←عصمت در روایات امام سجاد{{ع}}
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
# معصوم، کسی نیست که به طور جبری و قهری از [[گناه]] اجتناب کند، بلکه [[اختیار]] وی نیز در این امر دخیل است؛ | # معصوم، کسی نیست که به طور جبری و قهری از [[گناه]] اجتناب کند، بلکه [[اختیار]] وی نیز در این امر دخیل است؛ | ||
# عصمت، مقوله‌ای نیست که بتوان آن را در ظاهر فرد دید. از این رو، برای [[شناخت]] فرد معصوم، باید [[نص بر امامت]] او وجود داشته باشد؛ | # عصمت، مقوله‌ای نیست که بتوان آن را در ظاهر فرد دید. از این رو، برای [[شناخت]] فرد معصوم، باید [[نص بر امامت]] او وجود داشته باشد؛ | ||
# [[همراهی]] | # [[همراهی]] امام و قرآن، دلیل دیگری بر عصمت متصدی [[منصب امامت]] است که [[امام سجاد]] {{ع}} بر آن تأکید کرده است؛ | ||
# [[حقیقت عصمت]]، | # [[حقیقت عصمت]]، اعتصام و چنگ زدن به حبل الهی است که البته امام {{ع}} به دلیل [[تقیه]] یا ناآشنایی [[جامعه]] آن [[روز]]، آن را به [[قرآن]] منحصر می‌کند. | ||
ویژگی این روایت آن است که در مقام تفهیم این آموزه است که فارغ از اینکه مصداق امام چه کسی است، شرط متصدی منصب امامت، داشتن خصیصه عصمت است. به دیگر بیان، این روایت ناظر به شرایط و [[صفات امام]] در مباحث [[امامت عامه]] است. ویژگی برجسته دیگر این روایت آن است که امام {{ع}} به [[زیبایی]] به تبیین رابطه عصمت و [[لزوم]] نص بر امامت پرداخته‌اند و از این رو، باید گفت که آموزه‌های [[شیعی]] در این باره پیش از آنکه برخاسته از [[تفکرات]] [[متکلمان]] یا دیگر [[اندیشمندان]] [[شیعه]] باشند، پشتوانه‌ای [[روایی]] دارند. | ویژگی این روایت آن است که در مقام تفهیم این آموزه است که فارغ از اینکه مصداق امام چه کسی است، شرط متصدی منصب امامت، داشتن خصیصه عصمت است. به دیگر بیان، این روایت ناظر به شرایط و [[صفات امام]] در مباحث [[امامت عامه]] است. ویژگی برجسته دیگر این روایت آن است که امام {{ع}} به [[زیبایی]] به تبیین رابطه عصمت و [[لزوم]] نص بر امامت پرداخته‌اند و از این رو، باید گفت که آموزه‌های [[شیعی]] در این باره پیش از آنکه برخاسته از [[تفکرات]] [[متکلمان]] یا دیگر [[اندیشمندان]] [[شیعه]] باشند، پشتوانه‌ای [[روایی]] دارند. | ||