حدیث خلافت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|') |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''حدیث خلافت''' دربارۀ هر کلمه و عنوانی هم تشکیک شود که بر [[امامت]] و جانشینی [[امام علی|علی]]{{ع}} دلالت نمی‌کند، تردیدی نیست که واژۀ [[خلافت]] و خلیفه، صریح در این مسأله است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، | '''حدیث خلافت''' دربارۀ هر کلمه و عنوانی هم تشکیک شود که بر [[امامت]] و جانشینی [[امام علی|علی]]{{ع}} دلالت نمی‌کند، تردیدی نیست که واژۀ [[خلافت]] و خلیفه، صریح در این مسأله است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۱۰.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} بارها از آغاز [[بعثت]] تا واپسین روزهای حیات خود، بر خلیفه بودن [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} برای پس از خویش، تصریح و تأکید کرده است، تا امت [[اسلام]] در آینده دچار تردید و گمراهی نشوند و این حاکی از آینده‌نگری [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] است. فرموده است: {{عربی|"يَا عَلِيُّ!...يَا عَلِيُّ "}}<ref>یا علی! تو جانشین منی، تو را به فرمان پروردگارم به خلافت برگزیدم؛من لا یحضره الفقیه، ج ۴ ص ۱۷۹</ref> و فرمود: {{عربی|" يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِي "}}<ref>بحار الأنوار، ج ۲۶ ص ۳۴۹</ref> در حدیثی دامنۀ این خلافت را گسترده بیان کرده و فرمود: {{عربی|" يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي عَلَى أَهْلِي وَ أُمَّتِي فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي "}}<ref>یا علی، تو وصیّ و جانشین من بر خاندانم و امّتم هستی، در حیات من و پس از مرگ من؛ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۲ ص ۱۴۵ به نقل از خصال و امالی صدوق</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، | *[[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} بارها از آغاز [[بعثت]] تا واپسین روزهای حیات خود، بر خلیفه بودن [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} برای پس از خویش، تصریح و تأکید کرده است، تا امت [[اسلام]] در آینده دچار تردید و گمراهی نشوند و این حاکی از آینده‌نگری [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] است. فرموده است: {{عربی|"يَا عَلِيُّ!...يَا عَلِيُّ "}}<ref>یا علی! تو جانشین منی، تو را به فرمان پروردگارم به خلافت برگزیدم؛من لا یحضره الفقیه، ج ۴ ص ۱۷۹</ref> و فرمود: {{عربی|" يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِي "}}<ref>بحار الأنوار، ج ۲۶ ص ۳۴۹</ref> در حدیثی دامنۀ این خلافت را گسترده بیان کرده و فرمود: {{عربی|" يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي عَلَى أَهْلِي وَ أُمَّتِي فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي "}}<ref>یا علی، تو وصیّ و جانشین من بر خاندانم و امّتم هستی، در حیات من و پس از مرگ من؛ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۲ ص ۱۴۵ به نقل از خصال و امالی صدوق</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۱۰.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۳۱
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث خلافت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
حدیث خلافت دربارۀ هر کلمه و عنوانی هم تشکیک شود که بر امامت و جانشینی علی(ع) دلالت نمی‌کند، تردیدی نیست که واژۀ خلافت و خلیفه، صریح در این مسأله است[۱].
مقدمه
- پیامبر اکرم(ص) بارها از آغاز بعثت تا واپسین روزهای حیات خود، بر خلیفه بودن امیر المؤمنین(ع) برای پس از خویش، تصریح و تأکید کرده است، تا امت اسلام در آینده دچار تردید و گمراهی نشوند و این حاکی از آینده‌نگری حضرت رسول است. فرموده است: "يَا عَلِيُّ!...يَا عَلِيُّ "[۲] و فرمود: " يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِي "[۳] در حدیثی دامنۀ این خلافت را گسترده بیان کرده و فرمود: " يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي عَلَى أَهْلِي وَ أُمَّتِي فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي "[۴][۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱۰.
- ↑ یا علی! تو جانشین منی، تو را به فرمان پروردگارم به خلافت برگزیدم؛من لا یحضره الفقیه، ج ۴ ص ۱۷۹
- ↑ بحار الأنوار، ج ۲۶ ص ۳۴۹
- ↑ یا علی، تو وصیّ و جانشین من بر خاندانم و امّتم هستی، در حیات من و پس از مرگ من؛ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۲ ص ۱۴۵ به نقل از خصال و امالی صدوق
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱۰.