یاران صالح: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
اهل بیت پیامبر{{ع}} در توصیف شیعیان واقعی، معیارهای دقیقی ارائه کرده‌اند<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۷ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۷]]، ص۲۴۲.</ref>. از دیدگاه ایشان، شیعه واقعی کسی است که در عمل پیرو اهل بیت{{ع}} باشد<ref>تحف العقول، ص۲۱۷ ـ ۲۱۸.</ref>. این [[پیروی]] باید در همه ابعاد [[زندگی]] نمود داشته باشد<ref>ارشاد، ص۲۶۶.</ref>. | اهل بیت پیامبر{{ع}} در توصیف شیعیان واقعی، معیارهای دقیقی ارائه کرده‌اند<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۷ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۷]]، ص۲۴۲.</ref>. از دیدگاه ایشان، شیعه واقعی کسی است که در عمل پیرو اهل بیت{{ع}} باشد<ref>تحف العقول، ص۲۱۷ ـ ۲۱۸.</ref>. این [[پیروی]] باید در همه ابعاد [[زندگی]] نمود داشته باشد<ref>ارشاد، ص۲۶۶.</ref>. | ||
== اصول | ==روابط اجتماعی== | ||
{{اصلی|روابط اجتماعی}} | |||
=== اصول روابط اجتماعی=== | |||
[[معصومان]]{{ع}} برای روابط اجتماعی در [[جامعه]] [[یاران]] [[صالح]]، اصولی را تبیین کرده‌اند که مهمترین آنها عبارت‌اند از: | [[معصومان]]{{ع}} برای روابط اجتماعی در [[جامعه]] [[یاران]] [[صالح]]، اصولی را تبیین کرده‌اند که مهمترین آنها عبارت‌اند از: | ||
# [[احترام متقابل]]؛ | # [[احترام متقابل]]؛ | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
در مکتب امامان اهل بیت(ع)، جامعه «یاران صالح» بر پایه باورهای مشترک و روابط عاطفی عمیق شکل می‌گیرد[۱]. این جامعه متشکل از افرادی است که با یکدیگر پیوندهای معنوی و عاطفی محکمی دارند[۲]. ائمه اطهار(ع) در روایات متعددی به تبیین ویژگی‌های این جامعه پرداخته‌اند[۳].
مبانی نظری هویت جامعه یاران صالح
اهل بیت پیامبر(ع) در تشریح ویژگی‌های جامعه یاران صالح، بر محبت و مودت میان مؤمنان تأکید ویژه داشتند[۴]. ایشان در احادیث متعددی فرمودند که مؤمنان نسبت به یکدیگر مسئولیت دارند[۵] و باید در شادی و غم یکدیگر شریک باشند[۶].
معصومان(ع) همچنین بر اهمیت دیدار با برادران دینی[۷] و رسیدگی به نیازهای یکدیگر تأکید داشتند[۸]. ایشان فرمودند مؤمنان باید از احوال یکدیگر جویا شوند[۹] و در رفع مشکلات هم بکوشند[۱۰].
محورهای وابستگی در جامعه یاران صالح
در آموزه‌های امامان اهل بیت(ع)، سه نوع وابستگی در جامعه یاران صالح مطرح شده است:
- وابستگی معرفتی: که شامل اشتراک در باورها و اصول اعتقادی می‌شود[۱۱]؛
- وابستگی عاطفی: که پیوندهای قلبی میان مؤمنان را شامل می‌شود[۱۲]؛
- وابستگی عملی: که در قالب کمک و یاری متقابل نمود می‌یابد[۱۳].
ساختار روابط در جامعه یاران صالح
ائمه اطهار(ع) روابط میان مؤمنان را در سطوح مختلف تعریف می‌کنند[۱۴]. این روابط شامل تعاملات فردی و اجتماعی می‌شود[۱۵]. در نگاه ایشان، جامعه یاران صالح باید دارای انسجام درونی باشند[۱۶].
ویژگی‌های شیعیان واقعی
اهل بیت پیامبر(ع) در توصیف شیعیان واقعی، معیارهای دقیقی ارائه کرده‌اند[۱۷]. از دیدگاه ایشان، شیعه واقعی کسی است که در عمل پیرو اهل بیت(ع) باشد[۱۸]. این پیروی باید در همه ابعاد زندگی نمود داشته باشد[۱۹].
روابط اجتماعی
اصول روابط اجتماعی
معصومان(ع) برای روابط اجتماعی در جامعه یاران صالح، اصولی را تبیین کرده‌اند که مهمترین آنها عبارت‌اند از:
- احترام متقابل؛
- رعایت حقوق یکدیگر؛
- همدلی و همراهی؛
- مشورت در امور؛
- حفظ اسرار یکدیگر.
رفتار با دیگر گروه‌ها
امامان اهل بیت(ع) در مورد تعامل با دیگر گروه‌های اجتماعی، اصل مدارا و حفظ کرامت انسانی را توصیه می‌کنند[۲۰]. در این دیدگاه، جامعه یاران صالح ضمن حفظ هویت خود، باید با دیگران تعامل سازنده داشته باشند[۲۱].
تأثیر روابط اجتماعی بر رشد معنوی
ائمه اطهار(ع) معتقدند روابط سالم اجتماعی در رشد معنوی افراد نقش مهمی دارد[۲۲]. از نظر ایشان، جامعه یاران صالح باید محیطی برای رشد و تعالی معنوی اعضای خود فراهم کند[۲۳].
مسئولیت‌های متقابل
معصومان(ع) برای اعضای جامعه یاران صالح، مسئولیت‌های متقابلی تعریف کرده‌اند. این مسئولیت‌ها شامل:
- حمایت از یکدیگر در سختی‌ها؛
- مشارکت در شادی‌ها؛
- کمک به نیازمندان جامعه؛
- آموزش و هدایت یکدیگر.
نقش رهبری در انسجام اجتماعی
اهل بیت پیامبر(ع) بر نقش محوری رهبری در حفظ انسجام جامعه یاران صالح تأکید دارند. این رهبری باید بتواند:
- وحدت جامعه را حفظ کند؛
- مسیر هدایت را نشان دهد؛
- از انحرافات جلوگیری کند؛
- عدالت را برقرار سازد.
منابع
پانویس
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۶.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۹۸، ۱۹۹، ۲۰۵، ۲۰۷، ۲۰۸.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۸۵.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۷۳.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۸۸.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۸۱.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۸۱.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۸۳، ۱۸۴.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۴۵.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۵۵.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۶۰.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۷۱.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۷، ص۲۸۹.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۷، ص۲۴۲.
- ↑ تحف العقول، ص۲۱۷ ـ ۲۱۸.
- ↑ ارشاد، ص۲۶۶.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۸۰.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۲۸۳.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۳۸۵.
- ↑ بحارالانوار، ج۷۱، ص۳۴۲.