بحث:تربیت فرزند در معارف و سیره معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۱۳۶: خط ۱۳۶:
«هر که فرزندش به سن ازدواج برسد و [[توانایی مالی]] داشته باشد که او را همسر دهد و ندهد و از فرزند خطایی سرزند، گناهش بر گردن اوست».
«هر که فرزندش به سن ازدواج برسد و [[توانایی مالی]] داشته باشد که او را همسر دهد و ندهد و از فرزند خطایی سرزند، گناهش بر گردن اوست».
عدم تحریک [[غریزه جنسی]] والدین با [[رفتار]] و گفتار، [[آموزش]] و توجه دادن و [[تشویق]] به [[پاکدامنی]] قبل از ازدواج و آموزش مهارت‌های [[زندگی]] و معرفی شاخص‌های همسر مناسب و فراهم کردن مقدمات ازدواج فرزند جوان، از لوازم توجه به غریزه جنسی و [[تربیت]] صحیح [[فرزندان]] است که بر عهده والدین است.<ref>[[حامد ولی‌زاده|ولی‌زاده، حامد]]، [[سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۲۵۹</ref>.
عدم تحریک [[غریزه جنسی]] والدین با [[رفتار]] و گفتار، [[آموزش]] و توجه دادن و [[تشویق]] به [[پاکدامنی]] قبل از ازدواج و آموزش مهارت‌های [[زندگی]] و معرفی شاخص‌های همسر مناسب و فراهم کردن مقدمات ازدواج فرزند جوان، از لوازم توجه به غریزه جنسی و [[تربیت]] صحیح [[فرزندان]] است که بر عهده والدین است.<ref>[[حامد ولی‌زاده|ولی‌زاده، حامد]]، [[سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۲۵۹</ref>.
==نکات سه‌گانه==
در پایان باید به سه نکته و اصل اساسی در [[تربیت فرزندان]] اشاره کرد:
۱. بستر آموزش و [[تربیت فرزند]] که باید در تمام مراحل زندگی [[انسان]] نیز وجود داشته باشد، باید بر پایه [[محبت]] و [[پیروی از پیامبر]]{{صل}} و [[معصومین]]{{عم}} و آشنایی با [[قرائت قرآن]] و [[مفاهیم آن]] باشد که خود می‌تواند امر تربیت را آسان‌تر کند و بر کیفیت آن بیفزاید. از سوی دیگر ارائه روش‌های متنوع و الگوهای گوناگون و متفاوت در شرایط مختلف نیز باید بر اساس محبت و نشان دادن [[انسان‌های کامل]] باشد؛ از این رو [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بزرگ مربی [[بشریت]] فرمودند:
{{متن حدیث|ادّبوا اولادكم على ثلث خصال حبّ نبيّكم و حبّ اهل بيته و تلاوة القرآن}}<ref>کنز العمال، ح۴۵۴۱۱؛ میزان الحکمه، ج۱۴، ص۷۱۰۴، ح۲۲۷۴۸.</ref>؛
«[[فرزندان]] را بر سه ویژگی [[تربیت]] کنید: [[دوست داشتن]] پیامبرتان، [[دوست داشتن اهل بیت]]{{عم}} او و [[قرآن]] خواندن».
۲. از امور دیگری که در [[تعلیم و تربیت]] فرزند باید بدان توجه کرد، مسئله [[زمان]] و مکان است. پدر و مادر باید بدانند که فرزندشان برای [[زندگی]] در میان [[نسل]] دیگری آماده می‌شود؛ بنابراین در [[انتخاب]] روش‌ها و ابزارهای لازم جهت [[آموزش]] و تربیت و [[آداب]] و رسومی که [[کودک]] می‌آموزد، باید [[وسواس]] و دقت کافی به [[خرج]] دهند، به عبارتی دیگر [[آداب و سنن]] و روش‌ها و ابزارهای [[آموزشی]] و [[تربیتی]] [[حاکم]] بر زمان [[والدین]] با روش‌های متداول [[آینده]] و یا زمان [[یادگیری]] کودک متفاوت است و آنچه تغییرپذیر نیست، اصول آموزشی و تربیتی است که در مورد همه [[انسان‌ها]]، در هر جا و هر زمانی که زندگی کنند ثابت و با پرجاست؛ برای مثال [[دروغ]]، [[ظلم]]، [[بی‌سوادی]]، [[هرزگی]] و بی‌قیدی همیشه و در همه جا [[زشت]] و ناپسندیده است و [[صداقت]]، [[وفاداری]]، [[پایبندی]] به قول و قرار و [[عدالت]] همیشه [[زیبا]] و [[پسندیده]] است.
امیرالمؤمنین علی{{ع}} در سفارشی به والدین به این نکته توجه داده‌اند:
{{متن حدیث|لا تقسروا أولادكم على آدابكم فإنهم مخلوقون لزمان غير زمانكم}}<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۶۷، ح۱۰۲.</ref>؛
«فرزندانتان را با [[اخلاق]] و آداب خود تربیت نکنید؛ زیرا آنان برای زندگی در زمانی غیر از زمان شما [[خلق]] شده‌اند».
۳. فرزندان همیشه نیازمند [[حمایت]]، [[مراقبت]] و راهنمایی‌های والدین هستند. پدر و مادر نیز نباید فرزندان خود را از این [[الطاف]] و دعای خیرشان [[محروم]] کنند. با این [[حال]] باید بدانند که اوج این توجه و حمایت و مراقبت تا [[دوران جوانی]] فرزند است و از آن به بعد و زمانی که [[شخصیت]] کودک با هر خصوصیتی شکل گرفت، [[تغییر]] آن سخت و دشوار خواهد بود؛ از این رو سنگینی [[مسئولیت]] [[آموزش]] و [[تربیت فرزند]] از این پس برداشته می‌شود و [[والدین]] در صورت به ثمر رسیدن زحماتشان مأجور هستند و در صورت تلاش و عدم به بار نشستن کوشش‌هایشان نزد [[پروردگار]] معذور خواهند بود. پدر [[امت]] و پیام‌آور [[خوبی‌ها]]، [[رسول اکرم]]{{صل}} می‌فرمایند: «فرزند هفت سال آقا و سیّد (پدر و مادر) است، هفت سال خدمتکارو [[فرمانبردار]] (پدر و مادر) است و هفت سال دستیار و [[مشاور]] (پدر و مادر) است. اگر تا بیست و یک سالگی از کمکی که به او کرده‌ای [[راضی]] بودی (و [[تربیت]] نتیجه داد) که خوب و گرنه به شانه او بزن (و دیگر به [[حال]] خود رهایش کن) و تو درباره او نزد [[خداوند]] معذوری»<ref>{{متن حدیث|الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ رَضِيتَ أَخْلَاقَهُ لِإِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ إِلَّا فَاضْرِبْ عَلَى جَنْبِهِ فَقَدْ أَعْذَرْتَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى}}؛ کنز العمال، ح۴۵۳۳۸؛ میزان الحکمه، ج۱۴، ص۷۱۰۶، ح۲۲۷۶۱.</ref>.<ref>[[حامد ولی‌زاده|ولی‌زاده، حامد]]، [[سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت (کتاب)|سیره خانوادگی پیامبر و اهل بیت]]، ص ۲۶۱</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۱۱۳٬۱۵۹

ویرایش