قرامطه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] (شش امامی، اسماعیلیه) هستند که به سبعیه نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، [[امام کاظم|امام هفتم]] و [[صاحب الزمان]] است و معتقد به قیام به سیف و قتل و حرق مخالفان خود از سایر مذاهب اسلامی بودند. زیارت قبور و بوسیدن سنگ کعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احکام شریعت، قائل به تأویل بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. رئیس قرامطه، ابو طاهر قرمطی بود. قرامطه، حجر الاسود را از جا کنده و به بحرین -مسکن خود- بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۶۰.</ref>.
*فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] (شش امامی، اسماعیلیه) هستند که به سبعیه نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، [[امام کاظم|امام هفتم]] و [[صاحب الزمان]] است و معتقد به قیام به سیف و قتل و حرق مخالفان خود از سایر مذاهب اسلامی بودند. زیارت قبور و بوسیدن سنگ کعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احکام شریعت، قائل به تأویل بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. رئیس قرامطه، ابو طاهر قرمطی بود. قرامطه، حجر الاسود را از جا کنده و به بحرین -مسکن خود- بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۵۶۰.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۵

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • فرقه‌ای از غلاة شیعه (شش امامی، اسماعیلیه) هستند که به سبعیه نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: محمد بن اسماعیل، امام هفتم و صاحب الزمان است و معتقد به قیام به سیف و قتل و حرق مخالفان خود از سایر مذاهب اسلامی بودند. زیارت قبور و بوسیدن سنگ کعبه و اعتقاد به ظواهر، در مذهب آنان حرام بود و در احکام شریعت، قائل به تأویل بودند[۱]. رئیس قرامطه، ابو طاهر قرمطی بود. قرامطه، حجر الاسود را از جا کنده و به بحرین -مسکن خود- بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.
  2. مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۵۶۰.