وکیل امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
#[[حاجز بن یزید]] ملقب به (وشاء) وکیل در بغداد<ref>  ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة</ref>.  
#[[حاجز بن یزید]] ملقب به (وشاء) وکیل در بغداد<ref>  ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة</ref>.  
*البته سه تن از این افراد [[محمد بن علی بن بلال]]، [[محمد بن صالح همدانی]] و [[احمد بن هلال]] منحرف و از وکالت [[امام]] برکنار شدند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۶۷.</ref>.
*البته سه تن از این افراد [[محمد بن علی بن بلال]]، [[محمد بن صالح همدانی]] و [[احمد بن هلال]] منحرف و از وکالت [[امام]] برکنار شدند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۶۷.</ref>.
 
==پرسش‌های وابسته==
* [[وکیلان امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)]]
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}

نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۱

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یکی از مجموعه‌‏هایی که در دوران امامان پیش از حضرت مهدی(ع)‏ شکل گرفت، سازمان وکالت بود. آن امامان بزرگوار، این تشکیلات را برای آماده کردن هرچه بیشتر مردم برای تحمل دوران غیبت حضرت مهدی(ع)‏ به وجود آوردند؛ از این‌‏رو هرچه بیشتر می‌‏کوشیدند از رویارویی مستقیم، کاسته، امور را به عهده افراد شایسته بگذارند. این تشکیلات، به گونه رسمی در زمان امام کاظم(ع) پدید آمد؛ اما در زمان حضرت مهدی(ع)‏ به اوج خود رسید.
  • از آن‏جا که در عصر غیبت، تماس مستقیم با امام زمان قطع شد، به طور عمده، محور ارتباط وکیلان با امام، نایبی بود که امام زمان تعیین می‌‏کرد. برخی از این وکیلان، عبارت بودند از:
  1. احمد بن اسحاق (وکیل در قم)؛
  2. محمد بن شاذان (وکیل در نیشابور)؛
  3. محمد بن حفص؛
  4. محمد بن صالح همدانی (وکیل در همدان)؛
  5. قاسم بن علا (وکیل در آذربایجان)؛
  6. ابو الحسین محمد بن جعفر اسدی (وکیل در ری)[۱]؛
  7. ابراهیم بن محمد همدانی؛
  8. ابراهیم بن مهزیار (وکیل در اهواز)؛
  9. محمد بن ابراهیم بن مهزیار؛
  10. احمد بن حمزة بن یسع قمی؛
  11. داوود بن قاسم بن اسحاق؛
  12. محمد بن علی بن بلال؛
  13. ابو محمد وجنائی؛
  14. عبد اللّه بن ابی غانم قزوینی؛
  15. حسین بن علی بزوفری؛
  16. احمد بن هلال عبرتائی؛
  17. حاجز بن یزید ملقب به (وشاء) وکیل در بغداد[۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۱۵، ح ۳۹۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ح ۲، باب ۴۳، ح ۱۶
  2. ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة
  3. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۶۷.