کشف معصوم در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*بنا بر این بر فرض آن‌که مدعیان کشف و شهود در ادعاهایشان نیز صادق باشند، این امر به هیچ وجه دلیل بر حقانیت پیام مکاشفه‌ ایشان نیست<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص: ۲۴ - ۲۶.</ref>.

==رابطۀ شهود و علم معصوم==

*در مورد پیامبر باید گفت درک وحی، امری شهودی و وجدانی است؛ یعنی نوعی مکاشفه‌ باطنی و درک حضوری است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) را به یقین می‌رساند و هر گونه شبهه‌ای را بر طرف می‌سازد.<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج 3، ص 35</ref> برخی از روایات نشان می‌دهند امامان(علیهم السلام) دارای چنین شهودی‌ بوده اند‌ و این شیوه، یکی از روش های علم آموزی و آگاهی از غیب بوده است.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، شهود یکی از روش های علم آموزی ائمه(علیهم السلام)، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش 7، ص  881؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، صفحه؟؟؟</ref> در‌ روایات، تعبیر شاهد بودن بر مردم بسیار مورد استفاده قرار گرفته است، برخی علمای امامیه نیز تصریح کرده‌اند که امامان(علیهم السلام) شاهد بر اعمال مردم هستند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، شهود یکی از روش های علم آموزی ائمه(علیهم السلام)، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش 7، ص 881</ref> باید دانست، اشتراک امامان(علیهم السلام) با عرفا در بهره‌مندی از این شیوه در صورت اثبات این شیوه‌ برای امامان(علیهم السلام) به معنای آن نیست‌ که‌ شهود ائمه‌ با‌ شهود‌ عرفا در تمام ویژگی‌ها یکسان‌ است‌؛ مثلا پذیرفته‌ایم که امامان، معصوم هستند و گرفتار خطا نمی‌شوند، ایشان‌ تأییداتی‌ خاص دارند که دیگران از آن‌ بی بهره‌اند؛ بنابراین‌ شهود‌ ائمه در این گونه ویژگی‌ها مانند معصومانه‌بودن، با شهود عرفا متفاوت است؛ همچنین مصادیق شهود امامان(علیهم السلام) بسیار قوی‌‌تر‌ و روشن‌‌تر از شهود‌ عرفاست‌ و نسبت به برخی حقایق‌، مانند‌ امور ویژه مقام امامت یا نیازمند تأییدات خاص، عرفا توان شهود ندارند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، شهود یکی از روش های علم آموزی ائمه(علیهم السلام)، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش 7، ص 881</ref>