امام زمان بودن به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«[[امام]] دوازدهم [[شیعه]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] صاحب الزمان{{ع}}، فرزند [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، که [[حجت]] [[الهی]] و [[امام]] زنده و [[معصوم]] و غایب است و روزی ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل‌وداد خواهد ساخت. بحث [[مهدویت]] و عقیده به امام زمان در منابع اسلامی و روایات فراوان آمده و اختصاص به [[شیعه]] هم ندارد، بلکه عقیده‌ای اسلامی است و راویان [[اهل سنت]] و مؤلفان عامّه نیز احادیث آن را نقل کرده و در مورد او کتاب‌های متعدّد نوشته‌اند. او قائم [[آل محمد]]، موعود منتظر، [[بقیة اللّه]]، [[ابا صالح]]، [[خاتم الأوصیاء]]، آخرین حلقه از سلسلۀ [[امامان]] و ذخیرة اللّه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"ألمهدیّ من ولدی، أسمه إسمی و کنیته  کنیتی، أشبه النّاس بی خلقا و خلقا..."}}<ref>«مهدی از فرزندان من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است و در خلقت و اخلاق، شبیه‌ترین مردم به من است.» اکمال الدین، صدوق، ص ۲۸۶ ح ۱</ref><ref>دربارۀ آن حضرت و مباحث مهدویت، ان شاء اللّه در کتاب «فرهنگ انتظار» مطالب مبسوط خواهد آمد. در این زمینه از جمله ر. ک: «اکمال الدین» صدوق، «الغیبة» شیخ طوسی، «الغیبة» نعمانی، «بحار الأنوار» ج ۵۰ تا ۵۳، «منتخب الاثر» صافی، «تاریخ الغیبة الصغری» محمّد الصدر، «عصر الظهور» کورانی، «خورشید مغرب» محمّد رضا حکیمی و صدها کتاب و مقالۀ دیگر.</ref>»<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۹۵.</ref>.

::::::این [[امامت]] در مرحله فعلیت، بالنّسبة به زمان، نه تنها اهل زمان، از مختصّات [[حضرت حجت]] {{ع}} است و جز او براى احدى در عالم چنین مقامى نیست، لذا آن حضرت ملقّب است به "صاحب الزمان"، پس وجود او مسیطر بر زمان است<ref>برگرفته از گفتارى که در پایان کتاب «پیام امام زمان» نوشته سید جمال الدین حجازى، از حضرت آیت اللّه وحید خراسانى آمده است. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۱۸.</ref>.