را طولانی کند تا اینکه از [[یاران]] و [[انصار]] او باشد».
انتظار راستین دارای سه رکن اساسی است:
# '''نارضایتی نسبت به وضع موجود''': اصل [[انتظار فرج]] به اعتقاد شیعیان در بایستگی حکومت معصوم پس از [[پیامبر خدا]]{{صل}} برمی‌گردد و از دست رفتن این فرصت در طول [[تاریخ]]، تا [[زمان]] ولادت آخرین امام [[معصوم]]، زمینه‌ساز [[غیبت صغری]] و کبرای [[امام دوازدهم]] گردیده است. منتظِر واقعی، به سبب [[محروم]] بودن از حضور ظاهری امام وضع موجود را نمی‌پذیرد و پیوسته برای کسب آمادگی‌های لازم تلاش می‌کند تا [[زمینه‌ساز ظهور]] [[امام غائب]] خویش باشد.
# '''[[اعتقاد به تحقق وضع مطلوب]]''': مراد از این رکن، [[اعتقاد]] به این است که سرانجام، این [[دنیا]] طعم عدالت و زیبایی‌ها را می‌‌چشد. [[امید]] داشتن به وضع مطلوب، غیر از [[اعتقاد]] به آیندۀ مطلوب است. این امید، هرچند می‌تواند اثر آن اعتقاد باشد، اما خودش فی‌نفسه [[حقیقت]] دیگری دارد؛ چراکه موجب می‌‌شود اعتقاد [[انسان]] [[لذت‌بخش]] شود.
# '''[[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]]''': آخرین رکن [[انتظار]] [[اقدام عملی]] برای تحقق وضعیت مطلوب است. عمل و اقدام برای مقدمه‌سازی ظهور و زمینه‌سازی فرج، تا آنجا که مقدور است، هم دلیل [[صداقت]] ادعای [[منتظر]] است و هم مایه تقویت انتظار خواهد بود. این نکته را نیز باید بدان توجه داشت که اقدام و عمل تنها صرف عمل بیرونی برای از بین بردن [[فتنه‌ها]] و [[نفی]] طاغوت‌های [[زمان]]، [[مبارزه]] با ناعدالتی‌ها و [[ستم‌ها]] خلاصه نمی‌شود، بلکه شامل اقدامات درونی نیز می‌شود؛ به این معنا که [[انسان منتظر]] بایستی نفس خود را مهذّب کند و خود را از هرگونه [[گناه]] و [[رذائل اخلاقی]] دور کند و پیوسته بر [[امور معنوی]] [[همت]] گمارد و این نیز شاخه‌ای از [[اقدام عملی]] [[منتظر]] برای رسیدن به وضع مطلوب است.


[[ضرورت]] [[زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی]] {{ع}} بر مبانی متعددی [[استوار]] است:
<div class="mainpage_box_more">[[ارکان انتظار چیست؟ (پرسش)|ادامه]]</div>
# '''[[نیاز]] همیشگی به [[حجت]]:''' [[بشر]] همواره [[نیازمند]] [[هدایتگر]] است.
# '''نقش مردم در غیبت و استمرار آن:''' برخی از اموری را که در [[روایات]] از آنها به عنوان [[فلسفه غیبت]] یاد شده، عبارت است از: [[ستم‌پیشه]] بودن [[انسان‌ها]]؛ نبود [[یاران]] [[وفادار]] برای [[امام]] و آماده نبودن [[جوامع بشری]].
 
<div class="mainpage_box_more">[[چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش)|ادامه]]</div>

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۳

ارکان انتظار چیست؟

ارکان جمع رکن است و به پایه و بخش اصلی هر چیزی گفته می‌شود که سبب پایندگی آن می‌شود. مراد از ارکان انتظار، عناصر اصلی و پایه‌های اساسیِ انتظار ظهور و فرج امام مهدی(ع) است که نبودن هر یک از آنها سبب انحراف در معنای راستین انتظار می‌گردد. به دیگر سخن، ارکان انتظار، بینش‌ها و کنش‌هایی هستند که تحقق ماهیتِ انتظار راستین وابسته به آنهاست و هر مسلمانی بدون داشتن آنها منتظِر شمرده نمی‌شود.

انتظار راستین دارای سه رکن اساسی است:

  1. نارضایتی نسبت به وضع موجود: اصل انتظار فرج به اعتقاد شیعیان در بایستگی حکومت معصوم پس از پیامبر خدا(ص) برمی‌گردد و از دست رفتن این فرصت در طول تاریخ، تا زمان ولادت آخرین امام معصوم، زمینه‌ساز غیبت صغری و کبرای امام دوازدهم گردیده است. منتظِر واقعی، به سبب محروم بودن از حضور ظاهری امام وضع موجود را نمی‌پذیرد و پیوسته برای کسب آمادگی‌های لازم تلاش می‌کند تا زمینه‌ساز ظهور امام غائب خویش باشد.
  2. اعتقاد به تحقق وضع مطلوب: مراد از این رکن، اعتقاد به این است که سرانجام، این دنیا طعم عدالت و زیبایی‌ها را می‌‌چشد. امید داشتن به وضع مطلوب، غیر از اعتقاد به آیندۀ مطلوب است. این امید، هرچند می‌تواند اثر آن اعتقاد باشد، اما خودش فی‌نفسه حقیقت دیگری دارد؛ چراکه موجب می‌‌شود اعتقاد انسان لذت‌بخش شود.
  3. اقدام برای تحقق وضع مطلوب: آخرین رکن انتظار اقدام عملی برای تحقق وضعیت مطلوب است. عمل و اقدام برای مقدمه‌سازی ظهور و زمینه‌سازی فرج، تا آنجا که مقدور است، هم دلیل صداقت ادعای منتظر است و هم مایه تقویت انتظار خواهد بود. این نکته را نیز باید بدان توجه داشت که اقدام و عمل تنها صرف عمل بیرونی برای از بین بردن فتنه‌ها و نفی طاغوت‌های زمان، مبارزه با ناعدالتی‌ها و ستم‌ها خلاصه نمی‌شود، بلکه شامل اقدامات درونی نیز می‌شود؛ به این معنا که انسان منتظر بایستی نفس خود را مهذّب کند و خود را از هرگونه گناه و رذائل اخلاقی دور کند و پیوسته بر امور معنوی همت گمارد و این نیز شاخه‌ای از اقدام عملی منتظر برای رسیدن به وضع مطلوب است.