نماز عید: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
|||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | # [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
# [[پرونده:1100518.jpg|22px]] [[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|'''سیره عبادی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۵
مقدمه
نماز عید، نمازی که در روز عید فطر و عید قربان خوانده میشود. دو رکعت است و در رکعت اول پنج قنوت و در رکعت دوم چهار قنوت دارد و پس از برگزاری آن خطیب نماز، دو خطبه میخواند.
نماز عید فطر و قربان در زمان حضور امام (ع) واجب است و باید به جماعت خوانده شود اما در زمان غیبت امام (ع) مستحب است. این نماز ثواب بسیار دارد و آیینی دینی برای حضور و اجتماع مردم و شنیدن موعظه و آشنا شدن بیشتر با دین و خدا و مسائل اجتماعی و سیاسی است و برپایی شکوهمند آن از شعائر اسلامی به شمار میرود[۱].
آداب نماز عید
نماز عید، چه عید فطر و چه عید قربان، آدابی دارد؛ از جمله اینکه لازم است زیر آسمان و بیرون شهر خوانده شود. برابر آنچه از امام صادق(ع) نقل شده، سنت و سیره در عید این است که مردم، به جز اهل مکه، برای نماز عید از شهر خود خارج شوند و مردم مکه در مسجدالحرام نماز عید بخوانند[۲]. برابر روایتی، پیامبر(ص) برای اقامه نماز عید به بقیع میرفت: «وَ قَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) يَخْرُجُ إِلَى الْبَقِيعِ فَيُصَلِّي بِالنَّاسِ»[۳]: پیامبر خدا همیشه به سوی بقیع میرفت و با مردم نماز میخواند»؛ به همین جهت نقل است که برای امام باقر(ع) در روز عید فطر سجادهای آوردند. دستور داد آن را باز گردانند و فرمود: امروز روزی است که رسول خدا(ص) دوست داشت به آفاق آسمانها بنگرد و سرش را بر روی زمین بنهد[۴]. برابر روایتی از امام رضا(ع)، نماز عید بر مسافر در منا واجب نیست[۵]. و میتوان گفت مستحب است[۶].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۳۷؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۰.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۱: «السُّنَّةُ عَلَى أَهْلِ الْأَمْصَارِ أَنْ يَبْرُزُوا مِنْ أَمْصَارِهِمْ فِي الْعِيدَيْنِ إِلَّا أَهْلَ مَكَّةَ فَإِنَّهُمْ يُصَلُّونَ فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ».
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۴۶۰: «يَوْمٌ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) يُحِبُّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ وَ يَضَعَ وَجْهَهُ عَلَى الْأَرْضِ».
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۲۸۸: «عَنْهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا(ع) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمُسَافِرِ إِلَى مَكَّةَ وَ غَيْرِهَا هَلْ عَلَيْهِ صَلَاةُ الْعِيدَيْنِ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى فَقَالَ نَعَمْ إِلَّا بِمِنًى يَوْمَ النَّحْرِ».
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیره عبادی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ۱۳۳.